جنوب: Svimez، صنعت 4.0، روند خالص خالص

پس از مدت طولانی بحران بین سالهای 2008 و 2015 ، شکاف بین دو منطقه کلان کشور بیشتر شده است ، در چند وقت اخیر ، دولت باتری از ابزارها را برای تسهیل رشد جنوب ایجاد کرده است. شروع با اعتبار مالیاتی برای استخدام های جدید در جنوب و قراردادهای توسعه که توسط Invitalia به نمایندگی از وزارت توسعه اقتصادی اداره می شود. Masterplan و پیمان های جنوب نیز در حوزه این ابزارهای تسهیل کننده قرار می گیرند. سرانجام ، "Torno al Sud" ، مناطق ویژه اقتصادی فقط برای مناطق جنوبی و اقدامات پیش بینی شده توسط " Mezzogiorno '، بر اساس آن دولت های مرکزی ایالت ، از سال 2018 ، سهمی از هزینه های عادی سرمایه خود را متناسب با جمعیت ، به مناطق جنوبی اختصاص می دهند ، تقریباً معادل 34٪. به طور خاص ، این آخرین ضابطه می تواند امکان سازگاری و نوسازی تقویت زیرساختی جنوب را فراهم کند ، شرط ضروری ایجاد زمینه مناسب برای توسعه صنعتی ساختاری ". این همان چیزی است که ما در مطالعه SVIMEZ در مورد "National Industry 4.0 Plan" ، که توسط محققان Stefano Prezioso و Luca Cappellani انجام شده است ، که ارزیابی تأثیرات احتمالی در سیستم های اقتصادی جنوب و مرکز-شمال را بیان می کند ، می خوانیم. مطالعه SVIMEZ در مورد این طرح نشان می دهد که چگونه ، در جنوب ، "ممکن است در پایان دوره اجرای سیاست ، عواقب بیشتری ایجاد کند ، که تقریباً 0,2٪ از تولید ناخالص داخلی در مرکز و شمال قابل ارزیابی است." در جنوب ، این اثر در حدود 0,03 "پایین تر خواهد بود.
 "برخلاف سایر سیاست ها ، تأثیرات ناشی از" برنامه صنعت 4.0 "، زیرا هدف آنها اصلاح ساختاری سهام سرمایه است و از اجزای دارای بالاترین بازده برخوردار است ، دائمی است: به عبارت دیگر ،" جهش اضافی "تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده حتی پس از پایان مشوق ها نیز ادامه دارد. همانطور که مشهود است ، این فقط یک مزیت نیست ". در این رابطه ، SVIMEZ دو ملاحظه می کند: "اولین مورد مربوط به سیستم تولید مرکز شمال است ، که نسبت به اقداماتی که در جهت افزایش تخصیص مزایای رقابتی کمتر گسترش یافته است و در عوض در حال حاضر بسیار مهم است ، واکنش مثبت نشان می دهد. متن نوشته. دوم این که در جنوب تأثیر سیاست هنوز مثبت است ، اما به میزان بسیار کمتری ، زیرا برخی از عناصر ساختاری که صنعت جنوب را مشخص می کنند بر این نتیجه سنگینی می کنند: سطوح پایین تر نوآوری ، انتشار کمتر فناوری های ICT و / یا مشابه آن ، اندازه شرکت نسبتاً کوچکتر ". "علاوه بر این - مطالعه ادامه دارد - در بازارهای جنوبی خدمات به طور متوسط ​​بسیار پراکنده هستند ، با حضور محدود در آن فعالیت ها با محتوای فنی / حرفه ای بالا. علاوه بر این ، باید بخاطر داشت که در طول رکود اقتصادی طولانی ، ظرفیت تولید صنعت جنوب که قبلاً نسبتاً جزئی بود ، به شدت منقبض شده و شدت آن دو برابر مرکز شمال بود.
با توجه به این جنبه اخیر ، این تحقیق فرض می کند که ، در کنار اقدامات پیش بینی شده توسط "برنامه 4.0 صنعت" ، "دیگران نیز باید در نظر گرفته شوند که بتوانند اندازه مطلق سیستم صنعتی و احتمالاً ارتباط متقابل آن با خدمات بازار را افزایش دهند. محلی ها ". طبق تخمین های SVIMEZ ، "شتاب داده شده توسط اقدامات" صنعت 4.0 "به روند انباشت ثابت است: در کل دوره ، اختلاف بین پویایی رشد ارزش افزوده صنعتی بدون و با مداخله فوق الذکر با بیش از 2٪ در مرکز شمال و تقریباً در 6٪ در جنوب ". مطالعه SVIMEZ تشخیص می دهد که "طرح صنعت 4.0 نشان دهنده یک واژگونی واضح از روند در مقایسه با گذشته است. پس از آن ، در پانزده سال گذشته ، به شدت یارانه ها به نفع سیستم تولید کاهش یافته است ، که از نیمه اول دهه 2000 شروع به شکل گرفتن می کند ، و در نیمه دوم دهه به تدریج بیشتر می شود و در طول سالها از بحران طولانی روندی که در قلمرو به روش دیگری توسعه یافته و در جنوب بسیار بیشتر مشخص شده است. به طور خاص ، در حالی که تا 2006-2007 میزان امتیازات اعطا شده و پرداخت شده در جنوب برای همیشه بیشتر از آنهایی بود که به مناطق مرکز شمال منتقل می شد ، از سال 2009 ، دقیقاً در دوره رکود طولانی مدت ، مداخله عمومی موافق بود بیشتر شرکت ها در ثروتمندترین منطقه کشور هستند.
عکس روزنامه محلی

جنوب: Svimez، صنعت 4.0، روند خالص خالص