De voormalige Franse minister Hervé Morin vergeleek de situatie in Mali met die in Afghanistan: "We hebben een scenario dat elke dag dichterbij komt bij wat we in Afghanistan hebben gezien. We kwamen om terrorisme te bestrijden en een staat te herbouwen op basis van een politiek akkoord en we lijken steeds meer op een bezettingsmacht"Betreurde Morin, die gelooft dat het niet langer mogelijk is om in Mali te blijven" zonder politiek akkoord ": voor Morin vereist de interne politieke situatie in Mali noodzakelijkerwijs het einde van de Barkhane-operatie.
Diplomatieke bronnen geraadpleegd door Le Monde ze geven de tijd tot 17-18 februari, wanneer de top van de Europese Unie en de Afrikaanse Unie zal plaatsvinden, om een alternatieve oplossing te vinden voor de ontsnapping van het Europese leger.
La Zweden kondigde aan dat hij de 150 soldaten van de Takuba-missie en de 250 van de VN-Minusma-missie. Ook daar Denemarken hij besloot zijn 100 mannen terug te trekken omdat ze door de Malinese militaire junta als onuitgenodigd werden beschouwd. Op 1 februari de Noorwegen aangekondigd dat het de verzending van soldaten naar Mali had geannuleerd, gezien de situatie. Hetzelfde Duitsland, met minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock, plaatste vraagtekens bij de Duitse deelname aan de EU-trainingsmissie in Mali (Eutm Mali) en in Minusma.
De vraag die veel Europese regeringen zichzelf hebben gesteld is: Wordt in Mali nog steeds voldaan aan de voorwaarden voor effectief optreden tegen terroristische groeperingen?
Generaal Pasquale Preziosa: "Afrika is een puinhoop van instabiliteit"
Meer dan 114 miljoen mensen die door het leger worden geregeerd, hebben illegaal de macht gegrepen. Er zijn in 2021 vier succesvolle staatsgrepen in Afrika geweest - sinds 1999 zijn er niet zoveel meer geweest in één kalenderjaar. Secretaris-generaal van de Verenigde Naties Antonio Guterres noemde het "een epidemie van staatsgrepen". In de afgelopen 18 maanden heeft het leger de regeringen van de Mali, Van Tsjaadde Guinea, del Soedan en tijd van Burkina Faso.
deAfrika is een chaos van instabiliteit, dus de generaal Pasquale Preziosa, voormalig hoofd van de luchtmacht tot 2016 en vandaag president van 'Eurispes-veiligheidsobservatorium.
De Sahel, analyseert de generaal, vertegenwoordigt de "kruispunt van Afrikaanse instabiliteit met religieuze claims gesteund door gewapende groepen die banden hebben met Al Qaida in verband met de marginalisering van de noordelijke regio's van Mali"(Ispi). Naast religieuze conflicten zijn er ook gewapende conflicten tussen tegengestelde facties vanwege etnische en politieke problemen. De het risico op geweld in de regio is zeer hoog en sinds 2010 is er een toenemende trend van nieuwe crises, waaronder de Toeareg- en islamistische opstand in het noorden van Mali (Ansar al-Dine-Islamitische Staat van Irak en ash-Sham in de Sahara, Jama'at Nusrat al -Islam wal-Muslim , al-Mulathamun Battalion) en de Boko Haram-guerrillastrijders in het noordoosten van Nigeria.
Historisch gezien begonnen de aanslagen van Al Qaeda in 1998 in Nairobi en met de Arabische revoluties van 2011 in Afrika ook de gelieerde ondernemingen van de islamitische staat Aboe Bakr al-Baghdadi. In Mali heeft 94% van de bevolking (ongeveer 20 miljoen) een moslimgeloof met meer dan tien etnische groepen, 13 lokale talen naast de officiële Franse taal. De laatste staatsgreep (vijf in totaal sinds 1960) vond plaats in de recente zomer van 2020. In deze regio, meer dan vier keer zo groot als Italië, waar het risico op infectieziekten als zeer hoog wordt gedefinieerd, hebben de islamitische identiteit en radicalisme een rol gespeeld. belangrijke rol in het streven naar gewapende mobilisatie voor de oppositie van zelfs lokale belangen.
In de regio is er de inzet van de VN, sinds 2013 met deMinusma operatie met nog niet zichtbare resultaten, van de Europese Unie met deOperatie Eutm-M voor de training van de strijdkrachten, waargenomen door de lokale bevolking "te theoretisch". De Franse terrorismebestrijdingsmissie (die al 54 slachtoffers heeft gemeld) heeft gebeld Barkhane, heeft de steun van de Malinese bevolking verloren, bovendien heeft de Franse inzet in Mali al enige tijd de discussies in Frankrijk aangewakkerd over de politieke en militaire opportuniteit om de missie voort te zetten, rekening houdend met de weinige behaalde resultaten en de verklaarde afkeer van de militaire junta . Volgens sommige Malinese politieke partijen, "alleen de bevolking van Mali kan een einde maken aan het voortdurende conflict'.
