Wie controleert het Italiaanse luchtruim? Wie grijpt in als de maatregelen van de internationale luchtverkeersregels zijn geschonden? Niet iedereen weet dat de lucht boven ons hoofd 24 uur en 365 dagen per jaar wordt gecontroleerd door de luchtmacht. Er is geen seconde per dag dat de radars op de grond en tijdens de vlucht niet met elkaar communiceren om een mogelijke dreiging te ontdekken. Bijvoorbeeld twee onderscheppingsjagers gisteravond Euro Fighter van de 4e vleugel van Grosseto kwam tussenbeide voor identificeer een Het A319-vliegtuig vertrok van Palermo en ging op weg naar Milaan dat hij het radiocontact had verloren met de nationale civiele luchtverkeersinstanties tijdens de route.
Kort na 21 uur werd het onmiddellijke startbevel getriggerd - in technisch jargon "scramble"- door de CAOC (Combined Air Operation Center) van Torrejon in Spanje, het NAVO-orgaan dat verantwoordelijk is voor het gebied, in coördinatie met het Aero-space Operations Command (AOC) van Poggio Renatico, in de provincie Ferrara, en de organen van de strijdkrachten die verantwoordelijk zijn voor de bewaking van de nationale en NAVO- luchtruim.
Toen het vliegtuig eenmaal was bereikt, konden dankzij de coördinaten en informatie van het personeel van de "fighter guide" op de grond de geplande procedure van "visuele identificatie" (VID)om ervoor te zorgen dat er geen noodsituaties of bedreigingen voor de veiligheid waren. Na het maken van alle noodzakelijke controles bij de luchtverkeersleidingsinstanties en herstelde radiocontacten, de twee jagers zijn keerde terug naar Grosseto en hervatte de verschuiving van grondgereedheid als onderdeel van de nationale luchtruimbewakingsdienst.
Er zijn vier Stormi van de luchtmacht die met Eurofighter-middelen de luchtverdedigingsdienst verzekeren: de 4e vleugel van Grosseto, de 36e vleugel van Gioia del Colle, de 37e vleugel van Trapani en de 51e vleugel van Istrana. Bovendien zijn sinds maart 2018 de F-35A-vliegtuigen van de 32 ° Stormo di Amendola ook geïntegreerd in het nationale luchtverdedigingssysteem, die met specifieke operationele capaciteiten en de nieuwste generatie technologie bijdragen aan de verdediging van het Italiaanse luchtruim en die zijn de eerste vliegtuigen van de 5e generatie die door de NAVO zijn gebruikt om te patrouilleren in het luchtruim van het Bondgenootschap in een NAVO-operatie van Luchtpolitie.
Het complexe verdedigingssysteem waarmee de luchtmacht, zonder oplossing van continuïteit, de bewaking van het nationale luchtruim verzekert, is zelfs in vredestijd geïntegreerd met dat van de andere landen die tot de NAVO behoren. De onmiddellijke startopdracht wordt gegeven door de CAOC (Gecombineerd Air Operation Center) van Torrejon (Spanje), het NAVO-orgaan dat verantwoordelijk is voor de luchtruimbewakingsdienst in het zuidelijke Middellandse Zeegebied, dat de bewakings- en controlecapaciteiten van de 11e DAMI-groep van Poggio Renatico (FE) en 22e Groepsradar van Licola (NA) integreert. De twee groepen worden in dienst gesteld van de nieuw gevormde Lucht- en ruimtevaartcontrolebrigade die Service Provider en vertegenwoordiger van de strijdkrachten, via het Aerospace Operations Command, op het gebied van geïntegreerde luchtverdediging met raketten en coördinatie en controle van het operationele luchtverkeer.
De nieuw gevormde Nationaal Air and Space Operations Center, binnen het AOC draagt het bij aan de organisatie van de luchtverdedigingsdienst en houdt het constant toezicht op het gehele toestel. In het geval van een niet-militaire bedreiging voor het Italiaanse luchtruim (afvallige), The NASOC hervat het commando over het onderscheppingsvliegtuig dat aan de NAVO is toevertrouwd voor de daaropvolgende tegenactie. Dit gebeurt wanneer een burgerluchtvaartuig in transit in het nationale luchtruim abnormaal gedrag vertoont en daarom potentieel gevaarlijk is voor de nationale veiligheid.