(توسط Dario Scrivano - وکیل و شریک Aidr) اصطلاحی وجود دارد که در سال های اخیر ابتدا و سپس در Treccani وارد واژگان رایج شده است: googlare. فعل مورد نظر بسیار بیشتر از عمل جستجوی صرف در وب را نشان می دهد، اما مفهوم گسترده تری را در بر می گیرد، یعنی تأیید برداشت اولیه ما. برای اینکه واقعاً قدرت و دامنه نوآورانه آن را درک کنید، فقط به اقدامات روزانه ما نگاه کنید: من یک محصول را دیدم، نام یک مکان خاص را در رادیو شنیدم، آنها از یک دندانپزشک خاص صحبت کردند، در همه این شرایط، اقدامی که بلافاصله اولین انگیزه (برای استفاده از اصطلاحی برای بازاریابی) جستجوی تأیید آنلاین و دقیقاً در گوگل است: نام مکان مورد نظر، یا متخصص بهداشت یا محصول خاص، برای بازگشت به مثال بالا.
در سفر آنلاین خود، در جستجوی تاییدیه ها و بررسی های مثبت (متخصصان بازاریابی این مرحله را لحظه صفر حقیقت (ZMOT) می نامند)، با یک سری اطلاعات، نتیجه بررسی ها و نظرات دیگران، در فضای آزاد بزرگ مواجه می شویم. در حال حاضر فضای آزاد وب، دنیایی بدون محدودیت و موانع که خطر این را نیز دارد که دنیایی بدون قاعده باشد. در واقع، چه اتفاقی می‌افتد اگر به مثال بالا برگردم، با جستجوی وب در وب مواجه شوم. مجموعه ای از بررسی های منفی در مورد ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی حرفه ای که به دنبال اطلاعاتی در مورد آن بودم، چه تأثیراتی بر انتخاب من خواهند داشت، چه تأثیراتی بر شهرت متخصص مراقبت های بهداشتی مورد نظر خواهند داشت؟
در اینجا شاید به خاردارترین گره شهرت وب می‌رسیم، که نه تنها شامل تمام اطلاعاتی است که ما شخصاً در وب یا حساب‌های اجتماعی خود ارائه می‌کنیم: عکس‌ها، ویدیوها، افکاری که آزادانه به اشتراک گذاشته شده‌اند، بلکه شامل مواردی است که دیگران کم و بیش آگاهانه، بیشتر. یا کمتر داوطلبانه درباره ما می نویسند. عکس‌های منتشر شده توسط دیگران، نظرات به جا مانده در پورتال‌های اختصاصی، پست‌های منتشر شده در حساب کاربری شما که به محصول خاصی اشاره می‌کنند، مقالات نوشته شده در وبلاگ‌ها. مثال‌ها و همچنین فرصت‌هایی که وب برای بیان خود ارائه می‌دهد، بی‌پایان هستند.
چه چیزی آن شخص را بر آن داشت تا تجربه را با عبارات منفی بیان کند، انتظارات خریدار از محصول چه بود؟ در واقعیت، متغیرها زیاد هستند و اغلب و به میل، برای مشتری که نظر یا نظری را در وب می‌خواند دشوار می‌شود که بتواند هزاران نکته ظریفی را که پشت یک جمله نهفته است و در یک بررسی منفی خلاصه می‌شود، درک کند. یا در حالتی که دوست ندارم، به جای شکلک با حالت عصبانیت، یا در یک اتفاق من آن را توصیه نمی کنم. اما چه کسی این حجم از اطلاعات را کنترل می کند، واقعاً چه کاری می توانیم برای محافظت از خود انجام دهیم؟ درست است، وب در واقع یک دنیای مجازی است، اما عاری از قوانین نیست، بنابراین در تئوری، می‌توانیم همان اصول و قوانینی را که بر حق تصویر، شهرت و به همان اندازه محافظت در برابر افترا در دنیای واقعی حاکم است، اعمال کنیم. . متاسفانه، با این حال، همیشه به این سادگی نیست.
حتی عذاب آورتر از آن حق فراموش شدن است، درخواست مقدس برای نشان ندادن مادام العمر آنلاین، حذف داده ها و اطلاعاتی که دیگر با هویت ما مطابقت ندارند. بنابراین نظارت مداوم، ساخت شهرت وب به عناصر ضروری برای شهروندان خصوصی و حتی بیشتر برای شرکت ها تبدیل می شود.