De Duitse minister van Defensie, Christina Lambrecht, die ongeveer een jaar in functie is, zal naar verwachting morgen aftreden. Het wordt door zijn generaals, maar ook door externe exponenten, beschuldigd van ontoereikendheid.
Kanselier Scholz heeft er alles aan gedaan om het te verdedigen, maar inmiddels zijn we op een doodlopende weg beland zonder mogelijkheid om terug te gaan. Aan de horizon de benoeming van een andere vrouw.
Lambrecht heeft de treurige erfenis van zijn voorgangers geërfd. Onvoldoende defensiebudgetten en een leger dat niet is opgeleid voor de uitdagingen van het heden en de toekomst. Hij had echter een unieke kans gehad omdat hij de bal aankon Zeitwende, de weelderige toewijzing van 100 miljard euro die Scholz besteedde aan defensie na de Russische invasie van Oekraïne. Doel was om de Bundeswehr te moderniseren. Een kleine poging werd gedemonstreerd met deelname aan het F-35-programma en de aanschaf van 60 CH-47F Chinook-helikopters. Dat is alles. Want een jaar na de vestiging blijven legermaterieel en munitie dateren.
In de tussentijd heeft Duitsland de westerse inspanningen echter ondersteund door pantservoertuigen, raketten en luchtafweersystemen aan Kiev te leveren, maar heeft ze niet kunnen vervangen. Tot op heden staan de magazijnen leeg en het lijkt er niet op dat er al contracten zijn om het probleem op korte termijn te verhelpen.
Afgezien van zijn leidinggevende capaciteiten, in het jaar van zijn mandaat, Lambrecht het werd ook getroffen door een reeks schandalen (men denkt dankzij tips aan de pers van zijn generaals). Hij gebruikte een militaire helikopter om zijn zoon mee op vakantie te nemen naar Sylt, het eiland van de rijke Duitsers. Eindelijk, op oudejaarsavond, had Lambrecht op sociale media een vreemde amateurvideo verspreid, alleen opgenomen temidden van vuurwerk, waarin ze over zichzelf praatte en niets zei over de oorlog.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat het nooit door zijn generaals is gewaardeerd vanwege de benoemingen die op belangrijke punten van Defensie zijn gemaakt voor personages buiten het militaire bestuur.
Kanselier Scholza krijgt nog een graantje en benoemt meteen de vervanger, want aanstaande vrijdag komen in de basis van Ramstein, in Duitsland, de ministers van Defensie van 50 landen van de contactgroep voor de verdediging van Oekraïne bijeen onder leiding van de Verenigde Staten, om bespreken en coördineren van nieuwe militaire hulp aan Kiev. Bovenal zal de levering van Leopard 2 zware tanks van Duitse makelij op de agenda staan. Polen heeft zijn voorraden al beschikbaar gesteld, maar heeft toestemming van Berlijn nodig om ze te leveren. En Ramstein heeft een Duitse minister van Defensie nodig die het antwoord kan geven.
De Duitse dwaas in NAVO-verband
Audino Uski op l'Espresso vertelde de debacle Duits binnen de NAVO. Slechts twee weken na de overdracht van Frankrijk aan Duitsland in het gezamenlijke bevel van de NAVO (VJTF), de snelle interventie-eenheid die tijdens de NAVO-top van 2014 in Wales werd opgericht als reactie op de Russische bezetting van de Krim. Op 18 december vorig jaar ontvingen de leiders van het leger en het Ministerie van Defensie in Berlijn een brief met explosieve inhoud ondertekend door de generaal van de 18e pantserdivisie Ruprecht von Butler. Tijdens de oefeningen in Münster met de Panzer Pumas bereikten de XNUMX gepantserde gevechtsvoertuigen voor infanterie het nulpunt, een «totaal faillissement» meldt de generaal-majoor. «Het operationele vermogen van de voertuigen is een loterij, sorry dat ik het zo hard zeg», concludeert de generaal, zich ervan bewust dat de pantservoertuigen kort daarna in actie hadden moeten komen in de NAVO VJTF-missie. Daar nieuws over de ellende in het Duitse leger dreigt grensoverschrijdend te worden en weer een internationaal geval te worden. De houder van de afdeling Christina Lambrecht het zocht dekking en besloot de inzet van de Puma-panzers in de NAVO-missie op te schorten en de "oude maar goede" Marders weer in gebruik te nemen, de rupsvoertuigen die sinds 1970 aan het Duitse leger werden geleverd.
Het verhaal wordt door de Duitse pers samengevat als «het totale falen van de Puma's», het voertuig dat het resultaat is van de gezamenlijke deelname van twee grote merken van de Duitse defensie-industrie, Rheinmetall, Landsysteme e Krauss-Maffei-Wegmann (kmw). Het ministerie schort ook de aankoop van nog een partij rupsbanden op, terwijl de directeur van Rheinmetall, Armin Papperger, doet de zaak af als "een storm in een theekopje» en in een interview met de Frankfurter Allgemeine am Sonntag spreekt hij van «kleine defecten» die binnen twee tot drie weken kunnen worden verholpen.