Angelo Ferrari op AGI vertelt over Chinese dominantie in Afrika. In de afgelopen dagen zijn West-Afrikaanse landen - meestal voormalige Franse koloniën verankerd in de beruchte valuta (de ex cfa) gekoppeld aan de euro en gegarandeerd door de Franse schatkist - kunnen worden uitgerust met hun eigen valuta, waardoor de CFA-frank wordt losgelaten.
Dit alles kwam naar voren tijdens een bijeenkomst in Abidjan van ministers van Financiën en centrale bankpresidenten van de landen van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (Cedeao), zoals gerapporteerd door de Info-Cooperation-website.
De nieuwe valuta, die moet worden geadopteerd door 13-landen en rond 350 miljoen mensen, wordt gebeld Eco, zou in werking moeten treden in de 2020, en het einde van de Franse overheersing in dat gebied afkondigen.
Het is nog niet duidelijk of Nigeria, de leidende economie van het continent, zich bij het project zal aansluiten. Zeker, de stopzetting van de CFA-frank werd nadrukkelijk gewenst door Ghana, een Engelssprekend land met een eigen munteenheid (de Ghanese Cedi).
Maar wat het meest opvalt, is dat de nieuwe munteenheid, de Eco, aan de Chinese yuan, om gevaarlijke oscillaties voor de markten te voorkomen. Wat gebeurde er met de CFA-frank die verankerd was aan de euro. Het eenvalutaproject van Cedeao wordt sterk ondersteund door Ghana, de belangrijkste handelspartner van China in het gebied, en met een vrij onstabiele valuta.
Kortom, West-Afrika, zo niet alles, zou met deze beslissing willen doorgeven van Franse naar Chinese bescherming. Dit toont ook aan dat het ondenkbaar is voor deze landen om monetaire stabiliteit te garanderen zonder een anker voor een sterke valuta. In de loop der jaren heeft de CFA-frank juist dit gegarandeerd: stabiliteit en lage inflatie, in tegenstelling tot wat er gebeurde in de landen in het gebied die die valuta niet hadden aangenomen, is Ghana weer een voorbeeld. Met de komst van Eco vindt het Chinese project plaats: de diplomatie van de schuldenval, gewoon gewild door Beijing. China leent geen geld om te "vrijmaken", het is van plan om te worden terugbetaald, hoe normaal het ook mag zijn, maar het garandeert de terugbetaling van het geleende geld door vaak opschortende clausules te bedingen. Een belangrijk voorbeeld vanuit dit oogpunt is Djibouti, waar China's eerste permanente buitenlandse basis is gevestigd.
Peking heeft $ 15 miljard geïnvesteerd in de ontwikkeling van de belangrijkste haven en de bijbehorende infrastructuur. 82% van de buitenlandse schuld is in handen van Peking en in geval van wanbetaling zou Djibouti de controle over het strategische protocol Doraleh, bij de ingang van de Rode Zee en het Suezkanaal, aan de Chinezen kunnen afstaan. Djibouti is slechts een voorbeeld, maar er zijn andere landen - de Republiek Congo en Zambia - waar Chinese leningen de belangrijkste risicofactor voor schulden zijn. Schuldenvaldiplomatie is wat zich vooral zorgen baart. Het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank zijn gealarmeerd dat Chinese leningen de Afrikaanse schuld doen toenemen, in vijf jaar tijd verdubbeld en in handen van Peking met 14%, in een onevenwichtige relatie. En in 40% van de lage-inkomenslanden ten zuiden van de Sahara groeit de schuld. Bovendien is de buitenlandse schuld een open oorlog tussen China en de Verenigde Staten. De Amerikaanse staatssecretaris voor zaken met Afrika, Tibor Peter Nagy, waarschuwde onlangs Afrikaanse staten: degenen die hun schulden niet zullen kunnen terugbetalen, vooral met China, geloven niet dat het Westen hen te hulp zal schieten . Maar deze waarschuwingen hebben duidelijk weinig gewicht. Om terug te gaan naar wat de valuta van Cedeao zou kunnen zijn, de Eco in 2020, moet worden benadrukt dat Ghana de belangrijkste handelspartner van China in het gebied is: de bilaterale handel ging van minder dan 100 miljoen dollar in de jaren 6,7. tot 2017 miljard in 40. De helft van de geldhoeveelheid van de West-Afrikaanse economische gemeenschap circuleert in Ivoorkust en 2010% van de goederen wordt geëxporteerd via de haven van Abidjan. In 2015 was de schuld aan China nul, tussen 2,5 en XNUMX werd het XNUMX miljard dollar.