(door Andrea Pinto) Er verscheen een bericht op de meeste Oekraïense institutionele computers: “Oekraïners, al uw persoonlijke gegevens zijn verwijderd en het is niet mogelijk om deze terug te krijgen. Wees bang en verwacht het ergste".
Zo werden de servers van belangrijke ministeries zoals die van het ministerie van Buitenlandse Zaken en Onderwijs geschonden. Gisteren, laat in de avond, werd de dienst hersteld maar de tekenen van een aanval blijven die tot niets goeds leiden. Het is geen toeval dat de aanval begon na de voortdurende misverstanden tussen รัสเซีย OECD, geboren e Verenigde Staten van Amerika, na de bankroettoppen van tegenwoordig. De beschuldigingen zijn wederkerig tussen de blokken: Rusland beschuldigt de NAVO ervan verder naar het oosten te willen uitbreiden en zelfs Oekraïne op te nemen in de beschermende paraplu waarnaar in art. 5 van het Noord-Atlantisch Verdrag, terwijl de NAVO, met de VS aan de leiding, Moskou ervan beschuldigt dat het de afgelopen tien jaar een agressief buitenlands beleid heeft gevoerd dat het internationaal recht niet respecteert en de neiging had om buurlanden te onderwerpen, eenmaal opgenomen in de voormalige Sovjetunie.
Een ander knooppunt is de energieprobleem waar Rusland, via het particuliere bedrijf gazprom, beheert, naar believen, de gasstroom naar Europa als vergelding voor de westerse wereld. Het Kremlin gebruikt in feite ook de hefboom van gasstromen om het Baltische project te deblokkeren Nord Stream 2 die aardgas van Russische velden naar de Duitse kust transporteert. De ambitieuze pijpleiding strekt zich 1230 km onder de Oostzee uit en is de langste ter wereld. Het is ontworpen om het gas dat Rusland al aan Europa heeft geleverd op te waarderen, waardoor de route van de bestaande Nord Stream, die parallel loopt aan het nieuwe project, wordt verdubbeld.
Moskou wil daarom schriftelijke garanties over de permanente uitsluiting van Oekraïne van de NAVO en over de terugtrekking van de geallieerde defensieve stellingen in Polen en in de Baltische staten. De VS en de NAVO herhalen aan de andere kant dat het niet Rusland zal zijn dat het beleid van uitbreiding naar nieuwe leden dat het Verdrag kenmerkt zal veranderen, en in plaats daarvan vragen om een onmiddellijke de-escalatie aan de grens met Oekraïne.
De cyberaanval kan echter ook de opmaat zijn voor een grondaanval in Oekraïne, ondersteund door de Oekraïense ambassadeur in Washington, Oksana Markova: “als Rusland besluit ons land aan te vallen, zal het militaire offensief worden voorafgegaan door een cyberaanval”.
Terwijl de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Ryabkov zei hij in een televisie-interview dat zijn regering klaar is om maatregelen te nemen'militair van technische aard”, Troepen sturen naar Cuba en Venezuela.
II Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, in reactie, verklaarde hij dat het tegenoffensief zal worden vastgesteld en evenredig met de dreiging van een mogelijke inzet van Russische soldaten in het Caribisch gebied.
Amerikaanse inlichtingendiensten beweren echter dat Rusland is al geïnfiltreerd in Oekraïense provinciale agentenocatori klaar om een spraakmakende aanval uit te voeren op een Russisch doelwit, zoals een consulair kantoor. De aanval zou het voorwendsel worden voor de inval van Russische troepen en hun bondgenoten die al een maand lang de hele noord- en oostgrens van het land aanvallen, een fotokopie van wat acht jaar geleden op de Krim gebeurde.
Het lijkt te zijn teruggekeerd naar de koude oorlog van een tijd. Voor nu, buiten de hackeraanval in Oekraïne, houdt alleen de retoriek tussen de verschillende tegengestelde blokken een verbod in. De volgende ontmoeting tussen Poetin en Xi Jinping zal echter belangrijk zijn, waar een machtig en dreigend Euraziatisch blok zou kunnen ontstaan dat moeilijk te bestrijden is.
