Achteraf gezien ... zijn de kuilen vol
(door Marco Zacchera) Ik vind het onwerkelijk dat de PM's van Bergamo op zoek gaan naar een zondebok om erachter te komen wie zich begin maart wel of niet moet aanmelden voor de 'rode zone' in Val Seriana, niet meteen geïmplementeerd en vervolgens in het blok van alle Lombardije. Ik vind het oneerlijk om Conte of gouverneur Fontana de schuld te geven van dit aspect: niemand had in die tijd een idee van wat de besmetting was of zou kunnen worden en ik geloof dat niemand het risico opzettelijk heeft geminimaliseerd.
Het is duidelijk dat bedrijven, industrieën en marktdeelnemers druk hebben uitgeoefend om alles af te sluiten, maar ook zij te goeder trouw, wetende dat de rampen die (zoals het was) met een algemene sluiting zouden gebeuren, goed bekend waren. Vandaag lijkt de keuze om die gebieden open te houden, en om binnen een paar dagen een ziekenhuis in Fiera Milano te bouwen, verkeerd, maar moet het in de context worden geplaatst van de toenmalige situatie.
In het verleden hebben we veel epidemieën gezien die nog nooit eerder waren gezien (van gekke koeien tot kippen) en onder andere heeft de WHO - op Chinese input - de infectie in maart nog geminimaliseerd. Integendeel, de openbare aanklagers dringen vervolgens aan op een onderzoek, precies naar de verantwoordelijkheden van de WHO, gezien het aantal tientallen miljoenen dat Italië jaarlijks aan deze organisatie betaalt, en naar de verantwoordelijkheden van politici (en niet alleen) voor de inefficiënties die bijna overal in het management zijn opgetekend. van het Coronavirus.
MAAR EEN FUNDAMENTEEL PUNT BLIJFT HET ONDERZOEK NAAR DE FONDSEN DIE DOOR DE CIVIELE BESCHERMING WORDEN VERZAMELD. Is het te veel om een nauwkeurig verslag te vragen van hoeveel er is verzameld en hoe het is uitgegeven? Is het te veel om te weten waar de miljoenen euro's die de Italianen spontaan hebben aangeboden, naast de beschikbare middelen die al op grote schaal aan de "zwarte rompertjes" zijn toegekend, zijn gebleven? Omdat overheidsgeld ook in noodsituaties altijd goed moet worden besteed en de indruk bestaat dat de civiele bescherming - vooral sinds het de freak is geworden - er altijd ondoorzichtigheid is geweest over uitgaven en bevelskanalen, maar vooral over latere controles .
Deze behoefte aan duidelijkheid zal ook nuttig zijn in de toekomst, aangezien alle benoemingen van deze structuur politiek waren (en zonder competities!) En "intern" voor de politieke macht met legitieme twijfels over de werkelijke capaciteiten van individuen. Aanbestedingen, aanbestedingen, prijzen, aankopen: dit is een goed thema voor bezorgde rechters die op zoek zijn naar de waarheid, en zich misschien zelfs afvragen waarom in hun gerechtelijke kantoren - net als in veel andere openbare ambten - alles is gesloten, waardoor oorzaken en handelingen worden uitgesteld, behalve de betaling van salarissen, zelfs aan degenen die helemaal niet hadden gewerkt: "Niemand bleef achter", maar vooral als hij (?) in het paleis werkte ...