Herdenkingsdag voor de 46e Luchtbrigade van Pisa, voor de 60e verjaardag van het bloedbad in Kindu, een stad in Congo waar op 11 november 1961 dertien vliegeniers van de toen 46e Aerobrigata werden gedood tijdens een vredesmissie namens de VN, plaatsvond. De militaire gewone HE Monseigneur Santo Marcian vierden een massale stemming in aanwezigheid van de stafchef van de luchtmacht, Luchtmacht generaal Luca Goretti, van de commissaris-generaal voor onderscheidingen aan de gevallenen, divisie generaal Gualtiero Mario DeCicco, de commandant van de 46e luchtbrigade, generaal van de luchtbrigade Alexander DeLorenzo van de familieleden van de gevallenen en van de civiele en militaire autoriteiten van Pisa.
"Een verjaardag vol opoffering en herinnering, die niet zozeer een tragische dood als inhoud heeft, maar de gave van het leven, van degenen die het welzijn van anderen centraal stellen"zei hij Monseigneur Marciano' tijdens de homilie. "Tussen de regels van deze tragische gebeurtenis lezen we een martelaarschap van liefde, een impliciet geloof van hen die voor anderen leven, een geloof dat deze gave als martelaarschap bezegelt. Dit zijn de Italiaanse soldaten, die werken in vredesmissies voor gerechtigheid, legaliteit en vrijheid van volkeren'.
"Vandaag zijn we hier niet om degenen te herdenken die ons hebben verlaten, maar om deze bemanningen die nooit zijn vertrokken nieuw leven in te blazen. We willen hen herdenken terwijl ze naast hun vliegtuig werken, klaar om te vertrekken voor een nieuwe missie ", de woorden van generaal Goretti tijdens de viering.
“Vredesmissies, missies waarin deze dertien vliegeniers getuige waren van het Italiaanse vermogen om menselijkheid en hoop in de wereld te brengen. Deze vliegeniers zitten in ons, binnen de luchtmachtfamilie. Een team, een gemeenschap die vandaag samenkomt en trots moet zijn om zulke voorbeelden van leven in zijn geschiedenis, in zijn familie te hebben ”.
De dag werd verrijkt met de inhuldiging van een fototentoonstelling, samengesteld en geïllustreerd door de historicus Paolo Farina, die de feiten van Kindu en de missies die de 46e luchtbrigade al meer dan tachtig jaar over de hele wereld uitvoert met haar vliegtuigen, beschrijft van transport en een filatelistische afstempeling voor de gelegenheid gemaakt in samenwerking met Poste Italiane.
Aan het einde bezegelde een passage van drie vliegtuigen van de 46th Air Brigade de inhuldiging van een C-119 die voor de gelegenheid was teruggebracht naar de kleur en insignes van de VN-missie in Congo.
“Een restauratie gedaan met het hart, waarvan we hopen dat het de komende 60 jaar zal duren - zei de Generaal DeLorenzo in zijn toespraak.
Het bloedbad
Het was de ochtend van 11 november 1961 toen twee C-119's van de 46ª Pisa-vliegtuigen met het VN-insigne landen ze op het piepkleine vliegveld van Kindu aan de grens met Katanga, waar een bloedige burgeroorlog gaande is. Na het lossen van de humanitaire hulp gaan de twee Italiaanse bemanningen richting de VN-kantine waar ze worden verrast door Congolese soldaten en onmiddellijk op brute wijze worden vermoord.
Het bloedbad van Kindu is niet alleen een triest verhaal, het heeft ook macabere contouren. De dertien Italiaanse vliegeniers werden op brute wijze aan stukken gescheurd, vermoedelijk voor kannibalistische doeleinden en voor hekserijdoeleinden.
Het verhaal. Plots braken ongeveer zestig soldaten in, sommigen begonnen naar de Italianen te wijzen en gaven anderen deze woorden "egorgez les cochons ”, of “slacht die varkens ”.
De dertien worden uit de kantine gehaald en met schoppen en stoten afgeslacht en afgewerkt met klappen van het hakmes.
De lichamen waren verminkt omdat in Congo kannibalisme werd beoefend, op de markten was het mogelijk om "wit vlees" te kopen voor tien frank per kilo. Waarschijnlijk waren andere delen van de lichamen bestemd voor riten met zwarte magie, die een plaats vonden in de "dawa", dat wil zeggen tassen die zich voordoen als talismannen voor krijgers. De reden waarom ze werden vermoord is nooit helemaal duidelijk geweest, de meest voorkomende hypothese is altijd die van een uitwisseling van identiteit geweest, men dacht dat de Italianen Belgen waren, voormalige bezetters van het Afrikaanse land.
In de 1994 werd de gouden medaille voor Militaire Moed aan de dertien vliegenierslachtoffers van dit onwetende bloedbad erkend, terwijl de familieleden van de slachtoffers alleen in de 2007 schadevergoeding ontvingen.
onze helden
C-119 India 6002 crew («Lyra 5» radioroepnaam)
Grote piloot Amedeo Parmeggiani 43 jaar, uit Bologna
Luitenantpiloot Onorio De Luca 25 jaar, van Treppo Grande (UD)
Dokter luitenant Paolo Remotti 29 jaar, uit Rome
Ingenieur Marshal Nazzareno Quadrumani 42 jaar, uit Montefalco (PG)
Sergeant Major-redacteur Silvestro Possenti 40 jaar, van Fabriano (AN)
Elektromechanische sergeant Martano Marcacci 27 jaar, van Collesalvetti (LI)
Radio Sergeant Francesco Paga 31 jaar, van Pietrelcina (BN)
C-119 India 6049 crew («Lyra 33» radioroepnaam)
Captain piloot Giorgio Gonelli 31 jaar, van Ferrara
Luitenant-piloot Giulio Garbati 22 jaar, uit Rome
Ingenieur maarschalk Filippo Di Giovanni 42 jaar, uit Palermo
Sergeant majoor Nicola Stigliani 30 jaar, van Potenza
Sergeant majoor Armando Fabi 30 jaar, van Giuliano di Roma (FR)
Radio Sergeant Antonio Mamone 28 jaar, van Isola di Capo Rizzuto (KR)
De overblijfselen werden vervoerd naar Italië en begraven in het monument van Pisa, gewijd aan de "Caduti di Kindu". Op de deuren staat deze inscriptie: «Broederschap heeft deze tempel genoemd die de Italianen bouwden ter nagedachtenis van de dertien vliegeniers die stierven in een vredesmissie, tijdens de slachting van Kindu, Congo 1961. Hier keerde voor altijd terug voor de heldere hemel van Italië, met eeuwige stem, om de hele wereld te waarschuwen. broederschap.
We zullen je altijd onthouden!
