اگرچه بیش از نیمی از هزینه های عمومی ایتالیا در اختیار مناطق و مقامات محلی است ، اما مالیات ایتالیایی ها در بیشتر موارد به خزانه های ایالت مرکزی ادامه دارد. به عنوان مثال ، در سال 2019 ، 85,4 درصد از کل درآمد مالیاتی از خزانه داری برداشت شد: تقریبا 441,4 میلیارد از 516,6 میلیارد دلار. از سوی دیگر ، "خرده ریزها" به موجودات پیرامونی رسید: عملاً چیزی بیش از 75 میلیارد ، برابر با 14,6 درصد از کل. این را دفتر مطالعات CGIA گزارش داده است.
عدم تعادل ، بین مراکز درآمد و هزینه ، که یک بار دیگر نشان می دهد که چگونه مدیریت دولتی مرکزی به طور فزاینده ای در موقعیت دفاع از نقش واسطه خود قرار دارد. دولت های محلی که با انتقال کارکردها و صلاحیت هایی که حدود دو دهه پیش انجام شده است ، بخشی از هزینه های عمومی بالاتر از دولت های مرکزی را مدیریت می کنند ، همچنان تا حدود زیادی به پوشش مالی ناشی از "رم" بستگی دارند. با این حال ، زمان تحویل توسط دولت مرکزی همیشه خیلی سریع نیست ، برعکس.
• خودمختاری فوری برای کاهش بار مأمور مالیات
با توجه به نتیجه حاصل از این شرح ، تصویب قانون خودمختاری متمایز که در بسیاری از مناطق با صدای بلند درخواست شده است ، تصویب در یک زمان معقول ضروری به نظر می رسد. به عبارت دیگر ، کارکردها و صلاحیت ها باید به نهادهای پیرامونی منتقل شوند که به نوبه خود باید بتوانند روی منابع خود حساب کنند که باید با حفظ بخش زیادی از مالیات پرداختی مودیان در این سرزمین "بازیابی شوند". فقط با نزدیک کردن مراکز خرید به شهروندان امکان پاسخگویی بهتر به نیازهای اخیر فراهم می شود و مدیران محلی مسئولیت پذیرتر و دارای فضیلت بیشتری هستند. به طور طبیعی ، مناطقی از کشور که عقب هستند باید توسط مناطقی که نیستند از نظر اقتصادی کمک کنند: همبستگی بین سرزمین ها چسب این تغییر دوران را تشکیل می دهد. همه اینها با هدف کاهش بار مالیاتی عمومی و در نتیجه بهبود امور مالی عمومی و در نتیجه تقویت اصل "می بینم ، می پردازم و رأی می دهم". اصلاحاتی ، یعنی خودمختاری ، که از طریق بازنویسی 3 قسمت اساسی ، از لحاظ فدرال ، مقامات مالیاتی را دوباره طراحی می کند: از مرکز به حاشیه ، از مردم به چیزها و از پیچیده به ساده.
• 20 مالیات اول تقریباً 94٪ درآمد کل را به دست می آورد: ساده سازی آن فوری است
اگرچه تعداد نامتناسب مالیات ، عوارض و مالیات را محاسبه می کنیم ، 20 مورد اول (براساس مبلغ برداشت شده) 93,7 درصد بر درآمد کل مالیات تأثیر می گذارد. فقط 3 مورد اول - مالیات بر درآمد شخصی ، مالیات بر ارزش افزوده و IRES - مالیات دهندگان ایتالیایی را با ارزش کلی 320,6 میلیارد یورو تحمل می کنند. مبلغی ، دومی ، که 62 درصد از کل درآمد را "پوشش می دهد". با توجه به اصلاحات بعدی مالیات ، علاوه بر کاهش بار خانواده ها و مشاغل ، ضروری به نظر می رسد ساده سازی چارچوب کلی ، کاهش مالیات و عوارض که برای خزانه داری ، بیشتر یک مزیت محسوب می شود ، بیشتر است.
