(Voor Rosângela Cesareo, expert op het gebied van communicatie en institutionele relaties) Wat in feite al is begonnen, belooft een harde en onbegrensde verkiezingscampagne te worden.
Het zal zeer snel zijn, de snelste die ik geloof in de Italiaanse parlementaire geschiedenis, dit cijfer zal grote invloed hebben op de organisatie en het beheer van de kiescommissies en van de hele campagne in het algemeen. Het zal plaatsvinden in een land dat een crisis doormaakt die weinig precedenten kent: een pandemie die nog steeds pervers is; economische crisis was de reactie van de markten op de regeringscrisis voorspelbaar, maar het zou niet goed zijn gegaan voor Italië, zelfs als Draghi was bevestigd in Palazzo Chigi.
Italië is, na Poetins oorlog en Europese sancties, de zwakke schakel van Europa: het heeft veel schulden, een disfunctionele bureaucratie met oncontroleerbare uitgaven en een industrieel systeem dat op het punt staat te sterven door gebrek aan energie.
De aanhoudende groei die voor 2022 wordt verondersteld, lijkt een verre luchtspiegeling: het oorlogseffect wordt gevoeld op het Oude Continent en het is nog maar het begin.
Wie op 25 september de peilingen wint, krijgt een zware erfenis, er zal concreet, sterk, nauwgezet werk nodig zijn. We hebben de juiste mensen nodig op de juiste commandoposities, niet de gebruikelijke bekende professionals die de zetels van allerlei soorten regeringen bezetten, maar het vermogen dat doordrongen is van passie en een oprecht verlangen om de stand van zaken te verbeteren en vooral een diepgewortelde liefde voor ons Italië en zijn kinderen, onze kinderen.
En ik heb er alle vertrouwen in: het kan, wij zijn Italianen!