در سال های اخیر دولت پس از دوره طولانی بحران بین 2008 و 2015، شکاف میان دو منطقه کلان کشور را افزایش داده است. شروع با اعتبار مالیاتی برای استخدام های جدید در قراردادهای جنوبی و قراردادهای توسعه که تحت مدیریت Invitalia از طرف وزارت توسعه اقتصادی است. Masterplan و Pacts for South همیشه در داخل این باتری از ابزارهای کمک رسانی قرار می گیرند. در نهایت، دستور "Torno al Sud"، مناطق ویژه اقتصادی تنها برای مناطق جنوبی ارائه شده است و اندازه گیری های "فرمان" Mezzogiorno "که طبق آن دولتهای مرکزی دولت را به مناطق جنوبی اختصاص می دهند و از 2018 شروع می شوند، بخشی از هزینه های سرمایه گذاری عادی آنها متناسب با جمعیت است که تقریبا برابر با 34٪ است. به طور خاص، این مقررات ممکن است به انطباق و نوسازی تقویت زیربنایی جنوبی، یک شرایط ضروری برای ایجاد زمینه مناسب برای توسعه صنعتی ساختاری اجازه دهد.
"طرح ملی 4.0 صنعت" بخشی از سیاست های تسریع رشد کشور است. مطالعه SVimez در این برنامه که توسط استیفاوپوزیوزو و لوکا کاپلانی انجام شده است، نشان می دهد که چگونه در جنوب، می تواند در پایان دوره اجرای سیاست، در تقریبا 0,2٪ از تولید ناخالص داخلی در مرکز و شمال، اثرات اضافی ایجاد کند. در جنوب، این اثر پایین خواهد بود، در اطراف 0,03 (نگاه کنید به Tab.1). بر خلاف ساير سياست ها، اثرات ناشي از "طرح صنعت 4.0" به اين دليل که آنها به تغيير ساختاري سهام سرمايه مي پردازند، با توجه به اجزاي با بيشترين عملکرد، داراي کاري دائمي هستند: به عبارت ديگر "پرش اضافي" در GDP و ارزش اضافه شده حتی بعد از پایان انگیزه ها ادامه می یابد؛ همانطور که آشکار است، این ارزش نه تنها است.
در این راستا، SVIMEZ دو ملاحظات را مطرح می کند: اول، مربوط به سیستم مولد مرکز North است، که واکنش مثبت به اقداماتی دارد که در جهت افزایش مزایای رقابتی کمتری است و در عوض، در حال حاضر بسیار مهم است زمینه. دوم این است که در جنوب تاثیر سیاست هنوز هم مثبت است، اما در مقیاس بسیار کوچکتر، به عنوان برخی از عناصر ساختاری که صنایع جنوبی را مشخص می کنند، بر این نتیجه اهمیت می دهند: سطح پایین نوآوری، انتشار کمتر تکنولوژی های فناوری اطلاعات و ارتباطات / یا مشابه، اندازه شرکت نسبتا کوچکتر است. علاوه بر این، در جنوب خدمات بازار به طور متوسط بسیار جدی و با حضور محدود در این فعالیت ها با محتوای تکنولوژی / حرفه ای بالا است. علاوه بر این، لازم به یادآوری است که در طول رکود طولانی، ظرفیت تولید صنعت جنوب، که در حال حاضر نسبتا جزئی است، به شدت با شدت دو برابر نسبت به مرکز شمال، شدت گرفت. با توجه به این جنبه آخر، مطالعه به این ترتیب نتیجه می گیرد که علاوه بر اقدامات پیش بینی شده توسط "طرح صنعت 4.0"، دیگران باید قادر باشند که حجم مطلق سیستم صنعتی را افزایش دهند و احتمالا ارتباط آن با خدمات بازار محلی . براساس برآوردهای SVIMEZ، شتاب سنجی های "4.0 Industry" در فرایند انباشت ثابت است: در کل دوره، تفاوت بین دینامیک رشد ارزش افزوده صنعتی بدون و با مداخله فوق برابر با بیش از٪ 2٪ در مرکز North و تقریبا٪ 6٪ در جنوب.
مطالعه SVIMEZ نشان می دهد که طرح صنعتی 4.0 در مقایسه با گذشته، یک روند روشن را نشان می دهد. پس از آن، در پانزده سال گذشته، تسهیلات به نفع سیستم تولید، که در نیمه اول سال 2000 شروع به شکل گرفت و در نیمه دوم دهه ی دوم و در سال های بحران طولانی شکل گرفت . روند که به طرق مختلف در قلمرو کاهش یافته و به وضوح در جنوب مشخص شده است. به طور خاص، در حالی که به 2006-2007، میزان یارانه های اعطا شده و پرداخت شده در جنوب، به طور دائمی بالاتر از آنهایی است که به مناطق مرکز-شمال منتهی شد، از 2009 دقیقا در دوره رکود طولانی، بیشتر بود بیشتر شرکت ها در ثروتمندترین منطقه کشور هستند.
اقدامات اصلی پیش بینی شده توسط "طرح ملی 4.0 صنعت" مربوط به گسترش و تقویت کلیه اقدامات اصلی برای حمایت از سرمایه گذاری های موجود و در قانون بودجه برای 2017 شامل: فوق العاده / amortization، اعتبار مالیات بر سرمایه گذاری در پژوهش و نوآوری، Sabatini جدید. این مقررات که تحت دامنۀ معافیت مالیاتی اتوماتیک به کل جمعیت تجاری قرار می گیرند، در آغاز 2017 به طور کامل عملیاتی شده اند (نگاه کنید به جدول 2).
در رابطه با استهلاک فوق العاده / بیش از حد ، مطالعه توسط محققان SVIMEZ یک تفکیک اولیه از این اقدام را انجام می دهد ، که نشان می دهد ، برای شرکت های جنوبی ، سهمی از دسترسی برابر با 7٪ امتیازات تخمین زده شده برای کل کشور توسط گزارش فنی در لایحه بودجه برای سال 2017. از نظر ارزش مطلق ، امتیازاتی که به شرکتهای جنوب اعطا می شود باید حدود 650 میلیون یورو باشد - که باید در طول دوره 2018-2027 توزیع شود - در مقابل تقریبا 8,6 میلیارد در مرکز شمال .
با توجه به اعتبار مالیاتی هزینه های تحقیق و توسعه "افزایشی" که در دوره 2015-2019 انجام می شود، مطالعه SVIMEZ سهم دسترسی شرکت های جنوب را به میزان این مقدار برابر با 10٪ از کل انگیزه های تخمین شده توسط گزارش فنی فوق . این به معنای این است که برای جنوب، در مورد 350 میلیون برای دوره چهار ساله 2018-2021، در برابر بیش از 3,1 میلیارد جذب شده توسط مرکز شمال است.
در نهایت، برای Sabatini-ter، یادداشت Prezioso و Cappellani اشاره می کند که بین ماه اوت 2015 و 2016 ماه سپتامبر، جنوب ایتالیا جذب 10,2٪ از برنامه های کاربردی، به طوری که امکانات برنامه ریزی شده باید در حدود 56 میلیون در جنوب از یورو، در طول دوره هفت ساله 2017-2023 توزیع می شود، در مقایسه با بیش از 500 میلیون برای مرکز North.
