(توسط Rosangela Cesareo ، رئیس روابط نهادی در AIDR) فقط وقتی حرفی برای گفتن وجود دارد ، ارتباط برقرار کنید: بگذارید واقعیت ها خودشان صحبت کنند. نخست وزیر جدید ، ماریو دراگی ، در اولین شورای وزیران خود این موضوع را روشن کرد. از آن زمان وی این خط را کاملاً رعایت کرده و ایتالیایی ها شاهد سکوت های بزرگی هستند.

بدون شک دراگی ارتباطات را ناراحت کرده است ، کسی حتی سبک او را "غیر ارتباطی" تعریف کرده است. رئیس جمهور ، اول از همه ، هیچ پروفایل اجتماعی ندارد ، نه توییتر و نه فیس بوک. دراگی ، حتی برای G7 یا شورای اروپا ، که وی به تنهایی با قلم توپ و یک کاغذ در ویدئو کنفرانس انجام داد ، هیچ مداخله ای در رسانه ها انجام نمی شود.

شخصی می گوید این عدم برقراری ارتباط نخست وزیر به این دلیل است که وی سیاستمداری نیست ، که نمی خواهد نامزد شود و بنابراین نیازی به رضایت مردم ندارد. من به بیش از یک دلیل مخالفم. در حقیقت ، ارتباط فقط برای تبلیغ نیست ، همانطور که رضایت فقط برای گرفتن رای نیست.

ایتالیا از مردمی تشکیل شده است ، از افرادی که احساسات آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر او نتواند احساسات درست را در مردم برانگیزد ، به لطف ارتباط ، نخست وزیر دنبال نخواهد شد ، اما آنچه بدتر است نیز درک نخواهد شد. حتی یک شکاف بارزتر از شکاف موجود بین شهروندان و کسانی که حکومت می کنند ایجاد خواهد شد. رهبر باید بر اساس تعریف ، ارتباطی م effectiveثر و مداوم باشد ، حتی اگر نهادی و سخت گیرانه باشد زیرا یکی دیگری را مستثنی نمی کند.

بنابراین ، این ارتباط نهادی عملی و اساسی که توسط دراگی اتخاذ شده است ، کاملاً در تضاد با انقلاب دیجیتالی است که کشور برای سالها تجربه کرده است ، با منطق شبکه های اجتماعی که اکنون جز among اولین ابزارهای ارتباطی شهروندان برای هر هدف است.

دراگی تمام ابزارها را برای نشان دادن یک نقطه عطف برای ایتالیا در اختیار دارد ، جهشی کیفی در این لحظه غم انگیز که بیش از یک سال است به دلیل همه گیری وجود دارد. اما خود را به روی مردم باز کن ، با آنها صحبت کن زیرا امید زیادی به او داری ، بیش از یک امید در او قرار داده ای. و شما از وسایل ارتباطی استفاده می کنید که همه به لطف دیجیتال می توانند به آن دسترسی پیدا کنند.

هر آنچه که لازم است ، اما بدون شبکه های اجتماعی