Zeer interessant voor de inhoud en voor de gemaakte analyse, het artikel van generaal Pasquale Preziosa, voorzitter van de Eurispes Security Observatory, en door prof. Dario Velo, bekende econoom die heeft bijgedragen aan de opbouw van de Europese Unie door samen te werken met A. Spinelli, J. Monnet en andere Europese leiders.
Gepubliceerd op leurispes.it, Preziosa en Velo, geven na een duidelijke en gedetailleerde beschrijving van de ernstige economische en gezondheidscrisis in verband met de COVID-19-noodsituatie de strategie aan die moet worden gevolgd om "het risiconiveau beperken"In de hoop op de noodzaak van een effectief economisch plan dat alle Europese landen helpt om uit de noodsituatie te komen.
"Het is waar dat om een goed functionerende economie te hebben, een goede volksgezondheid nodig is, maar het is ook waar dat we voor een goede volksgezondheid een werkende economie moeten hebben."
(door Pasquale Preziosa en Dario Velo) Het Internationaal Monetair Fonds heeft de prognoses gepubliceerd voor de verlaging van het bruto binnenlands product, zowel wereldwijd als in de afzonderlijke landen.
Het BBP van de wereld zou rond 6,1% kunnen bedragen, het BBP van de eurozone met 7,5% en Italië met 9,5%, het VK zou met 6,5% kunnen dalen, terwijl het voor de VS voor geschat op 5,9%.
Al deze prognoses zullen aan het einde van de pandemie moeten worden herzien en de gegevens kunnen verder naar beneden worden bijgesteld.
De situatie is zeer ernstig in termen van zowel gezondheid als economie.
De economische zal spoedig gevolgen hebben voor de financiële en dus voor de banken met een toename van niet-renderende leningen (NPL), de beroemde bankschulden.
De situatie komt dicht in de buurt van de situatie die in 1929 al was geleden door de grote depressie, met ernstige schade aan de nationale veiligheid van veel landen.
Voor de VS wordt ook in 9 een werkloosheidsniveau van 2021% verwacht.
Voor de andere landen zijn er momenteel geen ramingen van de werkloosheid, maar deze kunnen slechter zijn dan de Amerikaanse.
De vertraging van de economieën zal de financiële crisis veroorzaken. De meest lijdende economieën zijn de economieën die al zijn belast met een hoge overheidsschuld. Voor Italië duiden de eerste schattingen van een stijging van de overheidsschuld op een stijging van meer dan 160% in vergelijking met het BBP.
Voor deze hoge staatsschuld wordt het politieke en administratieve beheer van afzonderlijke landen erg moeilijk, zo niet onmogelijk; de toename van de toch al hoge staatsschuld zou de onzekerheid over de houdbaarheid van de schuld zelf vergroten.
Italië moet zijn tempo veranderen en heeft een door de Europese Unie gefinancierd strategisch investeringsplan nodig. Er is financiering beschikbaar, maar het plan moet nog worden uitgewerkt.
Het tijdperk van het postmodernisme is voorbij, verantwoordelijkheden en vaardigheden zijn nodig om problemen op te lossen. Het vermogen om te beslissen is niet aan technici die alleen hun beoordelingen kunnen geven.
De beslissing over wat te doen is aan de politieke beslisser, die aangeeft wat de laagste risicoroute voor het land is om het uit het pandemische moeras te halen waarin alle landen zijn gevallen, om de nationale veiligheid te beschermen.
Het is waar dat om een goed functionerende economie te hebben, een goede volksgezondheid nodig is, maar het is ook waar dat we voor een goede volksgezondheid een werkende economie moeten hebben.
Op de Europese interne markt moeten de besluiten van een lidstaat worden gedeeld door de andere leden, die allemaal dezelfde politieke waardigheid hebben.
De Europese Unie is nog steeds de levensader van veel Europese staten die alle beschikbare financiële instrumenten zullen moeten gebruiken om de economische, financiële, gezondheids- en werkloosheidsproblemen als gevolg van de aanhoudende crisis op te lossen, waarvan de rampzalige gevolgen nog steeds zijn verantwoord worden.
Italië heeft de afgelopen decennia geen grote nationale en Europese economische en financiële successen behaald en heeft geen rijkdom gecreëerd.
Het onvermogen van ons land om Europese financiering te gebruiken, wordt lang gecontroleerd, maar is nog steeds niet opgelost.
Dit probleem herhaalt zich ook met nationale financiering.
De uiteindelijke oorzaak is de inefficiëntie van de overheidsdiensten, die ernstiger is in de regio's van het Zuiden dan in de regio's van Noord-Italië, waardoor ook de particuliere componenten van de economie in moeilijkheden komen.
Het land beleeft een moment van ontmoediging omdat het efficiëntie niet ziet in de politieke besluitvorming.
Het land dat de hoop verliest, verliest de toekomst.
De twee pijlers die het veiligheidsbeleid van ons land ondersteunden, waren: de NAVO-militaire politieke alliantie en de Europese Unie.
De verdediging van ons land wordt gegarandeerd door het Bondgenootschap, in plaats daarvan is de financiering afkomstig van de Europese Unie en de ECB.
De leden van de Europese Unie hebben besloten om het economische, fiscale, gezondheids-, defensie- en veiligheids-, inlichtingen- en buitenlands beleid niet te delen, maar (niet alle) alleen de eenheidsmunt te delen door afstand te doen van de functies van de nationale centrale banken.
Momenteel zijn alleen de financiële instrumenten waarover de lidstaten unaniem beschikken, beschikbaar.
Voor de oplossing van de aan de gang zijnde ernstige crisis zullen alle goedgekeurde financiële mechanismen moeten worden gebruikt, met inbegrip van het Junker-plan dat in 2014 van start is gegaan en waarmee het Europees Fonds voor strategische investeringen (EFSI) is opgericht, dat met een initiële investering van slechts 21 miljard euro euro mobiliseerde 315 miljard aan investeringen in de eerste drie jaar van activiteit, volgens de twee verschillende lijnen (venster): het venster Infrastructuur en Innovatie voor langetermijnfinanciering van bedrijven / consortia en het MKB-venster voor financiering voor kleine en middelgrote ondernemingen via kredietinstellingen die in direct contact staan met gefinancierde bedrijven (horizontale subsidiariteit); en dit om de Europese financiering effectiever te maken.
Een nieuwe lening van € 500 miljard uit het Junker-plan zou een investering van € 7.500 miljard opleveren.
Italië was na Frankrijk de grootste gebruiker van het Junker-plan.
De pandemie ondermijnt de nationale veiligheid van veel landen als gevolg van de ernstige schade die wordt veroorzaakt door het vastlopen van de economie, de overheidsschuld, de nooit eerder ervaren werkloosheid, maar ook door de duurzaamheid van de noodzakelijke niveaus van volksgezondheid.
Het verminderen van het risiconiveau is een absolute vereiste voor alle regeringen, door middel van gecoördineerde gerichte strategieën voor de revitalisering van het nationale BBP ter ondersteuning van crisisgebieden.
Veel Europese landen kunnen niet alleen opereren, omdat ze niet over voldoende financiële middelen beschikken om het hoofd te bieden aan de grote noodsituatie.
Alleen de Europese Unie, in grote coördinatie met de lidstaten, kan de institutionele stabiliteit van individuele landen garanderen.