(door Pasquale Preziosa) Wie zal het Europa van morgen verdedigen? Er is geen antwoord op deze vraag, geen van de Europese landen heeft een heel precies idee en elk innovatief initiatief leidt tot conservatisme in de Europese landen, waardoor het denken stagneert. Volgens de grondleggers zullen de Europese landen naast elkaar moeten bestaan om verdere rampen na de twee wereldoorlogen te voorkomen.
De grote boodschap die na de Tweede Wereldoorlog door alle Europese landen werd gedeeld lijkt terzijde te zijn geschoven, de Europese samenleving lijkt de horizon van haar toekomst te hebben verloren. De 75 jaar vrede in Europa, gegarandeerd door de militaire alliantie van de NAVO, lijkt ons de Europese rampen en ambities te hebben doen vergeten, juist op het meest kritieke moment van de mondiale geopolitieke ontwikkeling. De hele wereld is vandaag op zoek naar een nieuwe internationale orde, die vrede en solidariteit kan garanderen.
Het is het evenwicht tussen de internationale strijdkrachten dat de veiligheid en dus de vrede garandeert.
tweede Jan Techau, in een tijd waarin de VS mentaal afwezig zijn in Europa, de vraag Als de Europese Unie veiligheid en defensie kan bieden, wordt dat van cruciaal belang.
De NAVO doet er alleen toe als de Amerikanen er zijn: de Europeanen alleen kunnen de veiligheid en orde niet garanderen.
Alle initiatieven van de Europese Unie op het gebied van veiligheid en defensie hebben geen enkele Europese defensiepijler geconsolideerd, integendeel: ze hebben ertoe bijgedragen dat er meer verwarring dan oplossingen is ontstaan.
Europese initiatieven op defensiegebied zoals EDF (Europees Defensiefonds) en PESCO (Permanent Structured Cooperation) lijken eerder industrieel dan politiek.
De Europese Raad in Defensieformaat bestaat niet.
In de hoofden van de Europese landen lijkt ieder zijn eigen recept te hebben voor het oplossen van de Europese defensieproblemen, dat vrijwel nooit door de andere landen wordt gedeeld. De verwarring over de toekomst van Europa neemt toe en daarmee ook de onzekerheid.
De grote wereldmachten hebben maar één doel: het aantal landen dat strijdt om de nieuwe wereldorde terugdringen: de Europese Unie, met een potentieel van 16 tot 18 biljoen dollar aan bbp, is een belangrijke concurrent voor zowel de VS (€ 20 biljoen aan bbp) als voor China (12 biljoen bbp), zowel voor Rusland, maar niet voor het bbp (het is beter om zwakke landen aan de grenzen te hebben).
De Verenigde Staten ze veranderden hun houding ten opzichte van het huidige Europa, na de Tweede Wereldoorlog wilden ze dat het vandaag verenigd werd met een liberale markt ze willen niet dat het verenigd wordt en moedigen het uiteenvallen aan (Brexit, Italexit).
Het uiteenvallen van de Europese Unie zou ook voordelen met zich meebrengen naar China met zijn Nieuwe Zijderoute-initiatief.
Voor de VS is het probleem de euro, die de op één na meest gebruikte munteenheid is in termen van aandeel in de mondiale betalingen.
Volgens gegevens van de Europese Commissie bedroeg het marktaandeel in 2017 ongeveer 36%, terwijl de Amerikaanse dollar 40% van het totaal voor zijn rekening nam.
Het aandeel van de euro, die een paar jaar geleden is ontstaan, in de mondiale valutareserves bedraagt 20% en neemt toe omdat veel landen de-dollarisering wensen (Rusland vooral met Rosneft), terwijl de dollar op 60% staat.
De voordelen van het versterken van de rol van de euro vormen een groot probleem voor de Amerikaanse dollar: de mondiale referentievaluta biedt enorme voordelen voor het land dat de euro drukt.
Daarom zal volgens de transatlantische visie alleen een zwakke Europese Unie de suprematie van de dollar op de wereldmarkt kunnen garanderen.
De VS zijn daarom mentaal afwezig voor de Europese veiligheidsregelingen, wat wordt bevestigd door de Franse verklaring dat de NAVO hersenloos is.
