اولین شکار نسل پنجم روسیه اکنون به عنوان Sukhoi-57 شناخته می شود. تانک T-50 PAK-FA برنامه، نخستین جنگنده برتری هوایی به (اصطلاحی و در حال حاضر تنها معتبر برای F-آمریکایی رپتور 22) در مسکو، در ماه اوت گذشته 11 از نیروهای روسی هوا و فضا نام رسمی آن دریافت کرده است. این ویدیو یک پرواز نمونه اولیه را نشان می دهد.
داستان Su-57
اولین برنامه Pak-Fa، Sukhoi T-50، 29 ژانویه 2010 برای اولین بار، در حال پرواز بود و از هواپیمایی مانند سیستم های رادار و سلاح استفاده نکرد. Su-57 نشان دهنده اولین تجربه برای روس ها با جذب مواد رادار (RAM)، در مقایسه با سیزده سال رسیدن آمریکایی با F-117 است. به روز رسانی ها در Su-57 به علت مشکلات ضعیف تعریف شده ناگهان قطع شد. آخرین حادثه شناخته شده به 10 ماه ژوئن 2014 زمانی که یکی از دو موتور از نمونه اولیه پنجم اخراج شد. از سوخوی، آنها مجبور بودند تولید نمونه اولیه ششم را متوقف کنند و از اجزای ساخته شده برای تعمیر هواپیماهای آسیب دیده استفاده کنند. این مشکلات با Su-57 هفتم و هشتم برطرف شده است؛ این دومین شامل رادار N036 Beelka AESA و کنترل بردار سه بعدی است. نازلهای مورد استفاده برای محوری سه بعدی توانایی مستقل در هر جهت شیب دارند، که به زاویه های زیاد حمله امکان می دهد. این باید قابلیت های بیشتر در محدوده ویژوال را از F-22 Raptor فراهم کند. کارخانه تولید انجمن هواپیمایی Komsomolsk-on-Amur در شرق دور تولید جمعی را در 2018 راه اندازی خواهد کرد و اولین مامور مخفی در مسکو در ماه های اولیه 2019 است. نیروهای هوافضایی روسیه همچنان به آزمایش Su-57 نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم، همه با رادار AESA و کنترل بردار سه بعدی سه بعدی را آزمایش می کنند. Su-57 که تا امروز فعالیت می کند، پیش از پیوستن به کرملین با سفارش بالغ بر چند میلیارد دلار، به آزمایش های متعدد و صدها پرواز آزمایش ادامه خواهد داد. وزارت دفاع روسیه نمونه اولیه خود را در مراکز آزمایشگاه آخوتبینسک، متخصص در سیستم های مأموریت خلبان و Zhukovsky در نزدیکی مسکو، برای آزمایش های بار بارگذاری خارجی، به وجود می آورد.
نیروی Su-57
Su-57 در حال حاضر توسط یک جفت AL-41F1 ساخته شده است که برای Su-35 Flanker-E ساخته شده است. اگرچه برای سیستم عامل های پیش خفا مانند Su-35 استثنایی است ، راننده های 41 پوندی AL-1F32,500 برای مشخصات خاص جنگنده های نسل پنجم طراحی نشده اند. دو فروند AL-41F1 قادر به تضمین قدرت کافی برای قابلیت پیمایش مافوق صوت خواهند بود ، اما از نظر نیروی رانش به وزن و برد هواپیما شرایط روسیه را برآورده نمی کنند. T-50 برای Izdeliye 30 طراحی شده است. مسکو همچنان به کاهش پنجره زمان توسعه (از سال 2027 به سال 2020 کوتاه شد) ادامه دارد و اولین آزمایش برای پایان سال در نظر گرفته شده است. با این حال ، توسعه کامل Saturn Izdeliye 30 حداقل پنج سال دیگر طول خواهد کشید. فقط با وجود موتورهای جدید ، Su-57 می تواند عملکردی قابل مقایسه با F-22 لاکهید مارتین ارائه دهد. Su-57 وقتی وارد مرحله تولید شود نسخه جدیدی از AL-41F1 را دریافت می کند: پیشرانه های نسل دوم باید اجازه کار با ظرفیت اولیه را بدهند. پیشرانه چالش برانگیزترین و پرهزینه ترین جنبه توسعه هر سکو هوایی است. به عنوان مثال ، از توربوفن های قابل اعتماد F119 F-22 ، Pratt & Whitney F135 از F-35 حاصل می شود. انتقال برای آنچه که به نظر می رسید یک تکامل ساده باشد ، چندان طبیعی و بدون مشکلات فنی نبود.
