ورود مهاجران به ایتالیا در یک سال دو برابر شد. با جنگ در نیجر، سواحل ایتالیا اولین کسانی بودند که مهاجرت دسته جمعی را مدیریت کردند

(توسط Francesco Matera) مهاجرت های کشورهای جنوب صحرا ارتباط تنگاتنگی با بحران نیجر پس از کودتای 26 جولای گذشته دارد. دولت ایتالیا بسیار نگران است زیرا جنگ در نیجر می تواند با افزایش جریان مهاجران به شیوه ای غیرقابل پیش بینی و کنترل نشده، ساحل را ملتهب کند. نیجر از این جهت حائز اهمیت است که با توجه به مسیرهای مهاجرت، به عنوان یک کریدور ترانزیتی ممتاز به سمت لیبی و سکوی پیش بینی - همراه با تونس - به سمت ایتالیا، موقعیت استراتژیک را اشغال می کند.

در هفت ماه اول سال 2023، طبق داده های منتشر شده توسط وزارت کشور، آنها از مسیر آفریقا وارد شده اند. مهاجران 64675، در مقایسه با مدت مشابه سال 2022 که ثبت کرده است، بیش از دو برابر شده است 30562 ورود. واکنش آنتونیو تاجانی وزیر خارجه ایتالیا در لا استامپا شیوا بود: مشکل موج جدید مهاجران در حال حاضر یک واقعیت است.

هر روز که می گذرد، اگر توافق ساختارمندتری حاصل نشود، وضعیت خطر بدتر شدن دارد و اگر جنگی در نیجر رخ دهد، فاجعه ای خواهد بود که ثبات سیستم پذیرش ایتالیا بیشترین آسیب را خواهد دید.

نیجر یک روز پس از نشست والتا (مالتا) در نوامبر 2015 به طور کامل بخشی از استراتژی کنترل جریان اتحادیه اروپا شد. به دنبال مداخله بروکسل، مقامات نیامی مجموعه ای از اقدامات را با هدف محدود کردن دسترسی مهاجران به مرز شمالی اجرا کردند. با لیبی از سال 2017، آنها همچنین جریان آگادز را که به مرور زمان به چهارراهی برای مهاجرانی که برای عبور از صحرای صحرا آماده می‌شوند تبدیل شده است. برای این منظور، معمار اصلی این طرح مهار، وزیر وقت کشور - معین محمد بازوم – تصمیم گرفت با نهایت شدت قانون 2015 را اعمال کند که قاچاق غیرقانونی مهاجران را مجازات می کند.

به دنبال این اقدامات، همانطور که لوموند می نویسد، شهروندان سنگال، ساحل عاج، مالی و نیجریه مجبور شدند برای رسیدن به آگادز با یک سری وظایف بوروکراتیک روبرو شوند که اغلب نقض قوانین مربوط به رفت و آمد آزاد است که توسط جامعه اقتصادی ایجاد شده است. کشورهای آفریقای غربی (ECOWAS).

قیمت اقدامات جدید مورد نظر اتحادیه اروپا، که سپس توسط دولت نیجریه اجرا شد، در واقع با ترافیک قاچاقچیان مرزی که منبع درآمد مهمی برای کل شمال نیجر بود، مقابله کرد. واحه آگادز، از طریق که در سال 2016 تقریباً 333.000 مهاجر از آن عبور کردند منتهی به الجزایر و لیبی، مدتهاست که با اقتصاد مهاجرتی پررونق رشد کرده بود. شهر آگادز دروازه ورود به صحرای صحرا بود، جایی که کاروان های 4×4 و کامیون ها برای ادیسه صحرا مهار می شدند. شهر مملو از ارائه دهندگان «خدمات مهاجرت» بود - که یک شبه جرم انگاری شده بودند - که مهاجران را اسکان می دادند، تغذیه می کردند، تجهیز می کردند و منتقل می کردند.

