We zullen de studie analyseren die is geproduceerd door het internationale adviesbureau Oliver Wyman, wiens bestaan we vandaag hebben geleerd door het lezen van wat is gerapporteerd in een artikel gepubliceerd in "Il Sole24Ore", met de gebruikelijke zorg en aandacht die we wijden aan alle bijdragen van de analyse van het scenario van de Italiaans en Europees krediet.
De studie, die op basis van hoofdzakelijk kwalitatieve elementen, de effecten van hypothetische scenario's op de resultatenrekeningen van banken simuleert, suggereert een vermindering van het huidige personeelsbestand van de Italiaanse banksector met de gelijktijdige sluiting van bijkantoren. Op het eerste gezicht lijken de cijfers in het rapport, die dezelfde zijn als die vorig jaar door hetzelfde adviesbureau met een vergelijkbare studie zijn vrijgegeven, uiterst simplistische en niet-duurzame voorstellen voor oplossingen, die de vooruitgang van de sector niet erkennen, zelfs niet met grote maatschappelijke verantwoordelijkheid, een breed gespreide sector met een uniek recept.
In dit verband herinneren we ons er bovendien aan dat de banken in Italië, zelfs in het recente verleden, hebben bewezen in staat te zijn om moeilijke momenten het hoofd te bieden, met grote aandacht, ook sociaal, de mogelijke effecten op werknemers te beheren en samen met de vakbonden de beste te identificeren oplossingen op vrijwillige basis.
Ook in de context van de vergelijking met betrekking tot de vernieuwing van het nationale contract, komt de centrale rol naar voren die mensen zullen blijven hebben in het werk bij de bank en bijgevolg het belang van het hebben van alle instrumenten om de transformaties die we ervaren op een positieve en duurzame manier te kunnen beheren, ook in het licht van technologische innovatieprocessen en de moeilijke economische situatie.