(door Rosangela Cesareo, manager van de institutionele relaties van Aidr) De benoeming van Aidr bij de instellingen blijft de pandemie verduidelijken.
We spraken met senator Vito Crimi, politiek leider van de Vijfsterrenbeweging en vice-minister van Binnenlandse Zaken.
Senator Crimi, hoe voelt u zich in de rol van politiek leider van een partij om deze pandemie het hoofd te bieden?
"Deze functie brengt onder normale omstandigheden al grote verantwoordelijkheden met zich mee: zeker op dit moment zijn ze nog groter en voel ik de volle last van de rol in een uitermate moeilijke fase voor het land. Ik beschouw mezelf en de beweging volledig in dienst van de burgers en het welzijn van het land en ik interpreteer het mandaat in deze geest. Ik voel dezelfde benadering van al onze parlementariërs en ministers, we werken onvermoeibaar en denken er alleen aan om zo snel mogelijk alles te doen wat nodig is voor gezondheid, gezinnen, werknemers, bedrijven'.
Wat zijn de sterke punten waarmee de overheid de noodsituatie afhandelt? Denk je dat ze fouten heeft gemaakt?
"De overheid heeft aangetoond samenhangend, kordaat en snel te kunnen optreden bij een onverwachte calamiteit in deze dimensies. De uitvoerende machine heeft een zeer sterke versnelling gegeven aan de besluitvormingsprocessen en grijpt in met timing door de maatregelen die geleidelijk nodig werden: gezondheid, werk, bedrijven, ondersteuning van degenen die inkomen verliezen, zekerheid. Ik herinner me dat er vanaf het allereerste begin zeer sterke maatregelen zijn genomen. We blokkeerden bijvoorbeeld vluchten van en naar China en legden reisbeperkingen op, terwijl andere landen naar ons keken met de gedachte dat we overdreven: nu wordt het Italië-model overal gerepliceerd. We bevinden ons echter in een constant veranderende situatie die ook gepaard gaat met voortdurend evoluerende, progressieve en evenredige reacties. In het licht hiervan zijn keuzes gemaakt die achteraf ook wel of niet juist kunnen worden beoordeeld, maar waarbij op het moment dat ze werden gemaakt, rekening is gehouden met de informatie en de stand van de techniek op dat moment. Ik zou het daarom niet hebben over fouten, maar over keuzes, deelbaar of niet'.
Helaas is de Italiaanse gezondheidszorg nog niet klaar voor het beheer van het coronavirus. Wat kan er worden gedaan om te verbeteren?
"Helaas is de Italiaanse gezondheidszorg de afgelopen decennia en ook de afgelopen jaren voortdurend uitgeput. Bij de Conte-regering begon deze trend te keren, maar vóór de komst van deze noodsituatie had ze de effecten ervan nog niet kunnen verwezenlijken. In het licht van wat er gebeurt, worden we geconfronteerd met de noodzaak om steeds meer te investeren in volksgezondheid: medisch personeel, faciliteiten, materialen, technologieën en onderzoek. Niet alleen dat, ik ben van mening dat de sector op zijn minst gedeeltelijk opnieuw moet worden overwogen om het regionale beheer te boven te komen, wat duidelijke verschillen in aanpak heeft veroorzaakt. Maar de gouverneurs van regio's waar de gezondheidsdienst een goed antwoord heeft gegeven, hoeven zich geen zorgen te maken, niemand wil ze in twijfel trekken, maar er zijn zeker effectievere modellen ontstaan dan andere en daarom denk ik dat ze als voorbeeld moeten worden genomen'.
Technologie speelt tegenwoordig een fundamentele rol. Het lijkt erop dat de enige positiviteit die door het virus wordt gegenereerd, wordt vertegenwoordigd door de noodzakelijke digitale transformatie van Italië. Wat vind je ervan?
"Dat de 5-sterrenbeweging sinds haar oprichting heeft geloofd in de noodzaak om in technologie te investeren. De digitalisering van Italië kan niet langer worden uitgesteld, de kloof die we al te veel jaren meedragen, moet worden opgevuld en als we eindelijk weer normaal zijn, moet dit een van de fundamentele strategische troeven worden van de herlancering van ons land. We kunnen het ons niet veroorloven om terug te gaan, niet om van dit verhaal te leren.
Waar ik me bijvoorbeeld het meeste zorgen over maak, is dat iemand na dit verhaal zou kunnen denken aan het archiveren van de stappen die voorwaarts zijn gemaakt tijdens de noodsituatie en terug te keren naar de oude modellen. Ik denk bijvoorbeeld aan school met afstandsonderwijs: het kan niet worden gearchiveerd zonder te denken aan de stabiele integratie ervan in het traditionele onderwijs of zelfs als een startpunt voor het heroverwegen van het hele lesmodel, zodat het flexibel en aanpasbaar is, zelfs aan noodsituaties. als huidig. Tegenwoordig is het hele land erbij betrokken geweest, maar in het verleden hebben we ons in vergelijkbare situaties bevonden, maar territoriaal beperkt, zoals in het geval van aardbevingen of andere natuurrampen. Hetzelfde geldt voor het openbaar bestuur'.