در سال 2010، تولد این فعالیت مرتبط با مهاجرت در زمان مناسب برای جبران فروپاشی گردشگری، پس از شورش های طوارگ (1990-1997 و 2007-2009) رخ داد. سرکوب ناگهانی شبکه‌های قاچاق به تنش‌های محلی دامن زد و توازن سیاسی و قومی ظریفی را که به نیامی اجازه داده بود خواسته‌های بی‌تفاوت طوارگ‌ها را خشنود کند، تضعیف کرد. دولت با آگاهی از خطر، به آن اعتماد کرده است ماهامادو ابوترکارئیس سازمان عالی صلح، وظیفه نظارت بر آموزش مجدد قاچاقچیان سابق - که اکنون "بازیگران مهاجرت" نامیده می شود - به لطف بودجه اتحادیه اروپا است. ماموریتی پر از گرفتاری ها و ناامیدی ها، زیرا مشاغل جدید در مقایسه با غرامت ناشی از قاچاق مهاجران به راحتی یافت نمی شد و سود چندانی نداشت.

از این رو تاب آوری شبکه های قاچاق که حتی اگر محتاطانه تر باشند همچنان فعال هستند. "جریان مهاجران کاهش یافته است، اما شبکه ها در حال دور زدن آگادز هستندآمادو موسی زکی، قاضی و دادستان سابق آگادز به لوموند می گوید. مسیرهای جدید از جاده های اصلی بسیار کنترل شده منتهی به پست های مرزی تومو (در لیبی) و آساماککا (در مرز الجزایر)، به ترتیب در 1150 و 418 کیلومتری آگادز اجتناب می کنند و در عوض از جاده های ثانویه صحرا استفاده می کنند که نظارت بر آنها غیرممکن است.

این توزیع مجدد مسیرها توضیح می دهد که چرا تعداد مهاجرانی که از نیجر به الجزایر و لیبی می رسند دوباره شروع به افزایش کرده است: طبق گزارش سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) در فوریه 8.800، 2023 نفر در مقایسه با میانگین ماهانه 5.400 مهاجر در سال 2017. البته. ، ما هنوز با اوج 2.700 عبور ماهانه در سال 2016 فاصله داریم، اما بازگشت دوباره وجود دارد و نشان دهنده شکنندگی دستاوردهای حاصل از فشار اتحادیه اروپا است.

بر اساس گزارش IOM، از سال 2014، 5.600 نفر که از طریق صحرای صحرا سفر می کنند، جان خود را از دست داده یا ناپدید شده اند. ناامنی که مهاجران در معرض آن هستند با سیاست اخراج که توسط مقامات الجزایر دنبال می شود، ابعاد جدیدی به خود گرفته است. به گفته شبکه هشدار تلفن صحرا، از ابتدای سال جاری تاکنون 2.000 مهاجر به نیجر بازگردانده شده اند.

در حالی که چشم انداز عملیات نظامی در نیجر برای بازگرداندن این کشور به سکان ریاست رئیس جمهور منتخب محمد بازوم  به نظر می رسد که راه را برای از سرگیری مذاکرات می دهد، ارتش در قدرت در نیامی روز دوشنبه با نماینده آمریکا ویکتوریا نولند دیدار کرد. این دیپلمات که قادر به دیدار با رئیس حکومت نظامی و رئیس جمهور سرنگون شده نبود، گفت: مذاکرات "در برخی مواقع بسیار دشوار بود." "دیپلماسی بهترین راه برای حل این وضعیت استوزیر امور خارجه آمریکا روز دوشنبه تاکید کرد آنتونی بلینکن. نشست سران کشورهای منطقه روز پنجشنبه در ابوجا، پایتخت نیجریه برگزار می شود.

ورود مهاجران به ایتالیا در یک سال دو برابر شد. با جنگ در نیجر، سواحل ایتالیا اولین کسانی بودند که مهاجرت دسته جمعی را مدیریت کردند