(door Massimiliano D'Elia) Het aftreden van Draghi is als een koude douche voor alle westerse kanselarijen. Alleen Italië, in zijn gezonde waanzin, slaagt erin een persoonlijkheid te forceren als Mario Draghi bij ontslag. We hebben een belangrijke figuur die wordt gerespecteerd, maar vooral naar wie wordt geluisterd, bijna met eerbied, door Washington en Brussel. Voor ons kan het onze blinde en gesloten politiek binnen de Italic-omheining niet schelen, het enige doel is de volgende politieke verkiezingen, het op het toneel brengen van nuttige en vaak krankzinnige kunstgrepen alleen en alleen om een paar procentpunten consensus te knagen voordat de Italianen eindelijk kunnen ga stemmen. Dit keer gaan de Italianen stemmen is een zekerheid, al was het maar omdat de reguliere zittingsperiode bijna afloopt.
Superster draken
JakeSullivan, Amerikaanse National Security Advisor, heeft laten weten dat: Joe Biden volgt wat er in Rome gebeurt op de voet en heeft diep respect voor premier Draghi. Ook uit Brussel kwamen steunbetuigingen Mario Draghi en haar beleid. De sociaal-democraat Frans Timmermans, nummer twee van de Commissie, koos ervoor om een tweet van president Biden opnieuw te lanceren: "Draghi is een gezaghebbende partner in de Europese en internationale context, zijn bijdrage op dit moeilijke historische moment is belangrijk voor Italië en voor de EU”.
Roberta Metsola, voorzitter van het Parlement, zei dat we in Europa "stabiliteit en dat, aangezien Italië een belangrijke en oprichtende lidstaat is, we het nodig hebben om zijn leidende rol binnen de Europese Unie te behouden, vooral in deze moeilijke tijden ”.
Stéphane Séjourné, leider van de liberale Europarlementariërs en zeer dicht bij Emmanuel Macron meldde dat er geen alternatief kan zijn: "We steunen de inspanningen van de partijen van onze politieke familie om een oplossing te vinden die de regering-Draghi herbevestigt”.
Markus Ferber, exponent van de EVP in de Commissie Economische Zaken van het Europees Parlement becommentarieerde de Italiaanse politieke crisis als volgt: "Alle politieke actoren zouden er goed aan doen om deze situatie zo snel mogelijk op te lossen, Italië zou binnenkort in grotere problemen kunnen komen die de markten nerveus zouden kunnen maken ”.
In Brussel heerst de angst dat politieke instabiliteit zal leiden tot economische instabiliteit waarbij de hele eurozone betrokken zal zijn, die al worstelt met een scherpe vertraging van het bbp, stijgende inflatie en het gevaarlijkste energieprobleem.
De woordvoerder van hoge vertegenwoordiger Josep Borrell gaf toe dat "Rusland probeert ook de EU te destabiliseren door middel van binnenlandse politiek”.
"Interne actoren, waaronder politici, kunnen deel uitmaken van Ruslands inspanningen om de EU te destabiliseren met hybride aanvallen", voegde hij er toen aan toe: Peter Stano, echter aangevend dat zijn toespraak in het algemeen is en niet in het bijzonder verwijst naar Italië.
De hybride oorlog van Poetin heeft tot doel chaos uit chaos te genereren
Alleen een gek zou eraan denken om te vechten met een niet-overheersende conventionele militaire macht, afgezien van het wereldrecord van het nucleaire arsenaal (6257 getest tegen de Amerikaanse 5250). De strategie en tactiek van Poetin zijn terug te voeren op de doctrine van zijn hoofd van de strijdkrachten, generaal Valery Gerasimov. Het is van plan de tegenstander niet alleen fysiek maar ook psychologisch te raken in zijn zwakste punt, waar het niet langer afschrikwekkend is, zoals bijvoorbeeld op het gebied van hypersonische technologieraketten, met behulp van zeer doordringende systemen om hand in hand te worden begeleid met de actie, militair. We hebben het over hybride oorlogsvoering met de moderne media, die het web overspoelt met propaganda en nep-nieuws, met als doel het genereren van chaos in chaos.