مبارزه با مانور
بر خلاف نظریه آمریکایی مرجع جدید است که در نظر مبارزه با قدیمی نزدیک، به فرض فقط دوئل فراتر از محدوده بصری، برای روس ها مانور مبارزه هنوز تعیین کننده است. در مدل SU-57 دارای یک سیستم مدرن مادون قرمز جستجو و مسیر، با حداکثر برد تشخیص از پنجاه کیلومتر است. F-22 این قابلیت ها را ندارد IRST صرفا به ایده موقعیت عمومی هواپیماهای دشمن می پردازد. در F-22 می تواند شش AIM-120 در خلیج های داخلی آن را حمل کند. زمینه BVR بین سیستم عامل های نسل پنجم تحمیل حمله پیکربندی بهینه، در حالی که علیه یک هدف راه اندازی دو موشک. یکی از محدودیت های اصلی پیکربندی رویت کم است، توسط بار داخلی از آخرین سیستم عامل نسل تعیین می شود. توانایی حمل سیستم های داخلی سلاح، یک حق قانونی است که برای یک پروفایل خالص خنثی ضروری است. نیروی هوایی نیروهای رزمی را با مفهوم زرهی والیبال ترکیب کرده است.
به عنوان یک ویژگی استاندارد، ی Su-57 با یک تفنگ 9-A1-4071K از میلی متر 30 (قادر به حمله به اهداف زمینی تا 1.800 متر و هواپیما در یک فاصله تا 1.200 متر) و باید در نگه درونی خود حمل مجهز چهار سیستم سلاح های دوربرد K-77M با شعاع 200 کیلومتر و دو ویمپل R-73، اسم رمز متولد AA-11 آرچر. دومی هوا به هوا موشک حرارت به دنبال مادون قرمز هدایت نسل سوم با حداکثر برد 19 مایل، در مورد 30 کیلومتر است. حداقل استفاده برای 300 متر ثابت است. این طرح برای تهیه تهدیدات طبقه بندی شده طراحی شده بود: شکار، هواپیماهای بدون سرنشین و موشک های کروز. موشک R-73 پیاده سازی یک سیستم مادون قرمز قادر به فریم به هدف حتی قبل از راه اندازی. E 'می تواند اهداف را در زاویه های ردیابی بزرگ ضربه، تا 40 ° کردن خط مرکز موشک است و به عنوان ایمنی بدن به هر نوع اقدام متقابل غربی آگهی. طراحی شده برای جایگزینی R-60، AA-8 شته کماندار ظرفیت خارج از boresight آن در جنگ شبیه سازی شده بین نیروی هوایی ایالات متحده و MiG آلمان 29 مجهز به R-73 نشان داده است. دقت توسط رانش جهت، که مانع از اشتباهات احتمالی در مسیر رویکرد نهایی تضمین شده است. موتور کنترل عرضی هنوز در جهان بی نظیر است. آخرین نسخه از R-73، E، تجهیز جنگنده های Su-57. Duks، یک شرکت که تولید کننده R-73 است، در حال حاضر برای افزایش درصد 25-30 قابلیت های این موشک است. در مدل SU-57 من نیز می تواند مافوق صوت موشک کروز BrahMos-A با قابلیت های هسته ای و ضد کشتی مافوق صوت موشک Kh-35UE ادامه می دهند. این دارایی ها را نمی توان در نگهداری داخلی میزبانی کرد. در مدل SU-57 با استفاده از مواد کامپوزیت در 25 درصد از وزن سازه و در 70 درصد از سطح بیرونی.
هزینه ها
برای T-50 انتظار می رود 40 سال سیکل عملیاتی باشد. تولید باور نکردنی از واحدهای 800 / 1000، از جمله صادرات بود. شواهدی از هزینه های توسعه پایدار وجود ندارد. تا به امروز، مسکو اولین بار از پیش تولید (دوازده Su-57) که باید به 2019 تحویل داده شود، خریداری کرده است. در مقایسه با برآوردهای اولیه، کرملین تنها می توانست شصت سالانه نسخه Su-57 را بدست آورد. موفقیت Saturn Izdeliye 30 دامنه دوم دوم و موفقیت Su-57 را تحریم می کند. هزینه تولید اولیه PAK-FA باید به مبلغ $ 120 / 100 میلیون دلار به عنوان نمونه باشد. با این حال، هزینه واحد نیز بر اساس سرمایه گذاری کرملین تعیین می شود