اتحادیه اروپا تحت کنترل فرانسه و آلمان است که "معلمان" با ایتالیا هستند. اما آنها ، در عوض.

(توسط Massimiliano D'Elia) پرونده کشتی Diciotti دلیل دیگری بود که روشن ساخت چه کسی واقعاً قوانین را در اروپا دیکته می کند. روز گذشته "شرپاها" که فوراً در بروکسل ملاقات کردند به درخواستهای ایتالیا برای برنامه ساختاری برای جابجایی مهاجران پاسخ ندادند (بسیاری می گویند که در آن روز در نشست مهم بروکسل ، ماکرون و مرکل برای یک دوره استراحت به دریا). هیچ کس خواهان سیب زمینی گرم مدیریت جریان های مهاجرتی و انتقال مجدد متعاقب آن نیست. خود مرکل ، هنگامی که در گذشته نه چندان دور سعی در جابجایی مجدد داشت ، مجبور شد با مخالفت داخلی سختی روبرو شود که منجر به تزلزل رهبری او شد. نتیجه؟ سازش ناپذیری با جریان های مهاجرتی. به نظر می رسید فرانسه "در کلمات" بیشترین تمایل را به پذیرش درخواست های ایتالیا دارد. حیف که در ونتیمیگلیا او از "چماق" برای دفع کسانی که قصد عبور از مرز را داشتند استفاده کرد. نیازی به ذکر نیست که سیاست های تهاجمی در شمال آفریقا ، لیبی پیشتاز است ، جایی که ایتالیا فکر می کند ریشه و محبوب است. حیف است که فرانسه در لیبی همیشه موفق به داشتن قدرت برتر شود و در انتخاب کسی که فرماندهی جنوب طرابلس ، ژنرال حفتار را دارد ، تأثیر بگذارد. هفتار مرزهای جنوبی را اداره می کند که بیشتر مهاجران از آنجا می آیند و از کجا ایتالیا نیز اخیراً کنترل فزان را از دست داده است https://www.prpchannel.com/mondo/libia-salta-accordo-del-fezzan-litalia-rimane-a-mani-vuote-ce-lo-zampino-della-francia/

از سوي ديگر، فرانسه از طرفداران اروپاي تجاري به هيچ وجه تقاضاي آلماني براي تخصيص درآمدي را كه سالانه از مستعمرات سابق آفريقا دريافت ميكند، دريافت نميكند. ما در مورد حداقل میلیاردها یورو 500 صحبت می کنیم که جرج وزارت خزانه داری فرانسه به لطف پول CFA، برای اطلاعات بیشتر:  https://www.prpchannel.com/mondo/la-politica-coloniale-francese-sottobanco-in-africa-14-le-ex-colonie-che-pagano-la-gabella/

آلمان خیلی عقب نیست

ایتالیا امروز ، در تاریخ 27 مارس گذشته ، وی در مقاله ای زیبا استراتژی انرژی آلمان را كه با مسكو اجرا می كند ، گزارش داد ، و تحریم های روسیه و "برنامه" کمیسیون اتحادیه اروپا را نادیده گرفت.  

مارس گذشته ، مقام آلمانی مسئول این موضوع ، پس از ماه ها تحقیقات زیست محیطی و تجاری در مورد پایداری خط لوله گاز جریان شمال روسیه 2 آلمان ، حکم نهایی را صادر کرد و ساخت آن را مجاز دانست. این توسط وب سایت euractiv.com فاش شده است ، که با جزئیات کامل آن را حساب می کند.

خط لوله جدید به طول 1.225 کیلومتر ، مستقیماً میادین گازی روسیه را با عبور از زیر دریای شمال و بالتیک با آلمان وصل خواهد کرد و 85 کیلومتر در خاک آلمان اجرا می شود. به منظور ارزیابی پایداری این آخرین بخش ، آژانس فدرال آلمان برای ناوبری و هیدروگرافی خواستار ارائه نظر الزام آور خود شد ، که مثبت بود. بیشتر از جنبه های فنی ، این جنبه های سیاسی هستند که در این داستان تأثیر می گذارند ، که به عنوان تمرکز تناقضات ظاهر می شود.

اولین تضاد برای همه وجود دارد: درست همانطور که 22 کشور اتحادیه اروپا صد کارمند سفارت روسیه را در اعتراض به مسمومیت جاسوس سابق روسیه در انگلیس اخراج می کنند ، و در حالی که تحریم های اقتصادی علیه روسیه ولادیمیر پوتین برای آنچه اتفاق افتاده ادامه دارد در سالهای اخیر کریمه و در دونباس ، آلمان خانم آنگلا مرکل اهمیتی به تحریم ها و جاسوس مسموم ندارد و مانند یک مخزن در ساخت یک خط لوله پیش می رود تا گاز گاز روسیه را به آلمان دو برابر کند ، که اکنون کافی نیست. جریان شمالی 1 ، سالهاست که فعالیت می کند.