De Duitse steunbetuiging aan de NAVO was niet zo indringend dat het gecreëerde negatieve geopolitieke raamwerk omvergeworpen werd, de transatlantische vertrouwensrelatie met de NAVO-pijler is verslechterd en de toekomst ervan is nu onzeker.
Europa als geheel is niet bereid zijn verantwoordelijkheden op het gebied van defensie op zich te nemen; ook intern is het in verwarring.
In weerwil van de eenheid van commando die 2500 jaar geleden door Sun Tzu werd gedicteerd, heeft de Europese Unie voor haar kleine militaire en civiele missies vele hoofdkwartieren (OHQ) (Centocelle, Rota, Lárisa, ...) opgezet, verdeeld over de betrokken landen, waarbij het ontbreken van ontwikkelingsplannen voor militaire en civiele operaties wordt benadrukt.
De EU Battlegroups, gepland en klaar voor veertien jaar op rotatiebasis, zijn nooit operationeel gebruikt door de Europese Unie, zelfs niet toen ze door een Europees land werden gevraagd voor externe veiligheidsbehoeften, waardoor deze structuur voor individuele landen nutteloos en duur werd.
In Europa bestaat er een algemene terughoudendheid om te investeren in de defensiepijler, die gepaard gaat met een onderontwikkelde strategische cultuur.
Hieraan moet het historische wantrouwen tussen individuele landen worden toegevoegd, dat in de 75 jaar van vrede die de NAVO heeft verzekerd niet is verdwenen. Zodra de VS zinspeelden op een terugtrekking uit Europa, kwam het oude Europese kwaad weer naar boven.
Zoals Zhou Enlai het uitdrukte: de Europeanen “ze slapen in hetzelfde bed, maar hebben niet dezelfde dromen. '
Zonder een vertrouwensrelatie kan er geen toekomst worden opgebouwd.
De Europese Unie moet worden voltooid volgens de aanwijzingen van de grondleggers, met de regels die het meest geschikt zijn voor ons. We moeten nadenken over onze Defensie en Veiligheid, om een vreedzame toekomst te garanderen, zoals die al is ervaren met de NAVO. De VS hebben herhaaldelijk onderstreept dat Europa, omdat het niet arm is, niet verdedigd kan worden door zijn burgers en de Amerikaanse dollar. Het is tijd om met onze benen te lopen en met ons "brein" te denken.
Het op zich nemen van belangrijke verantwoordelijkheden vereist inzicht in de volwassen geworden problemen en het zoeken naar oplossingen daarvoor die veranderingsprocessen kunnen in gang zetten.
Vrede is de waarde die moet worden nagestreefd; de constructie van een nieuwe vorm van defensie voor Europa kan het begin vormen van een innovatief proces dat zichzelf kan versterken, zonder ooit de noodzaak te onderschatten om de beperkingen van de werkelijkheid te begrijpen.
Europa moet beginnen met het opbouwen van de Pijler van de Europese Defensie binnen de NAVO om te kunnen opereren en voordeel te kunnen halen uit reeds bestaande structuren en procedures.
In de komende tien jaar (2030) heeft Xi Jinping verklaard dat China de "dominantie" van kunstmatige intelligentie zal bereiken. Poetin zei dat degene die ‘dominantie’ verkrijgt op het gebied van kunstmatige intelligentie de nieuwe industriële revolutie zal winnen.
Il Generaal Jack Shanahan, bij de National Security Commission on Artificial Intelligence (AI) VS hij zei dat toekomstige gevechten zullen worden gekenmerkt door “algoritmen tegen algoritmen”, en dat het beste algoritme de winnaar zal zijn; de oude commando- en controleketens zijn niet langer voldoende.
De komende jaren zal de economische groei van de ontwikkelingslanden, gecombineerd met de demografische factor, veel van de verschillen tussen geïndustrialiseerde en niet-geïndustrialiseerde landen doen verdwijnen.
Europa heeft maar één optie: meedoen en een relevante speler worden, en het mondiale evenwicht bewaren
In het verleden, tussen de twee oorlogen, veroorzaakte de terugtrekking van de VS uit Europa grote rampen.
Er is niet veel tijd en er zijn geen alternatieven bekend om in actie te komen en het Europese defensieplan, dat eerst en vooral politiek en daarna industrieel is, te voltooien.