بین پاداش های اقتصادی ، اخراج کارگران ، استخدام / سرمایه گذاری در مراقبت های بهداشتی ، تعلیق و کاهش مالیات ، تهویه ، یارانه ها ، کمک های مالی و غیره ، سال گذشته هر شهروند ایتالیایی به طور فرضی برای مقابله با اثرات منفی ناشی از همه گیری ، از دولت 1.979 یورو دریافت کرد ، در برابر میانگین کشورهای منطقه یورو که سرانه 2.518 یورو تخمین زده می شود (539+ یورو در مقایسه با میانگین ایتالیا).

اگرچه ما کشوری بودیم كه در اروپا بیشترین تعداد قربانیان را به دلیل Covid ثبت كرده و در عین حال ، در مقایسه با كشورهای اصلی كشور ، دچار فروپاشی تولید ناخالص داخلی در میان فاجعه بارترین در كل اتحادیه اروپا شده ایم. اتحادیه ما ، همراه با اسپانیا ، کسانی هستیم که به شهروندان / مشاغل خود كمتر كمك كرده اند.

به عنوان مثال ، اتریش به ازای هر ساکن 3.881،1.902 یورو (در مقایسه با ما 3.688 1.709 یورو) ، بلژیک 3.443،1.464 یورو (2.938+ یورو) ، هلند 959،2.455 یورو (476،1.977 یورو) ، آلمان 2،XNUMX (+ XNUMX یورو) آلمان و فرانسه XNUMX،XNUMX یورو ( +XNUMX یورو در مقایسه با ایتالیا). فقط اسپانیا با سرانه XNUMX یورو کمی کمتر از ما (-XNUMX یورو) تخصیص داده است.

این مقایسه ، با اشاره به سال 2020 ، بدیهی است که شامل شکاف بودجه 32 میلیارد یورویی که در ژانویه گذشته توسط پارلمان ایتالیا تصویب شد و در چند روز آینده ، اجازه تصویب "فرمان حمایت" را می دهد ، نیست.

اگر به مقایسه گزارش شده در ابتدای این یادداشت برگردیم ، تفاوت در کسری بودجه عمومی ایتالیا (با توجه به تفاوت بین مراجعه شده به سال 2020 و میانگین 2015-2019) ، در ارزش مطلق ، برابر با 118 میلیارد یورو بود. در میان کشورهای منطقه یورو ، فقط آلمان (244,3 میلیارد) و فرانسه (165,3 میلیارد یورو) اقداماتی را ارائه داده اند که از نظر اقتصادی از ما گسترده تر هستند. به نظر می رسد اسپانیا که از نظر سرانه همان مقدار ما را دارد ، به طور مطلق "کمتر" پرداخت کرده است: دقیقاً 93,6 میلیارد.

• کشوری با رنگ قرمز که خطر از دست دادن بسیاری از تاجران کوچک و همین تعداد صنعتگر را دارد

با توجه به روند عفونت در روزهای اخیر ، در 2-3 هفته آینده بخش بزرگی از کشور "قرمز" خواهد شد. بنابراین ، بسیاری از فعالیت های تجاری (پوشاک ، کفش ، کالاهای ورزشی و غیره) و خدمات شخصی (آرایشگاه ، آرایشگاه و آرایشگران) بسته خواهد ماند. ناگفته نماند که کافه ها و رستوران ها به محض "نارنجی" شدن منطقه ای که متعلق به آن هستند ، مجبور شدند کرکره ها را پایین بیاورند. از CGIA آنها اطلاع دادند که هیچ کس حق / وظیفه دولت را در ایجاد محدودیتهای تحرک و وضع تعطیلی فعالیتهای اقتصادی به منظور محافظت از سلامت عمومی زیر سوال نمی برد. آنچه اپراتورها به آن اعتراض می کنند این است که غرامت اقتصادی پرداختی تاکنون برای فعالیتهایی که مجبور به تعطیلی شده اند با تأخیر جدی مواجه شده و کاملاً ناکافی بوده است. بعلاوه ، وضعیت حتی در ماههای اخیر بدتر شده است. پس از قفل کوچک که در ماه های آخر نوامبر و دسامبر اعمال شد ، پس از تقریباً 2 ماه و نیم ، جبران خسارت هنوز مشخص نشده و متعاقباً تخصیص داده نشده است. تأخیری که بسیاری از مشاغل خرد و کوچک تجاری و صنایع دستی را با مشکل جدی اقتصادی مواجه کرده است.

