Het is altijd moeilijk om een oorlog te rechtvaardigen, die de dood van militairen en burgers met zich meebrengt. Onschuldige mannen, vrouwen en kinderen die de tekenen van het conflict hun hele leven zullen meedragen, waardoor gevoelens van haat en wrok zullen ontkiemen die generaties lang zullen worden doorgegeven en die hoogstwaarschijnlijk tot nieuwe oorlogen zullen leiden.
Er is geen antwoord dat een conflict kan rechtvaardigen. Ondanks de redenen die ‘diplomatiek’ onder de publieke opinie worden verspreid, zijn er vaker wel dan niet valse waarheden, of verborgen waarheden. De aanval van Turkije in Syrië op Koerdische bolwerken is een conventionele militaire actie tegen een bevolking en niet tegen een regulier leger, aangezien de Koerden geen wettelijke militaire component hebben. Ze hebben alleen de verdienste dat ze veel ISIS-militieleden hebben afgewezen en gevangengezet, waardoor hun opmars naar Noord-Syrië is gefrustreerd.
Hij spreekt over verborgen waarheid Alberto de Filippis su euronews.it P.Het verhaal van een oorlog gebaseerd op leugens, waarbij de enige die verslagen kan worden de waarheid is.
Terwijl de anti-Koerdische militaire operaties in Syrië voortduren en de propaganda-operaties voortduren, wil Ankara aantonen dat het, samen met zijn Syrische bondgenoten, op een chirurgische manier vooruitgang boekt en de verliezen zoveel mogelijk beperkt. De Koerden, die geen luchtvaart hebben, herhalen dat ze zich verzetten. De propaganda van beide partijen is die rond de stad Tel Abyad.
Het is een van de centra langs de M4, een knooppunt van een van de weinige nog bestaande snelwegen, die de verplaatsing van troepen mogelijk maakt en een ongetwijfeld tactisch voordeel biedt voor degenen die er controle over hebben.
In dit alles lijken de verzoeken van de Duitse bondskanselier Angela Merkel, die president Erdogan zou hebben gevraagd de operaties te onderbreken, tamelijk onrealistisch. Zelfs de dreiging van Berlijn en Parijs om de militaire bevoorrading te blokkeren lijkt Ankara niet bang te maken.
Turkse troepen zouden ongeveer dertig kilometer het Syrische grondgebied zijn binnengedrongen. Volgens de VN zijn er al 130 ontheemden die hun huizen zijn ontvlucht.
Erdogan, die opschepte over de moord op ongeveer 500 YPG-strijders, blijft herhalen dat de operaties tegen terroristen zijn gericht, en niet tegen “de Koerden die onze broeders zijn'.
Over de bombardementen op Amerikaanse posten in het Kobane-gebied blijven de VS Ankara om uitleg vragen. De Turken waren op de hoogte van de Amerikaanse aanwezigheid in het noordoosten van Syrië toen ze artilleriegranaten afvuurden. En de aanval kan opzettelijk zijn geweest. Sommige Amerikaanse functionarissen rapporteerden dit aan de Washington Post, waarbij ze de hypothese naar voren brachten dat Turkije vrijwillig bombardeerde in de buurt van de Amerikaanse buitenpost met het waarschijnlijke doel om Amerikaanse troepen van de grens weg te halen.
Erdogan en de grijze wolven
Het herkenningsteken van de Grijze Wolven is de "wolfskop", gevormd als een uitgestrekte arm waarbij de duim, middelvinger en ringvinger elkaar raken en de wijs- en pink in de vorm van hoorns (de oren van de wolf). In een paar jaar tijd is Turkije diepgaand veranderd; de roep van de islam prikkelt de snaren van het populaire sentiment. Het is de jonge generatie die de sterkste roeping voelt tot de traditie van de sluier en het gebed, toen de kerkvaders zich ervan hadden gedistantieerd door de secularisatie en de westerse mode, opgelegd door Mustafa Kemal Atatürk.
