Ondanks een internationale neerwaartse herziening van de groeiverschattingen, groeit de Italiaanse economie met 1,3% per jaar gedurende de driejarige periode 2018-2020. De vermindering van de niet-renderende leningen werd versterkt: non-performing loans daalden met meer dan 40% tussen het einde van de 2017 en de 2020 en de NPL-ratio, die weer op het niveau van vóór de crisis waren. Het krediet aan bewoners neemt toe: + 2,4% gemiddeld per jaar. Capaciteitscoëfficiënt van de beste kwaliteit (CET1) op het historische maximum: 14,9% aan het einde van 2020. Winstgevendheid in herstel, gedreven door risicovermindering en beheersefficiëntie terwijl de bijdrage van de inkomsten bescheiden blijft.
Het prognosescenario dat is gepubliceerd door de afdeling Onderzoek van ABI, zoals gebruikelijk gebouwd samen met de studiebureaus van de belangrijkste banken die actief zijn in Italië, bevestigt de voortzetting van de hersteltrend van onze economie.
Het tempo van de verandering van het Italiaanse bruto binnenlands product, hoewel licht neerwaarts bijgesteld in vergelijking met wat in december was voorspeld - vanwege de onzekerheden die verband houden met de aanhoudende internationale geopolitieke spanningen en de mogelijke uitbreiding van het protectionistische beleid inzake internationale handel - zou in feite positief blijven in elk van de drie jaren die in het rapport worden besproken.
In detail zal in het basisscenario de Italiaanse economie naar verwachting blijven groeien op niveaus die rond het gemiddelde jaarlijkse 1,3% in de driejarige periode 2018-2020 zouden moeten liggen.
Wat de in Italië werkzame banken betreft, wijzen de prognoses enerzijds op een aanzienlijke consolidatie van de verbetering van de kwaliteit van de activa, rekening houdend met zowel de afname van de inkomende stromen van nieuwe leningen met bijzondere waardevermindering als de recente trends in de activiteiten van verkoop van NPL's, aan de andere kant een positieve verandering in de kredietvolumes, hoewel minder uitgesproken dan de verwachtingen van december vorig jaar.
Meer in detail zal de voorraad niet-renderende leningen, zowel bruto als netto van aanpassingen, in de komende drie jaar naar verwachting met ongeveer 40% dalen in vergelijking met de waarden aan het eind van vorig jaar. De verlaging moet dit jaar bijzonder sterk zijn, ook vanwege de verwachting van substantiële overdrachten van dubieuze vorderingen, geschat op ongeveer 50 miljard. In de volgende twee jaar zou het volume van securitisatietransacties voor dubieuze debiteuren moeten worden teruggedrongen, waardoor ze een jaarlijkse gemiddelde waarde van ongeveer 25 miljard zouden hebben. De daling in niet-renderende leningen zou wijdverspreid zijn bij alle categorieën van debiteuren, maar het zou bijzonder intensief zijn voor bedrijven, die 46% globaal zouden verlagen voor de periode van drie jaar.
De NPL-verhouding, gelijk aan 14,5% vóór aanpassingen aan het einde van 2017, zou snel moeten blijven dalen, waardoor de waarden aan het einde van de periode iets hoger zijn dan 6%. Deze verbetering zou wijdverspreid zijn bij alle bankgroepen en onafhankelijke banken.
De vermindering van het risico zou gepaard gaan met een versterking van de dynamiek van de leningen. Krediet aan ingezetenen, een stijging van 1,7% in 2017, zal naar verwachting toenemen met een gemiddeld jaarlijks percentage van 2,4% over de periode van drie jaar. In de sectorale details was er een opvallend herstel in de dynamiek van leningen aan bedrijven, waarvan het jaarlijkse veranderingspercentage zou stijgen van de substantieel nulwaarden van de 2017 tot jaarlijkse gemiddelde groeipercentages dicht bij 2,5% gedurende de periode van drie jaar. De groei van de kredietverlening aan huishoudens zou in plaats daarvan de reeds gemaakte vooruitgang tijdens de 2017 moeten consolideren, en zich aan het einde van de groeiperiode van 3,2% positioneren.
De kapitaalratio's zouden de neiging hebben verder te groeien: het kapitaal van de beste kwaliteit zou moeten toenemen van het 13,8% aan het einde van de 2017 tot het 14,9 aan het einde van de 2020, een nieuw maximum historisch niveau voor Italiaanse banken.
Winstgevendheid van banken moet het herstelproces voortzetten dat in 2017 is gestart. De nog steeds zwakke omzetdynamiek moet ruimschoots worden goedgemaakt door de aanzienlijke verbetering van de operationele efficiëntie en de aanzienlijke verlaging van de risicokosten. In het bijzonder zouden de totale inkomsten in de driejaarlijkse voorspellingsperiode moeten stijgen met een gemiddeld jaarlijks percentage van 1,6%, terwijl de totale bedrijfskosten en aanpassingen respectievelijk met 2,5% en 10% per jaar moeten worden verlaagd.
Over de periode van drie jaar zouden de banken een gemiddeld jaarlijks nettoresultaat van ongeveer 10 miljard genereren, wat een rendement op geïnvesteerd kapitaal (ROE) genereert in de driejarige prognoseperiode. Aan het einde van de periode zou de ROE rond de 5% liggen, het beste resultaat van de 2007, zelfs als deze nog steeds lager is dan het gemiddelde niveau dat voor de crisis was opgetekend.