De situatie in Mali is daarom vergelijkbaar met die in Afghanistan aan het begin van de "Global war on Terrorism". Sommige analisten hebben Mali het "nieuwe Afghanistan" van Afrika genoemd.
Bovendien zijn als gevolg van de strijd tegen het iihadisme in sommige gebieden van Irak en Syrië nog steeds militaire operaties van een grote coalitie met veel betrokken machten aan de gang, waarvan de resultaten niet zeker of nog niet definitief lijken. De opening van militaire operaties in Afrika ter bestrijding van het jihadisme met deelname van een aantal landen en minimale strijdkrachten doet twijfel rijzen over de effectiviteit van de mondiale strategie ter bestrijding van het terroristische fenomeen.
Met name Italië zou zich, na Afghanistan, moeten afvragen welke lijnen moeten worden gevolgd om niveaus van nationale veiligheid te garanderen die passend zijn voor het nieuwe wereldkader dat een zeer veeleisende strategische concurrentie kent om de toekomst te winnen. De stabilisatie van het internationale kader zal niet zonder verrassingen zijn. Het is noodzakelijk om toevlucht te nemen tot geschiedenis en zijn leringen, vooral die geërfd van het oude Romeinse rijk als gevolg van bedreigingen vanuit het zuiden. De veiligheid van het rijk werd verkregen door de landen van Noord-Afrika te versterken en niet door de inspanningen te verspreiden in gebieden van weinig commercieel of strategisch belang.
La Libië, la Tunesië en l 'Algerije, om er maar een paar te noemen, zijn de landen van strategisch belang voor de veiligheid, niet alleen voor Italië maar voor heel Europa. Militaire operaties, zelfs als ze vredeshandhaving zijn, brengen zeer hoge kosten met zich mee, zelfs voor de G7-landen die na de pandemie de staatsschuld moesten verhogen tot nooit eerder geziene niveaus. Militaire operaties brengen bepaalde kosten met zich mee, maar de opbrengsten zijn onzeker. Il Mali vertegenwoordigt het nieuwe "Quagmire of problemen" om niet binnen te glippen om niet alleen een grote financiële schuld na te laten aan de volgende generaties, maar ook een strategische schuld in het buitenlands beleid.
De positie van Italië
Minister van Defensie, Lorenzo Guerini, Van Het blad op 4 februari bevestigde hij dat de Sahel strategisch is voor Italië, ook om redenen die niet strikt militair zijn: "Mali is een cruciaal land voor evenwichten in de Sahel-regio en hoewel de overgang naar een terugkeer naar democratie is vertraagd, kan de keuze om het land te verlaten ruimte geven aan andere actoren die hun rol in de regio willen versterken, ook door het gebruik van van paramilitaire groepen" (Russische paramilitaire groepering Wagner).
Guerini geeft toe dat in Mali"de betrekkingen met de militaire junta zijn niet eenvoudig. We moeten een expliciete confrontatie blijven opzetten op centrale punten en richtingen om onze inzet te bevestigen'.
Ons land is in dat gebied aanwezig met de "Bilaterale steunmissie in de Republiek" Niger - MISIN", onder bevel van de piloot-kolonel van demilitaire luchtvaart, Davide Cipelletti, (met het geografische gebied van interventie ook uitgebreid tot Mauritanië, Nigeria en Benin) om de capaciteit te vergroten die gericht is op de bestrijding van het fenomeen illegale handel en bedreigingen van de veiligheid, als onderdeel van een gezamenlijke Europese en Amerikaanse inspanning voor de stabilisatie van het gebied en de versterking van de territoriale controlecapaciteiten door de Nigeriaanse autoriteiten en de G5 Sahel-landen.
Circa 200 militair Italianen daarentegen opereerden binnen de TF Takuba, het garanderen van de medische evacuatiecapaciteit van het coalitiepersoneel in operatie door het gebruik van de 3 CH 47 F transportvliegtuigen van deleger, in medevac-configuratie die gebruik maakt van het noodzakelijke veiligheidskader dat wordt verzekerd door de 3 verkennings- en escortehelikopters AH - 129D "Mangusta", van het 5e en 7e regiment van de Army Aircraft Brigade, ingekaderd in de Task Force "Jacana"'.
