(door Massimiliano D'Elia) Aan de vooravond van de Interministeriële Raad Europa-Afrika wordt de affaire Italië-Frankrijk een diplomatieke zaak vanwege de controversiële uitwisseling over migratiekwesties. Het Franse ministerie van Buitenlandse Zaken riep de Italiaanse ambassadeur, Teresa Castaldo, op om haar om opheldering te vragen over de verklaringen die zijn gedefinieerd als 'vijandig en ongemotiveerd' van vice-premier Luigi Di Maio, die had gesproken over 'de koloniale verantwoordelijkheden van Frankrijk' achter de stroom van migranten die op zoek waren naar om Europa te bereiken.
De controverse houdt echter niet op Di Maio, die, na het bestaan van een diplomatiek conflict te hebben ontkend, de dosis heeft verhoogd en Frankrijk heeft beschuldigd van koloniaal gebruik van de Frank van de Financiële Gemeenschap van Afrika. "Door een munteenheid te drukken voor 14 Afrikaanse staten, voorkomt het de ontwikkeling van die Afrikaanse staten en draagt het bij aan het vertrek van vluchtelingen die vervolgens in de Middellandse Zee omkomen of aan onze kusten aankomen. Als Europa op dit moment enige moed wil hebben, moet het de kracht hebben om de kwestie van de dekolonisatie van Afrika het hoofd te bieden. Ik ben het zat om over de gevolgen van immigratie te praten, ik wil de oorzaken aanpakken'.
Del Franco van de Afrikaanse financiële gemeenschap, ooit Franco van de Afrikaanse koloniën, had de president Macron zelf in Burkina Faso erover gesproken in de 2017, wat de mogelijkheid oproept van een hervorming van de munteenheid die tot dusverre volledig had kunnen worden afgeschaft. Voor de uitspraken wordt echter geen operationeel plan gevolgd. In dit opzicht heeft PRP Channel uitgebreid geschreven. link
Opposities gaan de aanval aan, te beginnen met de Pd die met de Senaatleider Andrea Marcucci en de groepsleider in de Buitenlandse Commissie Alessandro Alfieri pleit voor de oproeping van minister van Buitenlandse Zaken Enzo Moavero. Maar van de vijf sterren lijken ze helemaal niet bereid om terug te vallen: "Er is weinig om je te verontschuldigen - schrijft Ondersecretaris Manlio Di Stefano in een tweet - in waarheid en verdedig de belangen van de zwakste, Afrikaanse volkeren". Een gemeenschappelijk standpunt van de meerderheid, zelfs als de afgevaardigde van de Noordelijke Liga, Paolo Grimoldi, de zijne zegt en zegt: «als Frankrijk zich toestaat onze ambassadeur in Parijs te beleggen», dan «wanneer Macron en zijn ministers beledigingen en overtredingen op onze we zouden op zijn minst hun ambassadeur in Rome moeten wegsturen. '
Gisteravond Bersani op Porro's programma op Rete4 zei hij: "we gooiden 70 jarenlange internationale relaties in de lucht". Helaas heeft de voormalige leider van de PD gelijk. De beschuldigingen tegen Frankrijk door Di Maio zijn zeker gegrond, maar er zijn meer geschikte plaatsen om hun redenen te verdedigen en niet om te adverteren op de media en vooral op sociale netwerken. Kwesties van internationale politiek mogen geen deel uitmaken van de "vechtpartij" van de interne politiek omdat deze buiten de Italiaanse grenzen bestaat een andere wereld die beweegt met logica die helaas vaak dubbelzinnig is. Het feit dat Frankrijk de CFA in haar voormalige 14-kolonies gebruikt, is een zaak die de experts kennen. Merkel zelf, nog erger ... .., had Frankrijk jaren geleden gevraagd om de Afrikaanse "gabelle" rechtstreeks in de schatkist van de ECB te betalen en niet aan de Transalpiene Schatkist. Di Maio en Meloni hebben gelijk als ze hun kritiek uiten, maar ze hadden dat moeten doen bij de VN, het Europees Parlement, of liever in "vertrouwelijke" bijeenkomsten op bilateraal niveau. De risico's zijn nu de deal van de eeuw tussen Fincantieri en Stx France in de scheepsbouw. Een overeenkomst waarmee we wereldwijd met de Chinezen kunnen concurreren. Dan is er de heer Moscovici in de Europese Commissie die al duidelijk heeft gemaakt dat er moeilijke tijden zullen komen voor de Italiaanse rekeningen. Om nog maar te zwijgen van Libië, waar Italië en Frankrijk samen een frontlinie zouden moeten spelen bij de pacificatie van het land. Aan de andere kant gaan zelfs in het Afrikaanse land de ‘subtiele’ pogingen om de invloed op Tripoli van elkaar te stelen door.
Kortom, dat van Di Maio en dus van de regering speelde een heel slecht spel.