من ریسک نمی کنم یک کارزار ارتباطی ملی در مورد شیوه های خوب محافظت از مدنی است. اما حتی قبل از آن ، من ریسک نمی کنم این یک هدف است ، تشویقی که باید به معنای واقعی کلمه صورت گیرد. ایتالیا کشوری است که در معرض بسیاری از خطرات طبیعی قرار دارد و این یک واقعیت است. اما به همان نسبت صحیح است که از طریق آگاهی از مشکل ، آگاهی از عواقب احتمالی و اتخاذ برخی از اقدامات احتیاطی ساده ، می توان مواجهه فردی با این خطرات را کاهش داد. و از طریق دانش ، آگاهی و شیوه های خوب قادر به گفتن دقیق ، "من خطر نمی کنم".
من ریسک نمی کنم آن هم همینطور شعار از این کمپین ، کلاه کلیدی که در آن هر خطری نشان داده شده است و همراه با اقدامات خوب به شهروندان گفته می شود تا تأثیر خود را بر روی مردم و چیزها به حداقل برساند. و در این حالت اصطلاح شعار، که به زبان عربی به معنای "فریاد نبرد" به ویژه مناسب است: این نبرد مسالمت آمیز است که هریک از ما خواسته می شود تا منجر به گسترش آگاهی شود که به ما کمک می کند احساس امنیت بیشتری داشته باشیم.
من خطر نمی کنم آخر هفته در میادین ایتالیا به رویداد ملی اختصاص یابد و در میادین دیگری که در طول سال به عنوان بخشی از ابتکارات محلی ، کارگاه های بین المللی ، کنفرانس ها یا رویدادهای فرهنگی برپا شده است.
موثرترین راه برای دفاع از خود در برابر خطر ، شناختن آن است. این نوع دانش ، برای اینکه واقعاً مفید باشد ، معمولاً شامل سطحی از جزئیات است که به سختی می توان با یک تبلیغات رادیویی یا تلویزیونی ساده ارتباط برقرار کرد.
"ایده آل برای یک شهروند این است که بتواند با کسی صحبت کند که بتواند هر آنچه را که لازم است درباره زلزله ، سونامی یا هر خطر دیگری بداند به او بگوید ، شاید یک شنبه یا یکشنبه صبح او را مستقیماً در شهر خود ، در میدان ملاقات کند. و این جایی بود که چراغ روشن شد: داوطلبان حفاظت مدنی!
انجمن های حمایت از حقوق مدنی داوطلبانه در سراسر ایتالیا وجود دارند. داوطلبان در قلمرو خود زندگی و کار می کنند ، آنها آن را می شناسند و به نوبه خود توسط مؤسسات محلی و شهروندان شناخته می شوند. چه کسی بهتر از آنها در مورد خطرات موجود در آن قلمرو اطلاع می دهد؟
از این فرضیات ایده اصلی من ریسک نمی کنم. داوطلبان حفاظت از مدنی را در زمینه دانش و ارتباط با خطر آموزش دهید و سپس از آنها بخواهید تا در خیابان ها ، شهر خود برای دیدار با شهروندان و آگاه سازی آنها به خیابان ها بروند. ایده ای که توسط آنپاس ابداع و پیشنهاد شد و بلافاصله توسط وزارت حفاظت مدنی ، Ingv و ReLuis ازدواج کرد و سپس به تدریج به سایر انجمن های حمایت از مدنی گسترش یافت. زیرا اگر درست باشد که ایده ها با پای مردم راه می روند ، برای ایده ای مانند این شما به تعداد زیادی پا نیاز دارید.