همانطور که مشخص است ، پروژه جریان شمالی 2 از همان ابتدا توسط کشورهای بالتیک (لیتوانی ، لتونی ، استونی) ، لهستان و اوکراین ناخوشایند بود ، زیرا خط لوله به روسیه پوتین اجازه می داد تا این کشورها را به خصوص دور بزند اوکراین ، دیگر در معرض خطر قطع برق یا مذاکره خسته کننده در مورد قیمت حمل و نقل نیست. نه فقط. چندین بار ایالات متحده ، از زمان ریاست جمهوری باراک اوباما ، اروپا را خواستار کاهش وابستگی خود به گاز روسیه شد ، با این هدف که درآمدهای پولی را به نفع پوتین کاهش دهد. یک جنگ کاملاً گازی ، که ایتالیا بیشترین هزینه آن را پرداخت کرده است ، که مجبور شد از ساخت جریان جنوبی دست بکشد.

خانم مرکل اما مخالفت کشورهای مختلف مخالف جریان شمالی را نادیده گرفت ، حق وتو های آمریکایی را نداد و دست آزاد را به شرکت های آلمانی داد که مذاکرات خود را با گازپروم روسیه انجام دادند. و euractiv.com تأکید می کند ، هنگامی که از صلاحیت رئیس در مورد شایستگی این موضوع س questionال شد ، وی خود را به این نکته محدود کرد که جریان شمالی 2 فقط "یک پروژه اقتصادی" است ، که نیازی به هیچ گونه مداخله سیاسی ندارد. یک دروغ بی شرمانه ، با توجه به اینکه حتی کمیسیون اتحادیه اروپا مدت طولانی است که در جریان "جریان غیرمستقیم" North Stream 2 در چارچوب سیاست انرژی "متنوع و ایمن" اروپا جانبداری کرده است.

نه فقط. کمیسیون اتحادیه اروپا دقیقاً برای کاهش وابستگی به گاز روسیه در سال 2017 بخشنامه ای با قوانین دقیق تر پیشنهاد کرد: قرار دادن هر خط لوله جدید برای واردات گاز به تأیید اتحادیه اروپا. ممنوعیت تأمین کنندگان گاز (مانند گازپروم) برای مالکیت مستقیم خط لوله نیز ؛ تعرفه های غیر تبعیض آمیز عملیات شفاف سرانجام ، ارائه حداقل 10٪ از ظرفیت حمل و نقل به اشخاص ثالث.

آیا می دانید پیش نویس این بخشنامه چه شد؟ در صندوق عقب خراب شد. اما نه توسط آلمان. حداقل نه مستقیم. بلکه به ابتکار خدمات حقوقی شورای روسای دولت ها و دولت های اروپا ، که با ابتکار کمیسیون اتحادیه اروپا بر اساس تز که قرار است ماه ها ، شاید سال ها بحث شود ، مخالفت کرد: این صلاحیت در مورد خطوط لوله عبور از "مناطق اقتصادی انحصاری" (EEZ) 28 کشور عضو است. همانطور که اتفاق می افتد ، عقیده ای که برای 85 کیلومتری جریان شمالی 2 که از روی خاک آلمان عبور می کند ، طراحی شده است. اکنون برای شما روشن شده است که کنترل بوروکراسی در بروکسل ، مانند آلمان ، چه فایده ای دارد؟ آیا واضح هستید که علی رغم بخشنامه ها ، مسئولیت آن در اروپا چیست؟

روشن است که ایتالیا نمی تواند اتحادیه اروپا را نادیده بگیرد ، با این حال باید چشم خود را باز کند و سعی کند بهترین افراد را در ساختارهای نهادی اتحادیه اروپا قرار دهد تا سعی کنند آب را به داخل آسیاب خود برسانند. در سیاست خارجی باید جستجوی جاهای دیگر باشد. سفر وزیر تریا به چین خوب است. روسیه ، ایالات متحده و هند نیز برای جذب سرمایه گذاری و تلاش برای فروش بخشی از بدهی عمومی ایتالیا کشت می شوند.

 

 

اتحادیه اروپا تحت کنترل فرانسه و آلمان است که "معلمان" با ایتالیا هستند. اما آنها ، در عوض.