(door Mauro Nicastri, AIDR-president) Als we een woord zouden vinden dat het beste de toespraak van president Draghi in de Senaat weergeeft, zouden we er geen twijfel over hebben om het in het woord BEWUSTZIJN te identificeren.
Bewustwording van de ernstige gezondheids- en economische crisis die ons land doormaakt, en van het ernstige leed dat Italianen lijden door het verlies van zoveel dierbaren, maar ook door de onzekerheid op het werk die ons al meer dan een jaar bezighoudt. medeburgers in ontzetting.
Het besef van de hoge verantwoordelijkheid die wordt gedragen door de aanvaarding van de opdracht die president Mattarella hem heeft verleend, en van de noodzaak om gezamenlijk het hoofd te bieden aan een noodprobleem als gevolg van de pandemiecrisis en atavistische en structurele problemen die ons land teisteren en die moedige hervormingen vereisen.
Bewustwording van de rol van instellingen en politiek; hoewel hij indirect de noodtoestand erkent die tot de geboorte van zijn regering heeft geleid, vergeet hij niet te herinneren aan de centrale plaats van democratische instellingen en de essentiële rol die ons constitutioneel handvest aan politieke partijen toevertrouwt.
Bewustwording van de grote vaardigheden die de Italianen de hele wereld hebben kunnen demonstreren tijdens de grote moeilijke momenten van onze geschiedenis, en die Italië hebben laten herrijzen uit de as van de Tweede Wereldoorlog, dankzij de trots en vastberadenheid van onze grootouders en onze vaders. Hieruit is de grote verantwoordelijkheid die onze generatie heeft jegens onze kinderen en onze kleinkinderen essentieel. Een verantwoordelijkheidsgevoel dat dezelfde opofferingen vereist van de generaties die ons voorgingen ten gunste van ons, ook in termen van investeringen in onderwijs, school en universiteit.
Bewustwording van de centrale positie van de Europese Unie. President Draghi vergat niet te bedenken dat Italië een van de oprichters van de Europese Unie was, en dat het pad dat begon om waarden en principes te delen een onomkeerbaar pad is, en tegelijkertijd hoopte op een steeds meer geïntegreerde Europese Unie dat het komt tot een gemeenschappelijke overheidsbegroting die landen in tijden van recessie kan ondersteunen.
Het besef van de ongelijkheid in de inkomensverdeling die onze samenleving teistert, en dat de pandemiecrisis verder is verergerd, zij het met erkenning van het belang van de maatregelen die de regering Conte heeft genomen om de meest kwetsbaren te ondersteunen.
Bewustwording van de ernstige tekortkomingen van ons gezondheidssysteem en ons school- en universitaire systeem, waarin het essentieel is om te investeren, maar tegelijkertijd ook structureel te hervormen, uitgaande van de modellen die door andere Europese landen zijn geïntroduceerd.
Het besef dat de modellen van groei en economische ontwikkeling moeten worden veranderd op basis van een duurzame economie en respect voor het milieu die we moreel verplicht zijn te beschermen en te behouden, ook ten gunste van toekomstige generaties.
Zich bewust van de noodzaak om structurele hervormingen en investeringsprogramma's door te voeren met precieze doelstellingen op korte en middellange termijn met betrekking tot de opwekking van energie uit hernieuwbare bronnen, lucht- en waterverontreiniging, het snelle spoorwegnet, de distributienetwerken van '' energie voor elektrische- aangedreven voertuigen, waterstofproductie en -distributie, digitalisering, breedband- en 5G-communicatienetwerken.
Samenvattend, bewust zijn van de problemen van ons land en wat er moet gebeuren om ze op te lossen.