Volgens een schatting gemaakt door het Studiebureau CGIA, waarbij de tot nu toe verleende hulp wordt weggenomen, bedraagt de stijging van de elektriciteits- en gasprijzen die gezinnen en bedrijven dit jaar zullen lijden ten opzichte van 82,6 2021 miljard euro. welke economische inspanning Italianen zullen moeten leveren om de energiecrisis die in 2022 uitbrak het hoofd te bieden. Een stijging die echter zal afnemen; dankzij de effecten van het langverwachte Aid ter-decreet dat de regering-Draghi volgende week goedkeurt.
Als de regering, puur theoretisch, over alle nodige middelen zou beschikken om de verhogingen ongedaan te maken zonder toevlucht te nemen tot nieuwe schulden, zou ze een maatregel van 82,6 miljard dollar moeten goedkeuren. In werkelijkheid zou het nieuwe decreet, volgens het nieuws dat de afgelopen dagen is verschenen, juist om geen toename van het tekort te veroorzaken, niet meer dan 12-13 miljard aan bruidsschat opleveren.
Prijsstijgingen gelijk aan de helft van het BBP van Veneto
Hoe zijn we tot dit monsterlijke cijfer van 82,6 miljard gekomen, wat overeenkomt met ongeveer de helft van het jaarlijkse BBP van Veneto? Volgens de door Istat gebruikte berekeningsmethode in het onderzoek naar de uitgaven van huishoudens in 2021, was het aanvankelijk mogelijk om de kosten van huishoudens voor elektriciteit en gas te schatten, daarna werden de kosten voor bedrijven toegevoegd, waardoor de totale kosten voor het jaar 2021 kwamen van 80 miljard euro. Voor het jaar 2022 daarentegen werden de totale energiekosten, opnieuw voor rekening van huishoudens en bedrijven, geraamd op 207,4 miljard euro (De kostenprognose voor het jaar 2022 (door huishoudens en bedrijven) is het resultaat van een schatting die rekening houdt met een gemiddelde jaarlijkse marktprijs van elektriciteit gelijk aan € 375 per MWh (hypothese die zou ontstaan als de huidige prijs van elektriciteit, ongeveer € 500 per MWh, de rest van het jaar zo zou blijven) en een gemiddelde gasprijs van 150 euro per MWh (hypothese die zou ontstaan als de huidige gasprijs, rond de 200 euro per MWh, de rest van 2022 zo zou blijven).
De stijging van de totale energiekost 2022 ten opzichte van 2021 bedroeg daarmee 127,4 miljard euro (+159 procent).
Als we van dit cijfer in absolute waarde de 44,8 miljard aan economische hulp aftrekken tegen de dure rekeningen die dit jaar door de regering-Draghi zijn betaald (dit bedrag is exclusief de 7,2 miljard euro aan hulp die in 2022 is toegewezen door de uitvoerende macht die verantwoordelijk is voor het verlagen van de prijs aan de brandstofpomp), is de stijging van de energiekosten voor huishoudens en bedrijven in vergelijking met vorig jaar, zoals we hierboven hebben benadrukt, 82,6 miljard.
Verhogingen gelijk aan de inkomsten van Imu, IRES, IRAP en autobelasting
Om een "dimensie" te geven aan het bedrag van deze 82,6 miljard, laten we proberen in te schatten hoeveel minder belastingen huishoudens en bedrijven zouden moeten betalen om de stijging van de elektriciteits- en gasrekening te compenseren. Zonder nieuwe steun zouden ze de rekening in evenwicht houden als dit jaar de autobelasting, IMU, IRES en IRAP niet betaald zouden worden aan gemeenten en de Belastingdienst. Kortom, we hebben het over een cijfer om de pols te schudden dat als het in de komende weken niet voldoende wordt verzacht, het het risico loopt veel bedrijven te sluiten en veel gezinnen naar armoede te verdrijven.
Met een biljoen overheidsuitgaven zou het niet moeilijk moeten zijn om nog eens 20 miljard te vinden
Het is duidelijk dat als we het land voor het einde van het jaar willen veiligstellen, we moeten ingrijpen met minstens 30 miljard aan nieuwe hulp. Ongeveer de helft van dit bedrag lijkt door de regering-Draghi te zijn teruggevorderd zonder toevlucht te hoeven nemen tot nieuwe schulden. Wij zijn van mening, gezien de ernst van het moment, dat het geen "ketterij" zou zijn om toevlucht te nemen tot een nieuwe begrotingsafwijking voor ten minste nog eens 15-20 miljard. Uiteraard met instemming van Brussel, dat in de tussentijd de regelgevende beperkingen op staatssteun zou moeten versoepelen. We herinneren eraan dat we, om de pandemische crisis in Italië het hoofd te bieden, tussen 2020 en 2021 - door middel van verfrissingen, subsidies en zachte leningen - gezinnen en bedrijven hebben ondersteund met meer dan 180 miljard euro. En het was dankzij deze maatregelen dat we dat moeilijke moment konden overwinnen. Nu de overheidsuitgaven in Italië ongeveer een biljoen euro per jaar bedragen, kunnen we er niet nog eens 20 "terugkrijgen" om deze even dramatische situatie te dichten, totdat de EU een akkoord heeft bereikt over de invoering van het plafond voor de gasprijs ?