(door Ing. Alessandro Tittozzi AIDR-lid) De term drone voor de meeste mensen kan worden herleid tot een hulpmiddel dat wordt gebruikt voor thuis- of professionele video-opnamen, maar het gebruik ervan kan veel verder gaan.
Laten we beginnen met een beetje nieuwsgierigheid: de term "drone" betekent letterlijk vertaald "buzz", vanwege het geluid dat afkomstig is van de propellers tijdens de vlucht.
De eerste verschijning van een "Remotely Piloted Aircraft" vond plaats in het militaire veld in 1849, toen de Oostenrijkers de stad Venetië aanvielen met behulp van ballonnen die waren geladen met explosieven. Het concept kende toen zijn evolutie vanaf 1939, tijdens de Tweede Wereldoorlog, binnen het Amerikaanse leger en, pas in de loop van de jaren XNUMX, mede dankzij de veelzijdigheid van deze tools, werd het ook uitgebreid op civiel gebied.
Een drone is altijd samengesteld uit een frame, een vluchtregelaar, borstelloze motoren, propellers en natuurlijk een afstandsbediening; de meer uitgeruste versies kunnen ook een vast of cardanisch camerasysteem met een of twee assen, lichten, ontgrendelingssystemen en meer bevatten.
Drones hebben een classificatiesysteem dat is gebaseerd op de generatie van lift, vaste vleugel of propeller en op hun afmetingen, die de belangrijkste onderscheidende factoren zijn. Op basis van hun grootte en lengte worden ze gecategoriseerd als: Micro drones (tot 50 cm), Mini drones (tussen 50 cm en 2 meter), Medium drones (meer dan 2 meter) en Grote drones (ongeveer de grootte van een echt vliegtuig) . Wat het gewicht betreft, zijn er 3 categorieën: minder dan 250 g, tussen 250 g en 4 kg en meer dan 4 kg.
Om het universum van drones te begrijpen, is het belangrijk om een ander fundamenteel onderscheid te kennen: Remotely Piloted Aircraft (APR), een op afstand bestuurd vliegtuig zonder mensen aan boord, en het Remotely Piloted Aircraft System (RPAS), een systeem dat bestaat uit een vliegtuig op afstand bestuurd zonder mensen aan boord en aanverwante componenten die nodig zijn voor besturing en besturing (controlestation) door een piloot op afstand.
Samengevat is de APR het voertuig (d.w.z. de drone), de SAPR is de set van het voertuig (d.w.z. de drone) + de radiobesturing die wordt gebruikt door een piloot op afstand. Professionele operators gebruiken altijd een RPAS. Integendeel, speelse operators zijn er niet altijd zeker van dat ze een SAPR gebruiken, omdat er veel modellen op de markt zijn die eenvoudig via een applicatie op de smartphone of zelfs met simpele handgebaren kunnen worden bestuurd. Je zou dus kunnen zeggen dat een drone zonder afstandsbediening een APR is. Om deze reden hebben we het over UAV-piloten voor professioneel of recreatief gebruik, terwijl SAPR-piloten alleen voor professionals zijn.
Naast deze categorisering moet er rekening worden gehouden met de context (operaties) waarin u met de drone wilt vliegen, waarbij u moet onthouden dat alle operaties moeten worden uitgevoerd in VLOS (Visual Line Of Sight), dat is de visuele vluchtconditie. In dit geval wordt onderscheid gemaakt tussen:
- NIET-KRITISCH: die beperkingen met zich meebrengt, waaronder het verbod op vluchten in stedelijke centra, wegen, gevoelige infrastructuren, overvluchten van mensen, verbod op vluchten in de gebieden die onder de bevoegdheid van ATZ-luchthavens vallen voor een straal van 8 kilometer;
- KRITIEKE OPERATIES: die professionele operaties waarvoor veel van de beperkingen van kritieke operaties worden opgeheven of verminderd, terwijl het absolute vliegverbod in luchthavengebieden altijd blijft bestaan.
In beide gevallen is het voor zowel kritische als niet-kritische operaties niet mogelijk om 's nachts en bij regen te vliegen.
Wat betreft de geleiding, zonder al te veel in detail te treden, is het handig om te weten dat een drone met een gewicht van meer dan 250 gram een certificaat nodig heeft dat is afgegeven door de ENAC voor dronepiloot, zowel voor zijn hobby als voor professioneel gebruik. In de gewone taal wordt de term 'certificaat' vaak vervangen door 'licentie', maar wat de term ook wordt gebruikt, dit document moet worden afgegeven door ENAC (National Civil Aviation Authority), die de vliegregels in Italië definieert en controleert, via een drone pilot cursus. De certificaten worden vervolgens opgedeeld in niveaus, van de Base - die online kan worden uitgevoerd en waarmee u met drones in niet-kritieke contexten kunt vliegen - tot het Certificate of Competence - voor kritische gespecialiseerde operaties.
