La Einaudi Stichting vroeg de regering de wetten van Wetenschappelijk Technisch Comité (CTS), degenen die de uitvoerende macht ertoe aanzetten om in de maand maart verschillende dpcm te lanceren om geleidelijk de volledige "Lockdown " naar Italië. Begin maart adviseerde de CTS Italië in tweeën te delen met strengere maatregelen voor de gebieden met de hoogste incidentie van infecties en een andere, met grotere mazen, voor het hele nationale grondgebied. In wezen beval hij een sluiting van delen van het land aan. Binnen 24 uur besloot de regering daarentegen om heel Italië te sluiten.
In de notulen van 3 maart gingen de technici ook in op de mogelijke sluiting van Ze staan op e Nembro, of besluit onmiddellijk de rode zone. De twee gemeenten staan, vanwege het hoge aantal doden, vandaag onder het vergrootglas van het Openbaar Ministerie van Bergamo vanwege het niet vaststellen van de rode zone. Zowel de premier zijn in dit verband al gehoord Giuseppe Conte dat de Lombardische gouverneur Attilio Fontana. Conte legde uit dat het sluiten van heel Lombardije een politieke keuze was van de regering die kwam na een confrontatie met experts, in overeenstemming met de regio Lombardije. Lombardije, zo verklaarde Conte aan de aanklager van Bergamo, had nog steeds onafhankelijk "rode zones" kunnen opleggen. Een mogelijkheid die volgens de Lombardische gouverneur toebehoorde aan de centrale overheid.
Daarom zijn de "politieke" redenen die de regering ertoe brachten Italië op lineaire wijze te sluiten zonder een zone-sluiting te evalueren, nog niet bekend, fEr kan echter enige verduidelijking komen uit de notulen van 18 maart, die nog niet openbaar zijn gemaakt.
Achteraf is het nu gemakkelijk om vragen te stellen en de meest insinuerende kritiek te uiten op degenen die in die tijd snel moesten beslissen, in volledige nood. Een legitieme vraag wordt echter gesteld door een de De Boodschapper. Hoeveel heeft de algemene arrestatie van Italië beslist door de regering rond 10 maart, toen de Covid-19-infectie het centrum-zuid praktisch slechts enkele delen van het noorden kostte?
Het antwoord is moeilijk te kwantificeren, maar de journalist probeert twee berekeningen te maken door middel van hypothesen een totaal verlies van ongeveer € 100 miljard. Hetzelfde dat, ironisch genoeg, de regering met een tekort heeft gevraagd om de verschillende decreten uit te vaardigen (Liquiditeit, Italië, Relaunch, augustus).
Het cijfer is afgeleid van de vermindering van het BBP die voor dit jaar wordt geschat op ongeveer 10%, of een tekort van ongeveer 175 miljard van de 1800 miljard BBP. Gezien de gedwongen sluiting van de drie noordelijke regio's, Lombardije, Veneto en Emilia, die alleen al 715 miljard euro opleveren, is de berekening klaar.
Maar om het drama van de 'blokkering' van de economie te verduidelijken, was het rapport van Svimez dat een verlies aan toegevoegde waarde op maandbasis schatte van bijna 48 miljard euro (3,1% van het Italiaanse bbp), waarvan er meer dan 37 verloren gingen in de Centrum-Noord en 10 in het Zuiden. Dit is 788 euro per hoofd van de bevolking per maand in het Italiaanse gemiddelde. 1000 euro in het noorden tegen bijna 500 in het zuiden. Het totale omzetverlies in Italië bedroeg meer dan 25,2 miljard voor elke maand van het blok.