Gisteren begon de tour van de Italiaanse premier, Mario Draghi in Israël. Na een ontmoeting met de president Isaac Herzog, we zullen zien met de premier Naftali Bennett en ga dan verder in de richting Ramallah. Centraal in de besprekingen staan de energiekwestie, veiligheid en bilaterale samenwerking.
De banden tussen Italië en Israël zijn de afgelopen decennia sterker geworden, in cruciale sectoren als onderzoek en economie. Volgens het kabinet is dit de basis om verder te komen: zowel qua technologie als energie, van gas tot groene waterstof.
Met middelen uit het NHP richt Italië zich vooral op hernieuwbare energiebronnen, maar een interessant project blijft op de achtergrond, de gaspijpleiding Oostmed, die Israëlisch gas zou vervoeren, van de voor de kust ontdekte velden, naar Italië en Europa, via Griekenland en Cyprus.
Maar er is ook een andere mogelijke onderzeese gaspijpleiding ter discussie die - in tegenstelling tot de eerste - Turkije zou opnemen in de energieroute naar het Westen en het zou verbinden met het Israëlische veld. Leviathan.
Draghi arriveerde op het vliegveld en wordt naar de Italiaanse tempel in Jeruzalem gebracht waar hij vertelt over de "ingrediënten voor blijvende vrede", Of"verdraagzaamheid, wederzijds respect, naastenliefde", waarin de inzet van de Italiaanse regering in de strijd tegen antisemitisme opnieuw wordt bevestigd voor "alle soorten discriminatie van joden bestrijden'.
's Middags ging het hoofd van de Italiaanse regering naar de Knesset om de minister van Buitenlandse Zaken te ontmoeten Yair Lapid. Een ontmoeting die varieert van samenwerking tussen beide landen tot de geopolitieke situatie na de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Rome is, in het kader van gemeenschappelijk Europees optreden en het Atlantisch Bondgenootschap, bereid alle mogelijke oevers te gebruiken om een vredesproces te bevorderen en, nog belangrijker, de voedselcrisis af te wenden. En op dit front zou Israël een belangrijke speler kunnen zijn die, hoewel het de Russische invasie veroordeelt, tot dusverre blijk heeft gegeven van een grotere voorzichtigheid jegens Moskou dan andere landen.
"In tijden van crisis, onzekerheid, oorlog, zoals die we nu meemaken, is het nog belangrijker om ons krachtig te verzetten tegen het politieke gebruik van haat - zegt Draghi -. We moeten verdraagzaamheid, wederzijds respect, naastenliefde bevorderen: dit zijn de echte ingrediënten van duurzame vrede ".
Na zijn eerste reis naar het Midden-Oosten is de premier donderdag samen met de Duitse bondskanselier Olaf Sholz en de Franse president Emmanuel Macron in Kiev. Dit is een zeer delicate missie, die voorafgaat aan het advies van de Commissie over de status van kandidaat voor het EU-lidmaatschap van Oekraïne.
Gas uit het Midden-Oosten
Europa's afhankelijkheid van Russisch gas bedraagt 150 miljard kubieke meter, terwijl die van Italië ongeveer 30 miljard kubieke meter bedraagt. Israël werd een gasexporteur na de ontdekking van de gasvelden Tamar e Leviathan waarvan de omvang wordt geschat op respectievelijk ongeveer 300 miljard en 620 miljard kubieke meter. Momenteel komt Israëlisch gas niet aan in Italië en de snelste manier om een corridor van Leviathan naar Italië te creëren, is door de bestaande corridor te exploiteren. "Vrede pijplijn""Die de stad Ashkelon verbindt met de Egyptische stad Al-Arish aan de Sinaï-kust en waarvan 25% werd gekocht door de Italiaanse Snam in 2021.
De reeds bestaande vloeibaarmakingsinstallaties zouden hier worden gebruikt om het gas vervolgens in de vorm van vloeibaar aardgas per schip naar Italiaanse havens te vervoeren. Het is gemakkelijk te implementeren, maar niet beslissend, omdat er slechts tussen de 2 en 3 miljard kubieke meter gas Europa zou kunnen bereiken.
"In Israël is er momenteel een exportpotentieel van 20 miljard kubieke meter. Het Egyptische systeem kan nu nog maar een klein deel absorberen. Het zou dus een overbruggingsoplossing zijn, het zou gecombineerd moeten worden met andere routes”, legt een bron die bekend is met de onderhandelingen uit aan Repubblica.
"Het is ook belangrijk om te onthouden dat de referentiemarkt voor LNG de wereldwijde is, dat er al overeenkomsten zijn en dat gas kan worden verplaatst naar waar de prijzen hoger zijn.'.
Alleen door de aanleg van gaspijpleidingen waarmee gas uit Israëlische velden rechtstreeks naar Europa kan komen, kunnen grotere volumes worden bereikt. De projecten bestaan al: aan de ene kant is er Eastmed, al in het plan opgenomen "EU opnieuw versterken". En de pijpleiding die is ontworpen om de middelen van Leviathan naar Cyprus te brengen, later naar Griekenland en vandaar door Poseidon, in Italië.
Het is een offshore gaspijpleiding onder water, waarvoor al voorbereidende studies bestaan, maar die gebouwd moeten worden. De kosten bedragen 6 miljard euro, voor ongeveer 2.000 km infrastructuur, idealiter klaar in 2027 en in staat om tussen de 10 en 20 miljard kubieke meter te vervoeren.
De kritische punten onderstrepen de complexiteit van de aanleg, mogelijke gevolgen voor de zeebodem en hogere kosten dan die van een on-shore gasleiding. De voordelen hebben te maken met de betrouwbaarheid van de infrastructuur: "Het verschil tussen een pijp en transport per schip na liquefactie is dat je met een pijp totale controle hebt over waar het gas aankomt.", vervolgt de bron.
Eastmed het zou Europa directe toegang geven tot Israëlisch gas en totale controle van Brussel over de voorraden. Italië, als aankomstpunt, zou hiervan profiteren. Als alternatief zou Israëlisch gas door Turkije kunnen gaan en een gaspijpleiding kunnen aanleggen die vanuit Israël op de bestaande zou aansluiten. Tanaap, die vanuit Azerbeidzjan gas naar Italië brengt via de Tik in Griekenland. De bouwtijden voor deze constructie zouden langer zijn en het zou volgens Tap tussen de vijf en zes jaar duren om het werk te voltooien.