(door Franco Iacch) De Verenigde Staten en Duitsland zullen gastheer zijn van de twee nieuwe NAVO-commando's die zullen worden geactiveerd in geval van oorlog met Rusland. Dit blijkt uit Brussel, waar een bijeenkomst van de NAVO-ministers van Defensie plaatsvindt. Met de twee nieuwe hoofdkwartieren, die afgelopen november zijn opgericht, gaan de door het Bondgenootschap beheerde commando's van zeven naar negen. Tijdens de Koude Oorlog beheerde de NAVO 33 kantoren met een vaste staf van 22 eenheden. In 2010 en 2011 werd het aantal commando's teruggebracht tot 13 en later tot zeven, waarbij het personeel werd ingekrompen tot 13.800. Momenteel bestaat het NAVO-personeel dat werkzaam is bij de zeven commando's uit 6800 eenheden.
De twee nieuwe NAVO-commando's
Atlantisch Commando (VS)
Atlantic Command zal naar verwachting gevestigd zijn in Norfolk, Virginia. Het Atlantic Command zal worden belast met het volgen van Russische onderzeeërs en het beschermen van scheepvaartroutes over de oceaan tussen Noord-Amerika en Europa. De dagelijkse maritieme veiligheidsoperaties zullen worden beheerd door het Allied Maritime Command (MARCOM) in Northwood, VK. Het Atlantic Command zal worden gestructureerd als een nationaal bureau dat wordt beheerd door de Amerikanen totdat het in geval van oorlog door de NAVO wordt geactiveerd. Alleen in dat geval zal het hoofdkwartier afhankelijk zijn van de Geallieerde Opperbevelhebber Europa.
Tijdens de Koude Oorlog werden oefeningen gehouden waarmee in slechts enkele uren tijd vijftigduizend Amerikaanse soldaten de Atlantische Oceaan konden oversteken.
Joint Support and Enabling Command (Duitsland)
Het Joint Support and Enabling Command (JSEC) zal worden gevestigd in het Duitse Noordrijn-Westfalen (er waren geen andere kandidaten om het nieuwe hoofdkwartier te huisvesten). JSEC, voorheen bekend als Rear Area Operational Command, zal verantwoordelijk zijn voor de logistiek en het zorgen voor snelle beweging van de NAVO-troepen in het geval van een invasie van Rusland.
Voor NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg betekenen de nieuwe structuren geen terugkeer naar de houding van de Koude Oorlog.
“Dit zijn noodzakelijke veranderingen voor een alliantie die al jaren met Rusland wil samenwerken. We hebben, vooral sinds 2014, met de illegale annexatie van de Krim en de destabilisatie van Oost-Oekraïne, een assertiever Rusland gezien. We reageren defensief en proportioneel."
De officiële aankondiging over de locaties van de nieuwe commando's (nu zeker, er waren geen andere kandidaten) zal vlak voor de volgende NAVO-top plaatsvinden, gepland voor Brussel in juli (11-12).
Wie gaat de Duitse spoorwegcapaciteit weer opbouwen?
Het Logistiek Commando (JSEC) dat in Duitsland zal worden opgericht, zal verantwoordelijk zijn voor de logistiek en zal zorgen voor de snelle beweging van de NAVO-troepen in het geval van een invasie van Rusland. Berlijn zelf zal echter zwaar moeten investeren in de verbetering van het gehele wegennet en in de raketverdediging. Alleen zo kan hij zijn doelstelling van 2% bereiken. In geval van een crisis zou Duitsland een cruciale rol kunnen spelen. Berlijn heeft groot leiderschap getoond in Europa en de rest van de wereld, bijvoorbeeld bij het beëindigen van de crisis in Oost-Oekraïne. De machtigste economie van Europa moet echter meer doen om de veiligheid te versterken, vooral gezien het belang ervan als transitzone. Er is niet genoeg spoorwegcapaciteit voor de Amerikaanse, Duitse, Poolse en Britse strijdkrachten of voor de snelle responsmacht van de NAVO. Berlijn zou dan spoorsteun kunnen veiligstellen als onderdeel van zijn engagement om de militaire uitgaven te verhogen, momenteel op 1,2 procent van het bruto binnenlands product. Verdere Duitse investeringen in korte- en langeafstandsraketten zouden kunnen helpen, gezien de cruciale rol die alle Duitse transportknooppunten zouden spelen in geval van een conflict. Tijdens de Koude Oorlog hield de Duitse Deutsche Bahn altijd duizenden treinwagons beschikbaar voor het vervoer van de machtige Bundeswehr, die de opmars van de gepantserde voertuigen van de Sovjet-Unie moest tegenhouden, in afwachting van Amerikaanse versterkingen. Dergelijke mogelijkheden bestaan niet meer. Van de 2400 Leopard-tanks van alle versies zijn er vandaag de dag nog 225. Slechts 90 Leopard-tanks kunnen echter als operationeel worden beschouwd. De Duitse zware divisies waren speciaal ontworpen voor gevechten op de Noord-Duitse vlakten.
