(John Blackeye) In deze drukke uren om fase 2 van een pandemie zonder fasen te organiseren, zet de regering zich in om gespreide openingsoplossingen te vinden voor fabrieken, winkels, bedrijven, bouwplaatsen enzovoort.
De hoop van de bevolking is dat de regering zich ervan bewust is dat al deze productieve of commerciële activiteiten worden bezield door mannen en vrouwen die erin werken en niet alleen de bron van winst zijn voor veel eigenaren en aandeelhouders die vreedzaam in hun respectieve oases blijven leven. gelukkig.
De meeste werknemers in de industriële en commerciële sector reizen 's ochtends naar hun werkplek en doen dit met de trein en het openbaar vervoer.
Een paar dagen voordat het eerste decreet van de voorzitter van de Raad van Ministers met betrekking tot beperkingen werd uitgevaardigd, voordat we allemaal thuis werden gelaten, waren de scènes van gewone waanzin, altijd genegeerd door de instellingen, die van een forens, getuige en dagelijks slachtoffer over de overvolle treinen die hij aan de voorzitter van de Raad van Ministers schreef: “Zelfs vandaag kwamen we aan in een van de vele treinstations van de lijn Rome-Cassino. We wachten op trein 7530 die ons naar Rome zou moeten brengen. We zijn forenzen. We gaan naar Rome om te werken. En om om acht uur 's ochtends in Rome te zijn, zijn we om half zes op het station. Ja, het lijkt misschien niet waar, maar we stonden om vier uur op, sommigen om vijf uur' s ochtends.
Het is allemaal donker buiten. Het is koud. De perrons van de stations lopen langzaam vol met vermoeide pendelaars. Het is niet gemakkelijk om een leven lang om vier uur 's ochtends op te staan, maar dit is een probleem dat niet door de hervormingen wordt gevreesd door tientallen regeringen en misschien nooit op hoog niveau zal worden begrepen.
Ondanks alles, ondanks de vermoeidheid, staan we bijna 's nachts op de perrons van die sporen te wachten op de trein 7530 die vertrekt van Cassino naar Rome. Regen, kou, sneeuw en wind zijn onze enige zekerheden.
Er zijn veel pendelaars, de 7530-trein verliet Cassino en begint zijn Via Crucis voor de tussenstations. Het is een via Crucis omdat de trein altijd onvoldoende is. Er zijn maar weinig rijtuigen beschikbaar voor de eerste, de gelukkigste. Duizenden forenzen zijn in onfatsoenlijkheid achtergelaten.
De anderen worden gedwongen hun waardigheid als man, vrouw, arbeider opzij te schuiven om te ellebogen met andere arme mensen die 's nachts wakker worden om te gaan werken.
Ja, want de scène die elke ochtend plaatsvindt, is hetzelfde. De trein stopt in de tussenstations. De stoelen zijn allemaal uitverkocht. Forenzen elleboog, duw, schreeuw om de al volle rijtuigen binnen te gaan. In de wagons hangt een onadembare lucht, maar het ergste is dat je, na een paar uur slapen, zelfs als je betaalt voor het kaartje of het abonnement, die reis van anderhalf uur, je het op je voeten moet doen, propte met duizenden mensen die hun waardigheid thuis moesten achterlaten om vandaag als dieren te reizen.
Elke ochtend is hetzelfde verhaal. Elke ochtend is er iemand die de treinmanager vraagt of er iets kan worden gedaan, als de meldingen worden gedaan. En het is nog gruwelijker om in de ogen te kijken van die arme spoorwegambtenaren die door hun schouders op te halen en met een zachte stem je vertellen dat het rapport elke dag wordt gemaakt.
Dit is het verhaal van de 7530 Cassino-Rome-trein, maar het is het verhaal van alle andere treinen die duizenden arbeiders naar Rome of Milaan of Turijn brengen, beginnend vanuit de regionale buitenwijken.
Altijd onvoldoende om het "waardige" transport van duizenden mannen en vrouwen te garanderen. "
Hoe vindt deze feitelijke situatie van nationaal vervoer plaats in fase 2?
Het wettelijk voorschrijven dat treinen van elkaar verwijderd moeten zijn, zou een manier zijn om het probleem niet op te lossen.
De zorgwekkende vraag van miljoenen Italiaanse pendelaars is deze. Wat was de regering van plan te doen om forenzen in situaties van gezondheidsbeveiliging te laten reizen met treinen die normaal gesproken helse rekeningen zijn?
Denken ze erover na?