Het Quirinaalverdrag komt tot leven met de handtekening die aanstaande donderdag in Rome zal worden aangebracht door de Italiaanse premier Mario Draghi en door de Franse president Emmanuel Macron. Een uitgebreid document bestaande uit een uitgangspunt en elf thematische hoofdstukken: Buitenland, Defensie, Europa, Migratie, Justitie, Economische ontwikkeling, Duurzaamheid en ecologische transitie, Ruimtevaart, Onderwijs, opleiding en cultuur, Jeugd, Grensoverschrijdende samenwerking en openbaar bestuur.
Belangrijk en belangrijk is het bijgevoegde werkprogramma waarin de gemeenschappelijke doelstellingen van de twee landen zijn vastgelegd.
De prioriteiten die door de twee diplomaties zijn vastgesteld, zijn onder meer gezamenlijke verbintenissen in het Middellandse Zeegebied, de Balkan en Afrika en in de defensiesector met de medewerking van de militaire industrie op het gebied van defensie, ruimtevaart en cyber.
Naast strategische afspraken zijn er ook institutionele harmonieën. Op maandag 29 november zullen in Parijs de voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden Roberto Fico en de voorzitter van de Assemblée nationale Richard Ferrand een samenwerkingsovereenkomst ondertekenen, terwijl de twee buitenlandse commissies op 8 en 9 december bijeenkomen, eveneens in Parijs.
Het is geen intentieverklaring, schrijft Corsera, maar het verplicht de twee regeringen tot gezamenlijke bijeenkomsten van de Ministerraden, een bilaterale top elk jaar en het constant zoeken naar een gemeenschappelijk standpunt in de Europese Unie maar ook in internationale instellingen zoals de VN of de Wereldbank.
Velen hebben twijfels over het Franse internationale activisme en de wil van de transalpines om hun oude Italiaanse neven op afstand te houden die, met de economische voorspellingen in de hand, verwachten dat ze de komende jaren gemiddeld meer groeien dan de Europese landen, en zo de nieuwe gemeenschapslocomotief worden . Om de gemoederen gerust te stellen, de voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken van de Kamer, Peter Fassino: "Een misplaatste angst, die voorbijgaat aan het feit dat Frankrijk onze tweede handelspartner is na Duitsland, dat het aantal Italiaanse bedrijven dat in Frankrijk actief is vergelijkbaar is met dat van Franse bedrijven op de Italiaanse markt, en dat er grote groepen Italiaans- Frans, zoals EssilorLuxottica, geleid door Italië".