• طی 20 سال گذشته به اضافه مالیات 166 میلیارد
طی 20 سال گذشته ، درآمد مالیاتی در ایتالیا 166 میلیارد یورو افزایش یافته است. اگر در سال 2000 مقامات مالیاتی و مقامات محلی 350,5 میلیارد یورو جمع آوری کرده بودند ، در سال 2019 درآمد با قیمت های فعلی به 516,6 میلیارد افزایش یافت. از نظر درصد ، رشد در این بیست سال 47,4 درصد بود ، 3,5 واحد بیشتر از افزایش ثبت شده در همان دوره تولید ناخالص داخلی ملی که به صورت اسمی بیان می شود (44,2 درصد درصد). مجدداً در این دوره تورم 37 درصد افزایش یافت که 10 واحد کمتر از درصد افزایش درآمد است. آیا کسی می تواند با آگاهی کامل از واقعیت ها بگوید که با 166 میلیارد درآمد بیشتر ماشین عمومی ما بهتر کار کرده و مودیان ایتالیایی خدمات بیشتری دریافت کرده اند یا این مالیات اضافی آنها را فقیر کرده است ، به جلوگیری از رشد کشور کمک می کند؟ ما هیچ شکی نداریم. ما بدون تردید فرضیه دوم را دوست داریم.
چهارم در جهان از نظر وزن مالیات: شرکت های متوسط و متوسط ما شایسته این کار نیستند
اگرچه موقت است ، اما آخرین آمار OECD ، باشگاهی که 37 کشور صنعتی جهان را شامل می شود ، به ما می گوید که پس از دانمارک (46,3 درصد از تولید ناخالص داخلی) ، فرانسه (45,4 درصد) ، بلژیک و سوئد (هر دو 42,9 در هر کشور) درصد) ، ایتالیا از نظر بار مالیات بر تولید ناخالص داخلی در رده چهارم هم تراز با اتریش (4 درصد) قرار دارد. اگر ما خود را با رقبای اصلی تجاری خود مقایسه کنیم ، تنها وضعیت فرانسه از ما بدتر است (تراپلپین ها با 42,4 امتیاز بار مالیاتی بالاتر از ما هستند). از طرف دیگر ، آلمان دارای بار مالیاتی زیر 3 ما ، اسپانیا 3,6 و انگلیس حتی 7,8 بار است. فراتر از اقیانوس اطلس ، سرانجام ، ایالات متحده تقریبا 9,4 امتیاز مالیاتی پایین تر از ایتالیا دارد ، در حالی که میانگین کشورهای OECD 18 واحد پایین تر از ما است. اکنون ، اگر ما کاملاً هفتمین اقتصاد جهان هستیم ، این نتیجه مطمئناً به دلیل عملکرد مدیریت دولتی ما نیست که به طور متوسط کم و بد کار می کند ، حتی به دلیل نقش شرکت های بزرگی که می توان انگشتان آنها را حساب کرد ، نیست. کشور ما ، اما به عملکرد SME های ما. به همین دلیل ، آنها به همراه کارگرانشان مستحق مالیات عادلانه ، منصفانه و سبک تر هستند.
• شماره های مالیات بر ارزش افزوده: سیستم تعادل / پیش پرداخت را لغو کنید
علاوه بر کاهش مالیات از طریق فدرالیسم مالی ، برای افراد دارای شماره مالیات بر ارزش افزوده ضروری است که بلافاصله سیستم فعلی پیش پرداخت ها و ترازها را حذف کنید ، به شرکت ها اجازه می دهد فقط از آنچه که در واقع جمع آوری کرده اند مالیات بپردازند. عملیاتی با شفافیت که امکان انتقال از سیستم جمع آوری مجموعه های فرضی به دیگری را برای مجموعه های واقعی فراهم می کند ، نه تنها سیستم موجودی و پیش پرداخت را حذف می کند ، بلکه شکل گیری اعتبارات مالیاتی و انتظارات مالیاتی شرکت ها را نیز از بین می برد. بازپرداختهایی که غالباً با تأخیرهای غیرقابل توجیهی همراه است.