• "فرمان حمایت" هنوز قانع کننده نیست

اگرچه منطق کدهای ATECO برطرف شده است ، "فرمان حمایت" جدید ، که در حال حاضر توسط دولت دراگی تعریف می شود ، هنوز صنعتگران و کارآفرینان کوچک را از Mestre ترغیب نمی کند. در وهله اول ، زیرا زمان تحویل به طور ناموجه طولانی می شود. ثانیاً ، زیرا به نظر می رسد که این اقدام هنوز شامل بودجه عمومی نمی شود که بتواند درصد قابل توجهی از مجموعه های از دست رفته را جبران کند ، اما حتی بخشی از هزینه های ثابت را که فعالیت ها ، به ویژه آنهایی که با حکم بسته شده اند ، ادامه می دهد ، ادامه نمی دهد.

ما تأکید می کنیم که در ماه های اخیر اتحادیه اروپا چارچوب موقت (چارچوب موقت اقدامات کمک های دولتی به شرکت ها) را اصلاح کرده و اثرات آن را به 31 دسامبر سال جاری موکول کرده است. از جمله ، به كشورهای عضو این امکان داده شده است كه فعالیتهایی را كه حداقل 30 درصد افت گردش مالی داشته اند ، حمایت كنند تا سقف كمكهای دولتی را از 800 به 3 میلیون یورو افزایش دهند. مسیری که بلافاصله توسط فرانسه دنبال می شود ، از ژانویه اعلام کرد حمایت از 70 درصد هزینه های ثابت را برای حمایت از شرکت هایی که بیشتر تحت تأثیر قفل قرار گرفته اند ، پشتیبانی می کند.

واضح است که این هزینه فعلی اضافی به افزایش بدهی عمومی کشور ما کمک می کند ، اما به همان اندازه درست است که اگر ما در مشاغل و مشاغل صرفه جویی نکنیم ، پایه های لازم را برای شروع مجدد رشد اقتصادی که تنها امکان آن است ، نمی گذاریم. برای کاهش در چند سال آینده میزان بدهی عمومی که با ترس و وحشت با این بحران جمع کرده ایم. با خطر بیابانی شدن که بیش از همه مراکز تاریخی و محله های ما را تحت تأثیر قرار می دهد ، زیرا آنها دیگر نمی توانند روی حضور بسیاری از فروشگاه های صنعتگران و مغازه های محله حساب کنند.

• روش محاسبه اتخاذ شده است

دفتر مطالعات CGIA با مقایسه کسری عمومی سال 2020 با میانگین داده ها ، همیشه با همان شاخص ، ثبت شده در دوره پنج ساله قبلی (2015-2019) به نتایج گزارش شده در بالا رسیده است. باید به خاطر سپرد که کسری عمومی تفاوت بین هزینه های دولت و درآمدی است که از طریق مالیات و مشارکت از جیب شهروندان و مشاغل می گیرد. بنابراین ، کسری عمومی (یا بدهی خالص) در این مرحله تاریخی ، رقم تقریبی اقدامات انبساطی است که در مورد کشور ما در سال 2020 ، مربوط به اقدامات مختلفی است که از مارس به بعد تصویب شده اند ("Cura Italia" ، "فرمان مجدد" "،" فرمان نقدینگی "،" ضمانت ایتالیا "،" فرمان اوت "،" مصوبات تازه سازی "و غیره) ، که باید از کمبود درآمد مالیاتی ناشی از انقباض درآمد متحمل شده توسط ایتالیایی ها کم شود.

با این حال ، باید تأکید کرد که ، در مورد ایتالیا ، داده های 2020 هنوز موقت هستند و از بیانیه مطبوعاتی ارائه شده توسط Istat در ابتدای هفته گذشته استخراج شدند. از سوی دیگر ، برای سایر کشورهای منطقه یورو داده ها پیش بینی شده است (در نوامبر سال 2020 توسط کمیسیون اروپا پردازش می شود). برای تمام کشورهایی که در این توضیحات بررسی شده اند ، ضمانت وام های پرداختی سال گذشته توسط هر ایالت در کسری بودجه عمومی لحاظ نشده است.

ضد انحصاری "Sostegni": هر ایتالیایی در سال 2020 فقط کمتر از 2.000 یورو دریافت کرد