De regelgevingscontext evolueert momenteel echter door de introductie van de Europese verordening die vanaf 1 januari 2021 in elk EU-land zal worden toegepast. De EU geeft de lidstaten een overgangsperiode van twee jaar om zich aan te passen. Het meest impactvolle nieuws betreft het feit dat er geen onderscheid meer zal zijn tussen professionele drones en speelse drones, maar het verschil zal zijn gebaseerd op het type operaties waarvoor het SAPR-vliegtuig zal worden ingezet.
Een laatste fundamentele stap om met een drone te kunnen vliegen, is om deze uit te rusten met een verzekering. Deze wettelijke verplichting geldt voor zowel professionele als amateurpiloten, uiteraard met een categorisering op basis van het type drone en het gebruik ervan.
Het niet beschikken over een verplichte verzekering brengt een boete met zich mee die varieert van € 56.000 tot € 113.000, terwijl je voor het overtreden van sommige regels van de navigatiecode (artikel 122) een arrestatie van maximaal 6 maanden en een boete van € 516 riskeert. en als u opereert in een context zoals kritieke gebieden zonder de nodige autorisaties, kunnen de boetes oplopen tot € 64.000.
Deze informatie wil huidige of toekomstige piloten niet afschrikken, maar ze willen wel het nodige bewustzijn genereren bij het kopen van een drone.
Het professionele gebruik van drones is tot op heden vooral gericht op de mogelijkheid om met verschillende soorten objecten te vliegen. Dit gebruik is vooral handig voor: video- of fotografische opnamen, thermografie, topografie, geologie, architectuur, techniek, stedenbouw, fotogrammetrie, 3D-onderzoeken, inspecties in kritieke gebieden, bewaking, zoek- en reddingsacties en transport van objecten.
In een prospectieve visie op het bedrijfsleven en de evolutie van het gebruik van drones, zijn de scenario's die zich voordoen erg breed.
De sector die zich snel voorbereidt op een evolutie, ook al zal het nog een paar jaar duren voordat het werkelijkheid wordt, is die van verschepingen per drone; Er moet echter rekening mee worden gehouden dat transport- en leveringsactiviteiten vooraf bepaalde routes moeten volgen en vooraf vastgestelde landingsplaatsen moeten gebruiken. In deze context zal Amazon, dat als derde Amerikaanse bedrijf is uitgegroeid tot het derde Amerikaanse bedrijf dat toestemming heeft gekregen van de Federal Administration Aviation voor leveringen via drones, samen met Alphabet (Google) en UPS de droneservice op experimentele basis kunnen lanceren in het Amerikaanse luchtruim. -postino, die op lage hoogte vliegt, op afstand bestuurd vanuit een Amazon Prime Air-fabriek. Dit gebruik zal zeker een update van het volledige regelgevingsgedeelte vereisen, maar het blijft een evolutie waarvan we zeer belangrijke effecten kunnen verwachten.
De evolutie in termen van gebruik, naar mijn mening, het meest interessante, blijft in de context van civiel gebruik, zonder rekening te houden met het militaire gebruik, het gebruik van drones in contexten waarin het gebruik van menselijk kapitaal onderhevig is aan hoge risico's of in contexten / noodsituaties.
Als de mogelijkheden voor het gebruik van drones al zeer talrijk zijn, zijn de mogelijkheden die worden getest nog groter, zoals bijvoorbeeld gebruik als hulpmiddel voor brandweerlieden met hydrantsysteem, voor redding op zee, zwermen drones. voor nooddekking van mobiele netwerken in geval van rampen en voor de aanleg van mobiele infrastructuren, bijv. een Tibetaanse brug, voor de levering van basisbenodigdheden in geval van een ramp of het transport van noodhospitaalorganen.
Concluderend, de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie die op deze sector wordt toegepast, is de echte strategische sleutel om de mogelijkheden voor het gebruik van deze middelen te vergroten. Tot op heden kan een drone alleen in het amateurveld een onderwerp volgen, autonoom obstakels vermijden tijdens de achtervolging, terugkeren naar de basis als de schatting van de lading om het retourpad af te leggen in het gedrang komt of landen in geval van nood, de gebaren van de hand van de operator voor het uitvoeren van de vlucht zelf en, last but not least, het compenseren van windomstandigheden om de positie te behouden. Het toekomstige potentieel van deze technologie grenst aan oneindigheid: het zal zeker spannend zijn om er deel van uit te maken.