De militaire aanval op Oekraïne is daarom slechts een onderdeel van een bredere en uitgebreidere strategie en toekomstig project.
In februari 2013 publiceerde generaal Gerasimov een artikel van 2.000 woorden, "De waarde van wetenschap ligt in de toekomst", waar hij de tactieken uitlegde die sinds de Sovjettijd waren ontwikkeld, deze vermengde met het strategische militaire denken over totale oorlog, en een nieuwe theorie van moderne oorlogsvoering presenteerde, d.w.z. houwen de compagnieën van de vijand, in plaats van deze frontaal aan te vallen. Hij schreef: "De 'oorlogsregels' zijn veranderd. De rol van niet-militaire middelen om politieke en strategische doelen te bereiken is groter geworden en weegt in veel gevallen zwaarder dan de kracht van de wapenmacht in hun effectiviteit. Dit alles wordt aangevuld met militaire middelen van occulte aard'.
De revolutionaire en moderne opvatting van oorlogde elite Het Russische leger wordt meesterlijk gerapporteerd in het rapport "Chaos als strategie. Poetins 'Promethean'-gok" opgemaakt in november 2018 door Cepa - Centrum voor Europese beleidsanalyse -,un denktank gevestigd in Washington die zich bezighoudt met West-Europa en Rusland.
De stelling in het rapport stelt dat “ik De leiders van Moskou zien zichzelf als onderdeel van een grote mondiale machtsstrijd waarin ze tegenover de Verenigde Staten en Europa staan. Om de interne achteruitgang op de lange termijn te compenseren, probeert het Kremlin internationale risico's te nemen om zijn relatieve zwakte in evenwicht te brengen met de relatieve kracht van het Westen. Het Kremlin probeert zijn verzwakking thuis te compenseren door zichzelf te lanceren in een competitieve strategie waarbij de partij die de stoornis het beste beheert, zal winnen..
Het doel van Poetin is om de verdeeldheid tussen de VS en de EU naar voren te brengen door te proberen ook de ontoereikendheid en ouderdom van organisaties als de VN en de NAVO te certificeren. Paradoxaal genoeg heeft het Kremlin voorlopig het tegenovergestelde effect bereikt: er is een ongebruikelijke uniformiteit van intenties geweest om Oekraïne te helpen met de daaruit voortvloeiende verhoging door Europese landen van de uitgaven die aan Defensie moeten worden toegewezen. Alleen Duitsland heeft honderd miljard euro uitgetrokken voor nieuwe bewapening. Italië daarentegen zal het budget voor Defensie op twee procent van het BBP brengen, waardoor de door de VS en de NAVO gevraagde toezeggingen worden nagekomen. De invasie van Oekraïne dwong het Westen om nieuwe en zware sancties op te leggen aan Moskou, gericht op het raken van zowel de economie als haar leidende exponenten van de politieke en ondernemerssfeer (oligarchen). Deze sancties hebben daarentegen onze beperkingen op het gebied van energie duidelijk gemaakt, waar een groot deel van Europa nog steeds bijna volledig afhankelijk is van Russische hulpbronnen. Italië is begonnen met het diversifiëren van de energievoorziening en verklaarde zich pas eind 2024 onafhankelijk van Russisch gas. Dan is er de kwestie van Oekraïense tarwe, tientallen tonnen van de kostbare tarwe worden nog steeds geblokkeerd door de Russen in de veroverde havens, waardoor velen honger lijden Afrikaanse landen (ongeveer 48), Aziatische en Midden-Oosterse landen, met duidelijke gevolgen voor de ongecontroleerde toename van migratiestromen naar het Oude Continent, Italië voorop. Een ander wapen dat Poetin gebruikt om het Westen te chanteren.