Terugkeren naar Europa: logistieke problemen
De volledige Amerikaanse pantserbrigade die naar Europa is gestuurd, is een boodschap aan de wereld over het vermogen van de Verenigde Staten om de frontlinies snel te versterken. De logistieke problemen in de beginfase waren echter aanzienlijk. Het Pentagon betaalt voor de onervarenheid van zijn personeel in het omgaan met een context die het na het einde van de Koude Oorlog vrijwel volledig had opgegeven. De M1A2-versie van de Amerikaanse hoofdgevechtstank bereikt een gewicht van 62 ton. Gewicht dat kan toenemen in de aanwezigheid van extra overlevingspakketten. De meeste Europese infrastructuren zijn niet in staat dit gewicht te dragen, waardoor de doorvoer wordt beperkt tot goed geïdentificeerde en bekende delen, en zeker zelfs tot een vijandige factie. Het is een probleem dat het hele Europese wegennet aangaat, met bijzondere aandacht voor de verbindingen met de NAVO-landen die deel uitmaakten van de voormalige Sovjet-Unie. Het Pentagon ontbeert voldoende gedetailleerde informatie over de infrastructuur in gebieden die ooit deel uitmaakten van het Sovjetblok, nu in de NAVO. Het Amerikaanse leger heeft geen referentiepunten in Polen, Roemenië, Hongarije en vooral in de Baltische staten. Paradoxaal genoeg werd de toetreding van de nieuwe lidstaten tot de NAVO niet gevolgd door een bijgewerkt onderzoek van het wegennet voor militaire doeleinden. Van het Europese Commando van de Verenigde Staten wijzen zij op de noodzaak van een grotere dekking van de inlichtingendiensten om de erkenning van Russische troepen sneller te laten verlopen.
Geen vooruitgang met betrekking tot de militaire Schengenzone
Het is een vrije militaire transitzone, naar het voorbeeld van de Schengenovereenkomst van 1996, die open grenzen tussen de ondertekenende landen mogelijk zou maken. Een militaire Schengenzone in Europa zou ervoor zorgen dat militair geweld zich vrijelijk op het Europese toneel kan bewegen. Naast het verbeteren van het bewustzijn bij het herkennen van een opkomende crisis en het vergroten van het besluitvormingsaspect over hoe ermee om te gaan, blijft reactiesnelheid van fundamenteel belang. Militaire manoeuvres hebben tot nu toe de problemen onderstreept met de bewegingsvrijheid van de geallieerde strijdkrachten vanuit heel Europa naar het Zwarte Zeegebied. Momenteel moet de beweging van troepen in Europa voldoen aan specifieke wettelijke vereisten die van staat tot staat verschillen. De ministeries van Defensie zijn niet verantwoordelijk voor de grenzen en er zijn telkens specifieke machtigingen vereist. Polen, Litouwen en Letland hebben al interne wetten aangenomen. Andere landen zijn nog steeds terughoudend. NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg steunt de militaire zone van Schengen.
De Schengenovereenkomst definieert de toepassingsvoorwaarden en garanties die inherent zijn aan de implementatie van het vrije verkeer in de Europese Unie. Dankzij de nauwere samenwerking van de 26 ondertekenende landen kunnen Europeanen dankzij de open grenzen zonder paspoort reizen.
bron De krant