اول کووید، اکنون قبوض گران، افزایش عمومی شدید قیمت‌ها و سوخت‌ها بر انعطاف‌پذیری اقتصادی خانواده‌های ایتالیایی، به‌ویژه آنهایی که خود را در فقر انرژی می‌بینند، فشار وارد می‌کند.
بر اساس جزئیات دفتر مطالعات CGIA در مورد داده های گزارش OIPE 20201، تخمین زده می شود که در ایتالیا 4 میلیون هسته در مشکل وجود دارد. خانواده هایی که تهیه حداقل سبد کالاها و خدمات انرژی مانند گرمایش، سرمایش، روشنایی، استفاده از لوازم خانگی و غیره را غیرممکن می دانند.
با توجه به در دسترس بودن اقتصادی کمیاب، این هسته‌ها اغلب مجبور به انتخاب می‌شوند: یا ناهار را با شام ترکیب می‌کنند یا صورتحساب را پرداخت می‌کنند.
خانواده هایی که بیشتر در معرض خطر هستند، آنهایی هستند که تعداد اعضای بالایی دارند، در خانه های قدیمی در وضعیت بد حفاظتی زندگی می کنند، سرپرست خانواده جوان، اغلب فقیر و/یا مهاجر است.
در سطح سرزمینی، بحرانی ترین وضعیت در جنوب رخ می دهد، جایی که فراوانی فقر انرژی بین 24 تا 36 درصد خانواده های آن منطقه در نوسان است. به عنوان مثال، در کامپانیا، محدوده از حداقل 519 هزار هسته در مشکل به تقریبا 779 هزار، در سیسیل از کمی بیش از 481 هزار به 722 هزار و در کالابریا از کمی بیش از 191 هزار تا تقریبا 287 هزار واحد می رسد.
وضعیت در سایر مناطق جنوب مرکزی که فرکانس متوسط تا بالا فقر انرژی را به ثبت رسانده است، به همان اندازه بحرانی است: بین 14 تا 24 درصد. در این گروه ما به Puglia با تعدادی خانواده بین 223 تا 383 و ساردینیا با دامنه ای که از تقریباً 102 تا کمی بیش از 174 متغیر است اشاره می کنیم.
از سوی دیگر، در میان مناطقی که در محدوده متوسط به پایین (بین 10 تا 14 درصد فراوانی) قرار دارند، می توان لاتزیو، پیمونت، لیگوریا، فریولی ونزیا جولیا و واله دائوستا را مشاهده کرد. در نهایت، در میان واقعیت‌هایی که کمتر تحت تأثیر این پدیده قرار می‌گیرند، جایی که چنگال بین 6 تا 10 درصد در نوسان است، ما به لومباردی، ونتو، امیلیا رومانیا، توسکانی و ترنتینو آلتو آدیجه اشاره می‌کنیم (به تب 1 مراجعه کنید).
بدیهی است برای بهبود شرایط این خانواده ها باید با فقر، ترک تحصیل و محرومیت اجتماعی به طور موثر مبارزه کرد. نه تنها این، بلکه مداخله برای کمک به کسانی که خود را بیکار می بینند، ایجاد فرصت هایی برای افزایش، به ویژه، اشتغال خوب. به همین ترتیب، همانطور که سایر کشورهای اروپایی قبلاً انجام داده اند، دیگر نمی توان حداقل به طور موقت تعیین سقف افزایش قیمت ها را به تعویق انداخت.
خاطرنشان می‌کنیم که طبق آخرین داده‌های Istat مربوط به سال ۲۰۱۹، در ایتالیا خطر فقر خانواده‌هایی که درآمد اصلی آن‌ها به یک کارگر خوداشتغال نسبت داده می‌شود، ۲۵.۱ درصد بوده است، در حالی که ۲۰ درصد مربوط به خانواده‌هایی است که منبع اصلی اشتغال هستند. درآمد.
اگر از زمان ظهور کووید تا دی ماه سال جاری تعداد شاغلان در بین مشاغل آزاد 185 هزار واحد کاهش یافته است، در بین شاغلان این انقباض معادل 79 هزار نفر بوده است. بنابراین با تقریب خوبی می‌توان گفت که با توجه به فقر انرژی، در ۲ سال اخیر خانوارهایی که سرپرست خانواده در آن‌ها خوداشتغال هستند، وضعیت به میزان بیشتری نسبت به واقعیت‌های خانوادگی کارکنان بدتر شده است.
با این حال، اکنون همه خانواده‌ها باید از نظر مالی حمایت شوند، به‌ویژه آنهایی که در مشکل هستند: یادآور می‌شویم که دولت پاداش قبض را در نظر گرفته است که به طور قابل توجهی وزن هزینه‌های برق و گاز را برای افرادی که دارای ISEE کمتر از ۸۲۶۵ یورو هستند کاهش می‌دهد. آستانه، دومی که با فرمان ضد افزایش قیمت 8.265 مارس گذشته به 12 هزار یورو افزایش یافت.
همچنان در زمینه قبوض برق و گاز، خانوارها فرصت پرداخت اقساطی آن را داشتند، شارژ سیستم صفر و مالیات بر ارزش افزوده به 5 درصد کاهش یافت. از تابستان گذشته، دولت دراگی نزدیک به 20 میلیارد یورو در اختیار خانواده ها و مشاغل در مقابل انرژی/سوخت گران قیمت گذاشته است. مطمئناً رقم مهمی است، اما هنوز برای کاهش مؤثر افزایش قیمت‌ها که در 9 ماه گذشته رخ داده است، کافی نیست.