(door John Blackeye) Zoveel donderde dat het regende. Paus Bergoglio, motu proprio, stelde vast dat iemand bestel een vrouwelijke priester leidt tot onmiddellijke en automatische excommunicatie.
De norm is vervat in de Apostolische Constitutie Pascite Gregem Dei, waarmee we vernemen dat paus Franciscus heeft besloten het kerkelijk recht te wijzigen door te voorzien in een nieuwe reeks strafrechtelijke sancties in de kerk. Er is veel nieuws, maar we willen ons concentreren op de automatische excommunicatie voor die bisschoppen die besluiten een vrouwelijke priester te wijden, in de nasleep van een regenboog / modernistische golf die een deel van de Duitse kerk heeft weggevaagd.
Maar wat gebeurt er in de universele katholieke kerk?
De Kerk, ten tijde van paus Bergoglio, wordt gekenmerkt door een pontificaat dat een keerpunt wilde en een duidelijke breuk met de vorige pontificaten. Er zijn echter veel katholieken die nog niet hebben begrepen in welke richting ze willen gaan en die spijt hebben van de oceaanmenigten die volgden. Johannes Paulus II in elk deel van de wereld.
Feit is dat er met dit pontificaat een keerpunt was, althans in de toespraken die de paus aan de manchet hield, in de richting van "minder spirituele" waarden zoals ecologie, immigratie, werk, de bescherming van homoseksuele rechten, de eucharistie voor de gescheidenen en hertrouwden (in sommige gevallen), barmhartigheid voor iedereen en een oecumene die alle religies op hetzelfde niveau wil platdrukken, ook de katholieke. Dit is duidelijk.
In deze chaotische situatie voelden veel kardinalen, bisschoppen en priesters zich bevoegd om "gepersonaliseerde" theologische interpretaties voor te stellen, net als de Duitse bisschoppen die, de "smalle weg" en de gezonde leer achter zich latend, de Afgelopen 10 mei hebben ze in veel parochies die waren versierd met regenboogvlaggen besloten homoseksuele stellen te zegenen door bij die gelegenheid voor te stellen het priesterschap ook uit te breiden tot vrouwen.
De voorzienige aanwijzingen van de Kardinaal Ruini, heldhaftig het veld opnieuw betreden om deze modernistische bloeding op Duits grondgebied te stoppen. De bejaarde kardinaal had het door de Heilige Stoel opgelegde verbod op de zegeningen van homoparen gerechtvaardigd, niet omdat ze het niet wilden doen, maar omdat - aangezien zulke verbintenissen in strijd zijn met de goddelijke wil - ze niet kunnen worden gedaan.
Onder verwijzing naar de afzender elk verbod, gaven een deel van de Duitse bisschoppen en priesters gelijktijdig geboorte aan ceremonies van zegening van homoseksuele paren in heel Duitsland, pronkend met hun ongehoorzaamheid voor de talrijke media die voor de gelegenheid waren bijeengekomen.
Gelukkig of door de genade van God greep de paus deze keer resoluut in. Daarom, afgezien van de kwestie van zegeningen, met verwijzing naar de oriëntatie van sommige Duitse bisschoppen om vrouwelijke priesters te wijden, de Rooms-Katholieke Kerk heeft laten weten dat de persoon die verantwoordelijk is voor deze daad automatisch zal worden geëxcommuniceerd, en dus automatisch uit de Kerk zal worden verwijderd.
Zal er dan een schisma in de kerk zijn? Het is niet de eerste en misschien ook niet de laatste. In werkelijkheid heeft het schisma al plaatsgevonden - in feite - met de zegeningen van homoseksuele stellen. Precies op dat moment zetten de ongehoorzame priesters zichzelf buiten de katholieke kerk.
De inclusieve kerk waarop een deel van de Duitse geestelijkheid hoopte, is een andere kerk, losgekoppeld van het evangelie, en daarom zijn de wegen tussen de katholieke en de Duitse kerk al gescheiden.
Nu kijken we uit naar de volgende ronde. Zullen de Duitse kardinalen reageren met de benoeming van vrouwelijke priesters? We zullen zien. Op dat moment zullen de automatische excommunicaties ingrijpen en zal met bitterheid worden opgemerkt dat de "protestantisme"Zal andere slachtoffers hebben geëist.