Er bestaan redelijke zekerheden als we geloven dat in de relatie tussen de staat en de Italiaanse belastingbetaler de persoon die het zwaarst wordt gestraft door de "schade" veroorzaakt door het oneervolle gedrag van de ander, niet de eerste, maar de tweede is. Rekening houdend met een hele reeks kanttekeningen, die later in deze nota zullen worden benadrukt, is de stelling van het onderzoeksbureau CGIA de volgende: volgens het ministerie van Economie en Financiën zou de economische dimensie van belastingontduiking voor Italianen 83,6 miljard euro bedragen. (rapport over de niet-waargenomen economie en over belasting- en premieontduiking - Updates voor de jaren 2016-2021 na de herziening van de nationale rekeningen uitgevoerd door Istat - pag. 5 januari 2024). Hulpbronnen die, als gevolg van de fiscale ontrouw van sommigen, worden weggenomen van de staat en dus van de gemeenschap, waardoor met name de zwakste sociale groepen in het land worden benadeeld. Een bedrag dat echter gelijk is aan de helft van wat burgers en bedrijven zouden moeten ‘ondersteunen’ als gevolg van de verspilling, verkwisting en inefficiëntie die aanwezig zijn in het openbaar bestuur (PA) en die volgens de ambachtslieden van Mestre zouden moeten ‘ondersteunen’. bedragen minimaal 180 miljard euro per jaar.
- In een rechtsstaat moet iedereen de wetten respecteren. Niet alleen de particuliere sector
Eraan herinnerend dat een rechtsstaat onder meer gebaseerd is op het legaliteitsbeginsel, moeten de wetten door iedereen worden gerespecteerd: zowel publieke als private entiteiten. We willen er echter op wijzen dat het aantal Europese inbreuken gepleegd door ons land aantoont hoe onze openbare instellingen een van de hoogste niveaus van schending van het Europese recht in de EU vertegenwoordigen. Wij herinneren u eraan dat onder de procedures die nog lopen tegen Italië, bij wijze van voorbeeld de procedures behoren die betrekking hebben op het niet respecteren van de burgerrechten, de schending van de regels inzake de concentratie van fijne deeltjes in de lucht, de aanwezigheid van arseen in de drank, water, tot de voortzetting van de betalingstermijnen door onze PA jegens leveranciers en tot de vervuilingsniveaus in het voormalige industriegebied Ilva in Taranto (volgens het Departement voor Europese Zaken liepen er op 20 december 2023 69 EU-inbreukprocedures tegen ons land, waarvan 57 wegens schending van het recht van de Unie en 12 wegens het niet omzetten van richtlijnen).
- Iedereen die ontsnapt, heeft daar geen recht op
Het is belangrijk om één passage te verduidelijken: de vergelijking tussen belastingontduiking en verspilling kent geen wetenschappelijke nauwkeurigheid: in feite zijn de economische gevolgen van publieke inefficiënties die worden ‘doorgegeven’ aan particulieren afkomstig uit verschillende bronnen; de gebieden overlappen elkaar in veel gevallen en Om deze redenen kunnen ze niet worden toegevoegd. Dat gezegd zijnde heeft de redenering niettemin een eigen logische basis: ondanks dat er veel belastingontduiking plaatsvindt, veroorzaakt een inefficiënte PA aanzienlijk grotere economische schade aan particulieren. Een conclusie, deze van het CGIA Research Office, die helemaal niet voor de hand lijkt te liggen, aangezien een groot deel van de publieke opinie enerzijds een sterke gevoeligheid heeft voor de kwestie van belastingontduiking, maar anderzijds van mening is dat maar de gevolgen van verspilling, extravagantie en inefficiëntie in de PA zijn zorgwekkend. Laten we duidelijk zijn: dit betekent niet dat belastingontduiking gerechtvaardigd is als er zoveel verspilling is. God verhoede het. In plaats daarvan betekent het dat belastingontduiking een kankergezwel voor onze economie is en dat deze moet worden uitgeroeid. Maar met dezelfde vastberadenheid moeten we ook de inefficiënties elimineren die helaas de prestaties van onze publieke machine negatief kenmerken. De traagheid waarmee veel openbare kantoren en ons rechtssysteem werken, of het afval in de gezondheidszorg en het lokale openbaar vervoer, vereisen onmiddellijke verwijdering.
- Met minder afval zouden we misschien ook minder ontduiking hebben
Het is ook voor iedereen duidelijk dat als we een groot deel van de voor de belastingautoriteiten verborgen middelen zouden terugkrijgen, ons publieke apparaat over meer middelen zou beschikken, beter zou werken en wellicht de belastingdruk zou kunnen worden verlaagd. Maar het is net zo plausibel om aan te nemen dat als het mogelijk zou zijn om de inefficiënties in de overheidsuitgaven aanzienlijk terug te dringen, het land hiervan zou profiteren en dat de belastingontduiking en de belastingdruk hoogstwaarschijnlijk lager zouden zijn. Het is geen toeval dat velen beweren dat fiscale loyaliteit omgekeerd evenredig is aan de hoogte van de belastingen waaraan hun belastingbetalers worden onderworpen. De CGIA wil er echter op wijzen dat het verkeerd zou zijn om de niveaus van uitmuntendheid die veel sectoren van onze PA kenmerken, te generaliseren en niet ook te erkennen, zoals bijvoorbeeld de gezondheidszorg in de centraal-noordelijke regio’s, het niveau van onderwijs en professionaliteit die aanwezig is in veel universiteiten/onderzoeksinstellingen en de kwaliteit van het werk dat door de politie wordt uitgevoerd.
- Wat werkt er niet aan onze PA?
Het CGIA Research Office heeft de resultaten van een reeks analyses van de belangrijkste inefficiënties die onze PA kenmerken, overgenomen en op elkaar afgestemd. Samenvattend zijn dit:
- de jaarlijkse kosten die bedrijven maken voor het beheren van de relaties met de PA (bureaucratie) bedragen 57,2 miljard euro (Bron: The European House Ambrosetti);
- de commerciële schulden van de PA jegens haar leveranciers bedragen 49,5 miljard euro (Bron: Eurostat);
- de traagheid van de rechtsgang kost het landensysteem 2 punten van het bbp per jaar, wat overeenkomt met 40 miljard euro (Bron: Minister van Justitie, Carlo Nordio);
- de inefficiënties en verspilling in de gezondheidszorg kunnen worden gekwantificeerd op 24,7 miljard euro per jaar (Bron: GIMBE);
- afval en inefficiënties in de lokale openbaarvervoersector bedragen 12,5 miljard euro per jaar (Bron: The European House Ambrosetti-Ferrovie dello Stato).
Zoals we al hebben benadrukt, kunnen de economische effecten van deze storingen, afkomstig uit verschillende bronnen, niet bij elkaar worden opgeteld, ook omdat de invloedsgebieden van deze analyses elkaar in veel gevallen overlappen. Deze waarschuwingen hebben echter geen invloed op de juistheid van het resultaat van de bovenstaande vergelijking.
In wezen kunnen we echter stellen dat de omvang van de belastingontduiking veel lager is dan de negatieve effecten die worden gegenereerd door het slechte functioneren van onze PA, die helaas nog steeds niveaus van kwaliteit en kwantiteit van de aangeboden diensten handhaaft die lager zijn dan het Europese gemiddelde .
Abonneer je op onze nieuwsbrief!