(توسط Massimiliano D'Elia) جنگ در اوکراین به سمتی می رود که به ولادیمیر پوتین چه در داخل و چه در خارج کمکی نمی کند. شکست نیروهای روسیه در منطقه خارکف پایان سریع درگیری را نشان نمی دهد. ارتش روسیه نتوانست ارتش اوکراین را شکست دهد، ارتشی که با کمک منابع و اطلاعات غربی توانست متجاوز را در حدود 8000 متر مربع عقب نشینی کند.

در داخل، دستگاه پوتین شروع به ترکیدن می کند: توضیح دادن 50000 سربازی که در اثر یک "عملیات نظامی ویژه" روایت شده جان خود را از دست داده اند دشوار است. چند روز پیش ویدیویی در فضای مجازی منتشر شد، "آزادی به زندانیان در ازای استخدام نظامی در اوکراین ارائه می شود. به نظر نمی رسد این پیشنهاد زندانیانی را که ترجیح می دهند در سلول بمانند به جای مرگ در جنگ، هیجان زده نکرده باشد.

سپس مسئله وحدت زوال ناپذیری است که غرب نشان می دهد، همه موافق اعمال تحریم ها حتی به قیمت انقباضات خطرناک اقتصادشان هستند. محاسبات پوتین، حتی در این مورد، اشتباه بوده است، حتی اگر هنوز تمام زمستان باقی مانده باشد، بدون تداوم معمول جریان گاز روسیه به نفع اروپا.

پوتین در برنامه ریزی قبل از تهاجم، به شدت به حمایت کشورهای آسیایی، چین، متکی بود در درجه اول. بسیاری از بازارهای نوظهور از انتقاد علنی از تهاجم روسیه خودداری کرده‌اند، در حالی که چین و هند با افزایش خرید نفت از روسیه به طور پنهانی به تزار امروزی کمک کرده‌اند.

اندکی قبل از آغاز حمله به اوکراین، رئیس جمهور روسیه با شی جین پینگ در پکن ملاقات کرد که در آن زمان، "مشارکت بدون محدودیت" با روسیه را اعلام کرد. با این حال، در اولین دیدار این دو پس از تهاجم، پوتین این هفته در سمرقند، در سی و نهمین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای (سازمان همکاری شانگهای)، به نگرانی رهبر چین در مورد "بحران اوکراین" اذعان کرد. چنین اظهارنظرهایی در نشست سران ازبکستان شوروی سابق در آنجا ظاهر شد اولین اعتراف عمومی به اختلافات با پکن در مورد مناقشه. پیش از این اجلاس، رئیس‌جمهور شی نیز اقدام غیرمعمولی را برای ارائه حمایت از رئیس‌جمهور قزاقستان انجام داده بود Kassym-Jomart Tokayev در دفاع از حاکمیت و تمامیت کشورش در صورت «مداخله هر نیرویی». از آنجایی که محتمل ترین منبع مداخله مسکو خواهد بود - شمال قزاقستان جمعیت زیادی از روسیه دارد - این سخنان هشداری پنهان به پوتین به خود گرفته است.

هندی هم نارندرا مودی برای اولین بار علناً از حمله به اوکراین انتقاد کرد و به رهبر روسیه گفت که اکنون "دوران جنگ نیست.» "نیازهای غذایی، آب و هوا، انرژی، انتقال صنعتی وجود دارد، امروز ما باید از فرصت استفاده کنیم و در مورد چگونگی اجرای یک پیمان صلح صحبت کنیم، نه اینکه با عواقب ویرانی مواجه شویم. "دوست عزیز من - پوتین پاسخ داد - من نگرانی شما را در مورد جنگ در اوکراین می دانم، همه ما می خواهیم به این جنگ پایان دهیم، اما اوکراینی ها مانع از توقف ما در جنگ می شوند.".

مودی و شی در مورد نیاز به همکاری برای بهبود اهداف آب و هوایی، سازگار با حفظ سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر و هیدروکربن های سنتی توافق کردند. 

اکنون به نظر می رسد که پوتین توسط غرب و کشورهایی که او معتقد بود متحدان وفادارش هستند، تحت فشار قرار گرفته است. آیا می توان به اظهارات شی و مودی اعتماد کرد؟ مسلم است که پوتین در این مرحله، نزدیک به تسلیم، با توجه به مقدمات، می تواند یک ژست افراطی داشته باشد و از زرادخانه استراتژیک مهیب خود استفاده کند.

احساس این است که چین و هند، علیرغم قراردادهای تجاری مهمی که اخیراً با روسیه امضا شده اند، نمی خواهند در دام قرار گرفتن خود در تضاد شدید با بازارهای غربی بیفتند.

هند نیز بخشی از چهارگانه متشکل از ایالات متحده آمریکا، استرالیا، ژاپن و استرالیا است و قصد ندارد خود را در موقعیتی متضاد قرار دهد همانطور که نمی‌خواهد خارج از سازمان همکاری شانگهای باقی بماند.

اگرچه چین در ماجرای اوکراین آشکارا در کنار روسیه قرار نگرفته است، اما از سی و نهمین سازمان همکاری شانگهای خواسته است تا بتواند سیستمی برای پرداخت های فرامرزی به ارزهای محلی ایجاد کند که دلار را دور می زند و وعده ای را روی میز گذاشته است. کمک 39 میلیارد یوان (1,5 میلیون یورو) غذا و کمک های بشردوستانه به کشورهای در حال توسعه.

"چندجانبه گرایی باید مورد حمایت قرار گیرد - شی گفت - زیرا شور و شوق برای "دایره های کوچک" (با اشاره به G7 و Quad) جهان را به سمت تفرقه و تقابل سوق خواهد داد.".

پوتین در گوشه ای از شی و مودی قرار گرفته است