(توسط جان بلک آی) بعدازظهر رومی در اواسط اکتبر این بار آفتابی است اما بسیار باد میآید و حتی اگر کسی در میان هزاران حاضر با یک تیشرت آستین کوتاه سرگردان باشد، باید اضافه کرد که امروز بعد از ظهر واقعاً سرد است.
رومیها، کسانی که اجازه نمیدهند تلویزیون هدایت شوند، امروز نیز تصمیم گرفتند در دفاع از آزادیهای قانون اساسی خود تظاهرات کنند و خود را به صورت مسالمتآمیز در Piazza della Bocca della Verità و سپس به داخل جریان می یابد سیرک ماکسیموس.
برآوردهای انجام شده توسط فرماندهی پلیس، می گویدوکیل لهستانی که برگزار کننده این رویداد است، آنها در مورد صحبت می کنند ده هزار شرکت کننده اما همه ما می دانیم که تلویزیون در مورد چهار گربه که برای یک تحصن جمع شده اند صحبت می کند. در حال حاضر تبلیغات استفراغ از مسیر اصلی یک ریفرین ناسازگار در حال پخش است که از یک سو اکثریت قریب به اتفاق ایتالیایی ها را به خواب عمیقی فرو برده است، از سوی دیگر توسط تعدادی دیگر از ایتالیایی ها که درک کرده اند اطلاعات ملی در این دوره گذشته به خوبی درک می شود: زباله .
برای مهر و موم کردن فضای "آرامش اجتماعی” که از جمله اهداف این رویداد است زنان، فقط زنان از آنها دعوت میشود گلی را که توسط برگزارکنندگان پیشنهاد میشود بردارند و آن را برای پسران پلیس بیاورند که از فاصله ایمن در آن طرف جاده بررسی میکنند که همه چیز خوب پیش میرود..
در حالی که گروه در مقابل صحنه کوچکی که اطراف آن را احاطه کرده تشکیل می شود، مردم به حرکت خود ادامه می دهند پرچم های سه رنگ و با پرچم انجمن های حاضر در این رویداد.
ستون فقرات این رویداد مردم هستند: مردم عادی. هیچ جناح سیاسی وجود ندارد اما برای بیرون آمدن به خیابان ها، این بار جذابیت را جلب می کندوکیل لهستانی این مردم عادی است: خانواده ها، جوانان، بزرگسالان.
شخصی از میان جمعیت چند تابلوی اعتراض دست ساز آماده کرد. هیچ سازمان حرفه ای وجود ندارد آن دسته از اتحادیههای کارگری که با توزیع پرچمهای قرمز شعلهور برای همه کسانی که به پیک نیک در رم میروند، معتقدند که اعتراضی ترتیب دادهاند..
در اینجا در میان مردم، افرادی هستند که از این حرکت چشم پوشی می کردند، اما می خواهند چهره خشمگین خود را به دولت نشان دهند و تا زمانی که دولت باج خواهی کرد، به این کار ادامه خواهند داد. پاس سبز حذف نخواهد شد.
حتی این مقاله برای داشتن یک موضع سیاسی نیست، بلکه هدفی صرفاً خبری برای رساندن صدای کسانی است که در بین برنامههای اصلی خبری ملی جایی پیدا نمیکنند، اما یک سوال طبیعی پیش میآید: اگر گذر سبز توسط برخی دیگر معرفی شده بود. سیاستمدار ایتالیایی، فرض کنید برلوسکانو یا سالوینی، آیا قوه قضائیه میایستاد و همینطور که اکنون دارد نگاه میکرد؟
شبهات جدی ایجاد می شود و در عین حال نگرانی های زیادی نیز به وجود می آید زیرا اگر نهادهای یک کشور همه در یک طرف باشند، برای مردم درد ایجاد می کند.
I اتحادیه ها جزو اولین اتحادیه هایی هستند که موجی از تشویق ها را دریافت کردند: در واقع باور نکردنی است که آنها با دولت، با این دولت، آشکارا علیه کارگران هستند
به نوبت روی صحنه می آیندوکیل پولاکو و سپس چند پزشک که نمایانگر ناراحتی عمیقی است که این دسته از کارگران تجربه میکنند، در معرض تعلیقهای مستمری قرار میگیرند که مانند قیچی بر همه کسانی که نمیخواهند در برابر باجگیری واکسن سر تعظیم فرود آورند، میافتد: یا انجامش میدی یا کار نمیکنی... اما من نمیتونم مجبورت کنم اینکارو بکنی. به طور خلاصه، این ترفند دیوانه کننده است.
نیز مداخله کردمحترم کومیال او در مورد یک ابتکار در حال انجام صحبت کرد که برخی از سیاستمداران آن را تا پایان تلخ اشغال می کنند دفتر مرکزی منطقه لاتزیو برای اثبات "وجود" آنها.
دولتی که مانند کاترپیلار تصمیم گرفته بود آزادی ایتالیایی ها را زیر پا بگذارد، امروز نیز مجبور شد در رم ترمز دستی بگیرد و اگرچه تلویزیون ها فضایی برای این ابتکارات آزادی قائل نمی شوند، اما دنیای سیاسی می داند که مردم خانههایشان را ترک کنند، از آپارتمانها، از ادارات بروند و خشم خود را در تمام شهرهای ایتالیا فریاد بزنند و به دولت بگویند که نمیتواند آزادی مقدس شهروندان و حق هیچکس برای کار را لمس کند.
به دلیل یک بیماری همه گیر که تقریباً دیگر در آنجا وجود ندارددولت هزاران نفر از کارکنان بهداشتی و معلمان را از کار معلق می کند و از امروز با تعلیق بسیاری از کارکنان دولتی و خصوصی ادامه خواهد داد. بقیه کارگران یا واکسن می زنند یا یک لحظه فدای حقوق و دماغ می شود.
بمباران رسانهای مغز اکثریت قریب به اتفاق ایتالیاییهایی را که نمیتوان گفت فریب خوردهاند، خشک کرده است. در واقع، دولت علیه کارگران است و اگر همین چند سال پیش اتفاق میافتاد، شاهد موجهایی از اعتراض با پیشروی دانشجویان و کارگران بودیم، اما اقدام گسترده اطلاعات کذب و سردرگمی رسانهای به خوبی بررسی شده است. به تفصیل اینکه ایتالیایی ها تابع سیستمی شده اند که آزادی های قانون اساسی را محدود می کند.
روز با کف زدن و شعارها ادامه یافت، اما این آگاهی قوی وجود دارد که مردم بدون دعوت اتحادیه ها به خیابان ها می آیند. مردم به اعتراضات خود ادامه خواهند داد تا پاس سبز حذف نخواهد شد از قوانین ایتالیا پس از پایان همه گیری، این مسئولیت قضات صادق خواهد بود که در قبال اعمال کسانی که معتقدند قدرت مرگ و زندگی را در اختیار دارند، تصمیم گرفتند آزادی و حق کار یک کل را به دست بگیرند. جمعیت
امروز تریست تماس می گیرد و رم پاسخ می دهد. هیچ خشونتی وجود ندارد، اما همه حاضران آماده اند تا هر روز به خیابان ها بیایند تا این دولت استعفا دهد.