(door Francesco Matera) Op de internationale conferentie ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van het VN-verdrag tegen de georganiseerde misdaad, Alfredo Mantovano, Karel Nordio e Matteo Piantedosi zij illustreerden het plan aan 34 buitenlandse delegaties. Ook de Duitse ministers van Binnenlandse Zaken waren aanwezig Nancy Faser is Frans Gerard Darmanin waarmee Italië een overeenkomst heeft getekend voor de oprichting van een gemeenschappelijke controlekamer.
De ondersecretaris van het voorzitterschap van de Raad Alfredo Mantovano hij sprak over een noch koloniale noch postkoloniale benadering van de ontwikkeling van Afrika en de regulering van de stromen. Mantovano ontmoette de Duitse minister van Binnenlandse Zaken, de Algerijnse minister van Justitie, de Engelse onderminister van Binnenlandse Zaken, de ministers van Binnenlandse Zaken van Frankrijk en Tunesië, en een paar Turkse vice-ministers van Binnenlandse Zaken en Justitie.
Tijdens zijn toespraak dendert staatssecretaris Mantovano af tegen de NGO’s die volgens hem ‘In hun bedoelingen zijn ze erop gericht mensenlevens te redden, maar ze worden een factor die bijdraagt aan de activiteiten van mensenhandelaars en de dood veroorzaken'.
De rode draad die in alle bijeenkomsten naar voren komt, is dat het probleem door iedereen moet worden aangepakt, samen met een gemeenschappelijke visie.
Zelfs de ministers van Binnenlandse Zaken Matteo Piantedosi en Justitie Karel Nordio ze hadden vergaderingen vis tegenover met hun respectievelijke tegenhangers die op de conferentie aanwezig waren.
De Hoeder van de Zeehonden ondertekende verdragen met vertegenwoordigers van Algerije e Libië over justitiële samenwerking en de overbrenging van gevangenen uit die staten.
Zelf huilen ontmoette zijn Franse collega Gerard Darmanin waarmee hij de gemeenschappelijke opvattingen onderstreepte, ook al blijven de zenuwen gespannen over de Franse afwijzingen aan de grens met Ventimiglia. Nordio benadrukte echter een versterkte samenwerking bij het onderzoeken van mensenhandelaren.
De geest die tijdens de bijeenkomsten naar voren kwam, is echter die van het behandelen van het migratiefenomeen als een gemeenschappelijk probleem voor Europa en Afrika, waarbij wordt geprobeerd mondiale instanties zoals de Internationale Organisatie voor Migratie en de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN erbij te betrekken.
Piantedosi dringt aan op begeleide vrijwillige repatriëringen, gefinancierd door de EU en uitgevoerd in samenwerking met VN-agentschappen, UNHCR en IOM, om de druk op de kusten van Noord-Afrika te verlichten.
"Begeleide repatriëring — legt Piantedosi uit — het betekent dat we migranten begeleiden naar hun land van herkomst, en hen concrete perspectieven bieden op sociale en arbeidsintegratie“. Dit is een project dat IOM al enkele jaren ondersteunt. Piantedosi zou het graag nieuw leven willen inblazen door migranten langs landroutes te onderscheppen. “Het is – zegt Piantedosi – een plan te ontwikkelen dat gericht is op een ordentelijk beheer van de stromen langs de routes die van de landen ten zuiden van de Sahara naar de kusten van de Middellandse Zee leiden. De sterke punten zouden kunnen bestaan uit het creëren van beschermingscorridors voor degenen die deze nodig hebben, in de sociaal-economische ontwikkeling van transitgebieden, en in het versterken van het systeem van begeleide terugkeer naar de landen van herkomst. Een wijdverbreide aanwezigheid van autoriteiten en VN-organisaties langs de routes zou migranten een realistisch alternatief bieden voor illegale migratie en zou de zuurstof wegnemen van criminele netwerken'.
Tunesische knoop
Een van de onopgeloste problemen die meer aandacht op gemeenschapsniveau verdient, is de kwestie Tunesië, omdat 70 procent van de aankomsten in Italië in 2023 van die kusten zal komen. Er zijn maar heel weinig Tunesiërs die reizen van hoop ondernemen; de meerderheid komt uit de Sahel-gebieden die worden geteisterd door oorlogen en hongersnood. Een paradoxaal genoeg gunstige situatie voor de Tunesische leider Saied, die, geconfronteerd met het faillissement van zijn staat, niet alleen steun van Europa wil hebben voor de migrantencrisis, maar ook voor scholen, investeringen en landbouw. Het is geen toeval dat de EU vorige week, om een eerste signaal naar Tunesië te sturen, besloot een eerste signaal af te geven tranche aan fondsen ten bedrage van 127 miljoen euro, waarmee het verzet wordt overwonnen van sommige lidstaten die niet positief staan tegenover het beleid van de Tunesische president, die als dictatoriaal wordt beschouwd en verre van respect voor de mensenrechten.
Nerl denkt intussen in Palazzo Chigi aan een videobijdrage die opnieuw op de Tunesische televisie zal worden gelanceerd, schrijft Repubblica, waarin de Italiaanse premier Giorgia Meloni mensen uitnodigt om niet te vertrekken. Een soortgelijke video werd gepubliceerd op de websites van de Italiaanse ambassades in Tunis, Algerije en Egypte.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!