Het erfgoed van het Rijksarchief wordt verrijkt met nieuwe belangrijke aanwinsten. Tijdens de veiling die op 6 maart in Florence werd gehouden, kocht het Directoraat-generaal Archief vijf partijen kostbare documenten, getuigenissen van twee van de grootste figuren uit de Italiaanse cultuur.
De eerste: een belangrijk corpus brieven van Benedetto Croce en Adele Rossi Croce. Het gaat om dertien gesigneerde brieven en drie getypte brieven, gestuurd naar Tammaro De Marinis (1878-1969) en zijn vrouw Clelia Zucchini. De correspondentie bestrijkt de periode tussen de jaren 10 en de jaren 50 van de XNUMXe eeuw en biedt verder en intiem bewijs van de sterke samenwerking tussen de filosoof en De Marinis, een prestigieuze handelaar in manuscripten en oude boeken, de meest verfijnde bibliofiel van de twintigste eeuw. . De brieven waaruit het door het Directoraat-Generaal van Archief aangekochte lot bestaat, vormen een verder en belangrijk stuk voor de reconstructie van Croce's biografie en verrijken de overvloedige verzameling brieven die tot nu toe bekend is en gepubliceerd is door het Italiaanse Instituut voor Historische Studies.
Op dezelfde veiling werd ook een groep handtekeningen van Gabriele D'Annunzio aangekocht. Dit is de tekst van de toespraak die d'Annunzio op 11 mei 1902 voorlas in het Hotel de la Ville in Triëst, waar de dichter bij Eleonora Duse logeerde, ter gelegenheid van een banket dat ter ere van hen werd georganiseerd. De tekst werd gepubliceerd door "Il Piccolo" en de handtekening werd diezelfde avond gegeven aan Francesco Salata (1876-1944), aan wie de andere handtekeningbrieven, gedateerd 1-2 september 1917 en 31 augustus 1918, waren gericht.
De figuur van Salata, een diepgaand kenner van de archieven en een gezaghebbende exponent van de Istrische historiografische stroming die zich bezighoudt met de verdediging van het Italiaanse karakter van de regio, wordt gekenmerkt door zijn inzet voor de activiteiten van het Secretariaat-Generaal voor Burgerzaken van de Hoge Raad. Commando over het leger, vanaf 1915 tot het einde van het conflict, in nauw contact met Agostino D'Adamo en Salvatore Barzilai, totdat hij in 1917 werd benoemd tot adviseur van premier Vittorio Emanuele Orlando. Hij was toen lid van de Italiaanse delegatie op de Vredesconferentie van Parijs, waar hij zich krachtig verzette tegen de Joegoslavische aanspraken op de Juliaans-Dalmatische provincies, en vervolgens in juli 1919 de taak kreeg om leiding te geven aan het Centraal Bureau van de Nieuwe Provincies. Het jaar daarop werd hij benoemd tot senator van het Koninkrijk. De succesvolle verwerving van de correspondentie van de Algemene Directie Archief draagt bij aan het werpen van een nieuw licht op de relaties van diepe vriendschap met D'Annunzio en verrijkt aanzienlijk het documentaire erfgoed van het Centraal Rijksarchief, waar, naast een grote kern van D'Annunzio handtekeningen, het zijn de papieren van de hoge politieke persoonlijkheden met wie Francesco Salata in nauw contact heeft samengewerkt.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!