(door Francesco Matera) Het loutere vooruitzicht om professor Mario Draghi als de volgende premier te hebben, weerkaatste ook positief op de markten, de echte lakmoesproef van onze lokale keuzes. De beurs van Milaan vestigde gisteren het record voor de Europese beurzen en vestigde zich op + 7,5%, terwijl het verschil tussen Italiaanse en Duitse Bund-effecten (spread) stopte op 94 basispunten, dat was niet meer gebeurd sinds 2015. Analisten voorspelden dat ook In het geval van een Draghi-regering zou de Italiaanse spread binnen een paar jaar 40 basispunten kunnen bereiken.
Het Draghi-effect zette buitenlandse investeerders ertoe aan om binnen twee dagen weer in Italië te geloven. Hetzelfde Cristina Lagarde, de huidige president van de ECB, slaakte een zucht van verlichting en verklaarde in de pers dat hij er vertrouwen in had dat Mario Draghi Italië uit de economische crisis zal halen, een crisis die ons land al meer dan twintig jaar in zijn greep houdt. De zucht van opluchting, want als de derde economie in de EU-zone in goede gezondheid verkeert, is ook de Unie een garantie voor een lang leven.
Ondertussen Mario Draghi hij weeft het canvas in Italië, een stevig, bestendig en elastisch canvas, juist om te voorkomen dat het gemakkelijk toegeeft aan de turbulentie van feestjes. Gisteren is de tweede ronde van overleg met de kleinere partijen afgelopen, vandaag ontmoet hij de aandeelhouders van de oude meerderheid en de oppositiepartijen die de toekomstige meerderheid zullen worden. Een woordspeling die op een onvermijdelijke manier de hindernisbaan van de ontluikende regering verklaart.
Te midden van twijfels, onzekerheden en wantrouwen van de kant van de verschillende zielen van de partijen, is de Draghi-lijn voor iedereen duidelijk: hij en de president beslissen over het team Mattarella, terwijl we op het programma staan, proberen we een synthese voor te stellen die aan de meeste verzoeken van de partijen van de toekomst kan voldoen kleurrijke meerderheid.
De verantwoordelijke premier heeft ook al gezinspeeld op de prioriteiten van zijn programma: het milieu, de vaccinatiecampagne die moet worden versneld, werk, zaken en school. Wat dat laatste betreft, drong de voormalige ECB aan op de doelstelling om de schoolkalender te wijzigen en deze te verlengen tot juni na de deadlines om de afwezigheden als gevolg van Covid-19 in te halen. Terwijl de meest ingrijpende hervormingen in de pijplijn gevolgen zullen hebben voor het openbaar bestuur, het burgerlijk recht en de belastingdienst.
Als alles volgens plan verloopt, zal Mario Draghi als volgende premier ook een andere impuls gaan geven aan internationale verplichtingen. Op 21 mei zal in Rome, samen met de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen deelnemen aan deWereldwijde gezondheidstop. Een forum van Europese landen dat, in harmonie met de Wereldgezondheidsorganisatie, zal proberen een nieuwe strategie te organiseren om onderzoek naar Covid-19-vaccins aan te moedigen en de problemen van massale vaccinatie op te lossen, die nog te traag is.
Er zijn veel internationale dossiers die moeten worden herzien en opnieuw besproken met de nieuwe Biden-regering: de meest dringende hebben betrekking op de betrekkingen met China voor 5G, Rusland voor mensenrechten en Iran voor kernenergie.
Een andere knoop die samen met Europa moet worden opgelost, is het beheer van de verschillende invloeden in de uitgebreide Middellandse Zee met het oog op de kwestie Libië. Il Sole24Ore schrijft in dit verband dat in afwachting van een nieuwe Amerikaanse interesse in het gebied, zowel Egypte als de Emiraten niet veel protesteerden tegen de verkiezing van de nieuwe president van de Libische presidentiële raad, Mohammad Younes Menfi en de nieuwe premier, Abdul Hamid Mohammed Dbeibah. Benoemingen waren alleen bedoeld om nieuwe verkiezingen uit te schrijven, die echter de voormalige minister van Buitenlandse Zaken en vice-president van de Italiaanse EU-Commissie Franco Frattini zorgen baren vanwege de pro-islamitische standpunten van de twee persoonlijkheden.
De stabiliteit van Libië hangt nauw samen met het probleem van de migratiestromen, een kwestie die de Italiaanse soevereine strijdkrachten zeer na aan het hart ligt, waarmee Draghi zelf probeert de nieuwe regeringsmeerderheid op te bouwen. Het hervatten van de historische rol van Italië in Libië is daarom een essentieel voorrecht, ook in het licht van het feit dat Biden al heeft gezegd dat Turkije en Rusland zo snel mogelijk Afrikaans grondgebied moeten verlaten.