Op de plaats van Europa er is een artikel gepubliceerd dat is ondertekend door de voorzitter van het Waarnemingscentrum voor Veiligheid, Pasquale Preziosa en de vice-president, Robert DeVita, waar het thema 'lockdown”Uitgevoerd door de meeste landen om de verspreiding van Covid-19 tegen te gaan. Een extreme en weloverwogen unieke maatregel om de besmetting van een nog onbekend virus tegen te gaan, waarop onderzoekers en wetenschappers van over de hele wereld dag en nacht hun best doen, in een onverbiddelijke race tegen de klok. Naast de overheersende gezondheidsfactor, dragen ook economische, sociale en politieke factoren bij aan het beheersen van de crisis. Juist op dit punt concentreert het verhaal van de analyse van Preziosa en De Vita zich.
“De toekomst is de omgeving waarin de samenleving morgen zal leven, maar de toekomst zelf bestaat niet, het is slechts een voorspelling, de toekomst wordt elke dag opgebouwd volgens het besluitvormingsproces voor de implementatie van de geïdentificeerde strategie.
In de huidige complexe pandemische situatie zijn er ten minste vier factoren die naar de crisis toe rennen: gezondheid, economie, sociaal en politiek.
De eerste factor die het niveau van onomkeerbare criticaliteit bereikt, kan een domino-effect op de andere factoren veroorzaken.
Bij het uitbreken van de epidemie, die toen uitgroeide tot een pandemie, heeft de wetenschappelijke wereld aan de politiek aangegeven welke maatregelen moeten worden genomen om de voortdurende gevolgen voor de gezondheid te beperken.
De opeenvolgende decreten hebben geleidelijk de noodzakelijke sociale beperkingen toegepast en de eerste veiligheidsprotocollen geïdentificeerd voor de activiteiten die onmisbaar zijn voor de productieve wereld, om het risico in verband met het grote aantal geïnfecteerde mensen te verminderen, waardoor ziekenhuismiddelen de pandemie het hoofd kunnen bieden. .
De consequentie van deze beslissing heeft al de eerste positieve, maar niet definitieve, effecten opgeleverd.
De beperking van het pandemisch risico heeft er echter toe geleid dat het risico op instabiliteit niet alleen in andere sectoren is toegenomen, maar ook op de gezondheidsfactor zelf voor de behandeling van "niet-covidale" ziekten.
Veel analisten zijn van mening dat, na vier weken na het toepassen van de strengste insluitingsbepalingen, er moet worden nagegaan of de shocktherapie (op de vier onderzochte factoren) geen groter systeemrisico oplevert dan de pandemie.
Hoe lang het pandemische fenomeen duurt, is bij niemand bekend. In plaats daarvan is bekend dat de zogenaamde "lockdown"Of Nations, als ze niet zorgvuldig worden beheerd, kunnen veranderen in"vechtpartij'.
In de theorie van complexiteit wordt het overgangspunt tussen de twee gevallen genoemd "kantelpunt", punt waarboven het systeem zich zonder enige controle ontwikkelt.
Het beheer van noodsituaties moet deel uitmaken van de noodprocedures risicobeheer voor de beperking van de risiconiveaus die verband houden met zowel de bescherming van de gezondheid als de bescherming van productiestromen, en de twee risiconiveaus zijn met elkaar verbonden.
De noodzakelijke quarantaine die aan de bevolking wordt opgelegd, heeft de hele economie sterk afgeremd, met gevolgen voor zowel de productie van goederen en diensten als voor de logistieke keten, met mogelijk ernstige gevolgen voor de overleving van het land (in zijn sociaal, economisch en politiek evenwicht), indien langer dan bepaalde limieten.
Vanuit sociaal oogpunt gezien deze periode van gedwongen isolatie en buitengewone beperking van vrijheid, gecombineerd met angst en onzekerheid, ze lopen het risico een collectieve (immuno) depressie te veroorzaken waardoor onze beschaving doorlaatbaar wordt voor ernstige en gevaarlijke sociale ziekten.
in besluitvorming en vooral in de theorie van de openbare keuze, de polarisatie van de besluitvorming over een enkele risicofactor verergert het risico zelf en de daaruit voortvloeiende schade.
In de komende weken is het collectieve besef van de noodzaak van co-existentie op middellange termijn met het virus endemisch gemaakt en de sociale micro-aanpassing aan relaties "contactloze" zal toelaten om te verbeteren in de risico-evaluatie de andere factoren, die geleidelijk tot een meer evenwichtige keuze voor risicobeperking leiden die de gezondheid beschermt, maar dat voorkomt de lockdown veranderen in een vechtpartij.