Een kwestie van migranten aan de grenzen, het Libië-dossier en de 12 en 13-top in november in Palermo, een Italiaanse economische manoeuvre, dit zijn de hot issues die de betrekkingen tussen Italië en Frankrijk op de rand van het scheermes houden.
Concurrentie en spanningen beginnen echter van ver, zoals Corriere della Sera schrijft, van de Telecom, Mediaset, Mediobanca, Generali-affaire tot de Fincantieri-affaire bij de controversiële fusie met Naval Group.
Meer bewijs van de vreemde betrekkingen tussen Italië en Frankrijk (vaak gesproken over Franse neven) kwam tijdens een recente bijeenkomst georganiseerd door het Aspen Institute Italia in Rome.
Een interessante ontmoeting tussen Italiaanse en Franse politici, ondernemers en academici, gast en uitzonderlijke spreker, Moscovici.
De meest opvallende noot van het debat was de directe investeringen. Volgens gegevens van Istat hadden de Franse overnames in Italië een waarde van 71,9 miljard euro, gevolgd door de Britten met 53,6 miljard, de Duitsers met 40,1 miljard en de VS met 12,2 miljard.
Italiaanse directe investeringen in het buitenland vertegenwoordigen daarentegen een waarde van 33,5 miljard in Frankrijk, 44,7 miljard in Duitsland, 33,4 miljard in de Verenigde Staten en 28 miljard in Groot-Brittannië.
Volgens het ministerie van economische ontwikkeling controleren Italiaanse bedrijven in Frankrijk 1.500 bedrijven voor in totaal 67 transalpiene werknemers. De Franse ondernemers dienen geen klachten in bij het Italiaanse onroerend goed, in tegenstelling tot wat er in Italië gebeurt.
Tijdens de conferentie van het Aspen Institute kwam naar voren dat Italiaanse ondernemers terughoudend zijn in hun integratie met de Fransen, terwijl ze eerder geneigd zijn tot Duitse bedrijven die, objectieve elementen in de hand, Made in Italy met veel meer vertrouwen lijken te waarderen.
Kortom, het lijkt erop dat de concurrentie tussen de twee sterkste economieën in de eurozone nooit zal eindigen, maar in toenemende mate zal toenemen in het licht van de nieuwe uitdagingen in het buitenlands beleid.