(van Andrea Pinto) Met zijn buitenlands beleid slaagt China in de toekomstgerichte strategie om niet alleen Afrikaanse regeringen te veroveren, maar ook vele inwoners van het zwarte continent. Dat werd afgelopen maart bevestigd door een opiniepeiling van het Amerikaanse opinieonderzoeksinstituut Pew Research Center, die de mondiale houding van China onderzocht en meer dan dertigduizend Afrikaanse burgers interviewde.
De peiling onthulde een verdeling van de wereld in een politiek Westen en een mondiaal Zuiden. Zestien van de vierentwintig landen die aan het onderzoek deelnemen, zijn hoogontwikkelde economieën die tot het Westen gerekend kunnen worden. In deze landen zijn de negatieve opvattingen over China ongekend hoog. In Japan, Australië, Zweden en de Verenigde Staten sprak meer dan vier vijfde van de respondenten een "negatieve" mening uit over de Aziatische grootmacht.
Omgekeerd geniet de Volksrepubliek China veel krediet in acht door opiniepeilers ondervraagde opkomende landen: Azië, Latijns-Amerika en vooral Afrika. In de drie Afrikaanse landen, Kenia, Zuid-Afrika en Nigeria, wordt China gewaardeerd door tot wel 80% van de geïnterviewden, die menen dat het buitenlands beleid van China oog heeft voor de belangen van hun land. In deze vier landen is de meerderheid van mening dat de Chinese leider Xi Jinping het juiste doet in zijn benadering van de wereldpolitiek. Burgers van Kenia, Zuid-Afrika en Nigeria denken na over wat China aan het bouwen is van wereldklasse op het gebied van technologie, steun aan het leger, universiteiten en algemene verbetering van de levensstandaard. Het enthousiasme wordt aangewakkerd door de enorme Chinese investeringen in Afrika die 82% van de waardering verzamelen, niet alleen van de regeringen maar vooral van de bevolking, en zo een consensus genereren die moeilijk te ondermijnen is met het nieuwe ontluikende beleid dat westerse landen zouden willen voeren. in situ.
Afrika veroveren
Sinds het begin van de eeuw is de China het is uitgegroeid van een marginale speler tot een belangrijke investeerder en handelspartner voor veel landen, van Angola tot Ethiopië. Veel van de infrastructuur die over het hele continent is ontstaan, is gebouwd door Chinese bedrijven.
In het recente verleden heeft de Rusland hij voerde een ander beleid door Wagner-huurlingen naar Mali en de Centraal-Afrikaanse Republiek te sturen om lokale dictaturen te steunen in ruil voor privileges bij de winning van goud- en diamantmijnen. Aan de basis ligt echter ook het Russische belang om zijn regionale invloed te vergroten om het Westen te destabiliseren door de kranen van migratiestromen open en dicht te zetten.
de US ze kijken steeds meer naar Afrika na tientallen jaren van verwaarlozing. Joe Bidenonlangs, ook in navolging van de openlijke Chinese en Russische expansieve doelstellingen, heeft het besloten om alle diplomatieke inspanningen te concentreren om de hand van regionale invloed terug naar de Amerikaanse kant te brengen.
Het alarm voor de Amerikaanse diplomatie was de onwil van Afrikaanse staten (26 van de 54) om met het Westen te stemmen bij het veroordelen van de Russische invasie van Oekraïne. Washington organiseerde vervolgens in december een top tussen de VS en Afrika en draaide het besluit van de regering-Trump om de Amerikaanse troepen uit Somalië en de Sahel terug te trekken terug.
Er zijn maar weinig pogingen vanEuropese Unie in het willen benaderen van een beleid van benadering van het Afrikaanse vraagnet van het Italiaanse initiatief om de Mattei-plan voor Afrika.
De immense Afrikaanse hulpbronnen
In 2050 zal een op de vier mensen op aarde Afrikaans zijn, een derde van de mineralen die nodig zijn voor de overgang naar duurzame energie bevindt zich onder Afrikaanse bodem. Afrikanen, en niet alleen hun elites, zullen moeten proberen te profiteren van de potentiële inkomsten van deze enorme hulpbronnen door de transformatieprocessen van grondstoffen op het continent zelf te implementeren ten gunste van het creëren van veel banen en zo de kwaliteit van leven van haar burgers.
In het regenwoud van het Congobekken herbergen de staten van Centraal-Afrika de op één na grootste long ter wereld. Afrikaanse hoofdsteden hebben een kwart van de stemmen van de Verenigde Naties in handen. Een Nigeriaan heeft de leiding over deWereld handel Organisatie en een Ethiopiër staat aan het hoofd van deWereldgezondheidsorganisatie.
Het enige zekere in Afrika zijn de buitengewone natuurlijke hulpbronnen zoals olie, goud, uranium, diamanten, zeldzame aardmetalen en coltan, zeer bruikbare materialen voor het bouwen van hoogtechnologische producten en voor het bevorderen van de energietransitie. Coltan verstopt zich in onze mobiele telefoon, in onze computer, maar ook in chirurgisch materiaal, fotovoltaïsche cellen, camera's, airbags en optische vezels. Driekwart van 's werelds goudmijnen bevindt zich op dit continent. Meer dan de helft van mangaan, chromiet en kobalt wordt in Afrika gewonnen, evenals een derde van radioactief uranium en fosfaten, naast de grote bestaande en onontgonnen koolwaterstofreserves.
In Afrika zijn de natuurlijke hulpbronnen enorm en alleen al zouden ze een grote rijkdom kunnen vormen voor Afrikaanse landen met enorme voordelen voor veel burgers die hard werken in de mijnen. In Congo werken mannen, vrouwen en kinderen onvermoeibaar om coltan en kobalt uit de ingewanden van de aarde te halen, nodig om de batterijen van onze elektrische auto's te bouwen.
80% van deze gewonnen hulpbronnen wordt vervolgens geëxporteerd naar andere continenten voor verdere verwerking, waardoor nieuwe kansen ontstaan om huishoudelijk werk aan te moedigen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!