Drie jaar na de wapenstilstand richt Azerbeidzjan zich opnieuw op Nagorno-Karabach en lanceert een militaire operatie tegen de Armeense enclave. Luchtaanvallen op legerposities in Jerevan en belegerde steden werden dus ook geïntensiveerd. De betwiste strook land wordt internationaal erkend als het grondgebied van Azerbeidzjan, maar wordt bezet door enkele nederzettingen van de Armeense bevolking (ongeveer 120 mensen) die zichzelf tot republiek hebben uitgeroepen met Stepanakert als hoofdstad.
De Russen hebben, met een interpositiecontingent van ongeveer 2000 soldaten, de afgelopen drie jaar de wapenstilstand gegarandeerd. Nu met de oorlog in Oekraïne is de aanwezigheid en aandacht van Moskou vervaagd, waardoor de spiraal van geweld in Nagorno-Karabach opnieuw is aangewakkerd.
De Armeense premier Pashinyan beschuldigde Baku er in een interview met Repubblica van dat hij de Lachin-corridor had geblokkeerd, die in feite de enige toegangsweg naar Nagorno-Karabach vanuit Armenië is.
Armenië heeft daarom besloten om diplomatieke interventie van Rusland en de VN-Veiligheidsraad te vragen om een einde te maken aan de vijandelijkheden in het gebied, waarbij Azerbeidzjan ervan wordt beschuldigd een etnische zuiveringsoperatie te zijn begonnen.
De Azerbeidzjaanse regering is echter van mening dat het starten van militaire operaties ingegeven is door de noodzaak om terroristische cellen te bestrijden.
Rusland, de VS, de EU, Frankrijk en Duitsland vragen om het einde van de militaire operaties van Azerbeidzjan, terwijl Turkije in een officiële verklaring van Erdogan zijn volledige steun uitspreekt voor Bakoe: “Wij steunen de stappen die Azerbeidzjan heeft gezet ter verdediging van zijn territoriale integriteit, waarmee we samenwerken volgens het motto “één natie, twee staten”.
Armeniërs en Azeri's vechten al dertig jaar om Nagorno-Karabach. In de eerste oorlog, die tussen 30.000 en 1988 plaatsvond tegen de achtergrond van de ineenstorting van de Sovjet-Unie, kwamen ruim 1994 mensen om het leven. Ruim 6.500 mensen kwamen om bij de gevechten in het najaar van 2020, toen Azerbeidzjaanse troepen een deel van de regio veroverden waarover ze de controle waren kwijtgeraakt.
Azerbeidzjan is tegenwoordig van bijzonder strategisch belang omdat het de grootste exporteur van gas naar Europa is geworden met naar schatting 25 miljard kubieke meter per jaar (Italië profiteert hiervan via de TAP-gaspijpleiding). Om deze reden heeft het land waarschijnlijk zijn ambities in Nagorno-Karabach nieuw leven ingeblazen dankzij de vermeende straffeloosheid.
Azerbeidzjan is ook een bondgenoot van Israël en vormt een geavanceerde positie tegen Iran, gezien de lange grenslijn met de Islamitische Republiek. Tel Aviv voorziet Baku in feite van alle noodzakelijke bewapening, inclusief de dodelijke drones die op grote schaal worden gebruikt tegen de Armeense luchtverdedigingsposities uit het voormalige Sovjet-tijdperk.
Ondertussen werd een militaire basis van de Russische vredestroepen vernietigd in Nagorno Karabach. Dit werd verklaard door het Russische Telegram-kanaal “Rybar”. “Volgens de vredeshandhavers die burgers uit het actieve oorlogsgebied evacueren, komen de kogels van beide kanten, zowel uit Azerbeidzjan als uit Armenië”, merkte “Rybar” op, eraan toevoegend dat er geen slachtoffers vielen onder het leger.
Russen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!