Extreemrechtse nationalistische bewegingen zijn uit het semi-ondergrondse leven gekomen; ze zijn niet langer bang zichzelf bloot te geven of door de wet vervolgd te worden, zoals gebeurde met de militaire regeringen die toezicht hielden op de naleving van de seculiere grondwet. Het Turks is altijd sterk nationalistisch geweest. Met de terugkeer van de islam keerde ook het gevoel van trots en nostalgie terug dat het modernistische kemalisme had ontmoedigd en onderdrukt. De intieme aard van een volk wordt niet per decreet opgeheven.
‘Turkut’ betekent letterlijk ‘de sterken’. De Turken zijn altijd een overwinnend en krijgersvolk geweest en vanuit een nomadische bevolking van Noordwest-Azië vestigden zij zich in het huidige Turkije nadat zij de omliggende Turkse en Arabische volkeren hadden onderworpen en een van de machtigste rijken hadden gesticht die zeven eeuwen heeft geduurd.
De nationalistische beweging van de Grijze Wolven, officieel vertegenwoordigd door de MHP (Nationalistische Actie Partij), is de meest onverzoenlijke vertolker van de nostalgische stroming die de terugkeer van het Ottomaanse Rijk postuleert. De ultra-nationalistische islamitische groepering ‘Nizami Alem’ is ontstaan uit een uitloper van de beweging.” (Orde van het Universum) die wapens levert aan Tsjetsjeense onafhankelijkheidsactivisten en verbonden is met Libanese fundamentalistische organisaties in de gemeenschappelijke visie van islamitisch ontwaken en heilige oorlog tegen het Westen.
Waar ze voorheen werden getolereerd, zijn ze nu terug in de politiek en prediken ze vrijelijk. Uiteindelijk was hun nationalisme niet in strijd met het beleid van regeringen die traditioneel verbonden waren met de VS en sterk anticommunistisch en anti-Russisch waren.
In Ankara en Istanbul kun je oude gebouwen tegenkomen met de Turkse vlag in de merkwaardige versie van drie kleine witte halve manen op een rode achtergrond, wat vermoedelijk betekent dat het grote Ottomaanse Rijk zich uitstrekte tot drie continenten: Azië, Afrika en Europa.
En toch heeft in de meest moderne lagen van de Turkse samenleving het idee postgevat dat het, om Europa binnen te komen, noodzakelijk is recht te doen aan de taboes die Ankara er tot nu toe van hebben weerhouden de uitroeiing van de Armeniërs en andere minderheden (Koerden en Grieken) te erkennen. ) uitgevoerd in 1915-16 tijdens het uiteenvallen van het Ottomaanse Rijk.
Het waren de Grijze Wolven met vlaggen en symbolen die de eerste conferentie over de Armeense genocide verhinderden die eerder door 200 intellectuelen werd georganiseerd in de kleine particuliere universiteit van Bilgi, een arbeiderswijk van Istanbul. Voor nationalisten bestaan Armeniërs niet en daarom kan er geen enkele genocide hebben plaatsgevonden, net zoals het Koerdische probleem niet bestaat, omdat Koerdistan, in de zuidoostelijke regio van het land, niet op de kaart voorkomt.
"De Turk heeft geen andere vriend dan de Turk”, is de trotse en eenzame slogan van de Grijze Wolven. Zij zijn de trouwste tegenstanders van Europa en betreuren eerder het glorieuze verleden, dat zij niet wanhopen om binnenkort weer tot leven te wekken. Het uitgangspunt was de herovering van de moslimidentiteit, samen met de Turkse matrix die werd gewijzigd door elke Europese en westerse besmetting.
De ineenstorting van de Sovjet-Unie heeft de Turkse en islamitische republieken van Centraal-Azië bevrijd, die net als eeuwen daarvoor gefascineerd en gefascineerd konden zijn. de aantrekkingskracht van een herrezen groot Turks hegemonisch imperium in West-Centraal-Azië. Het is de droom van de Grijze Wolven, erfgenamen van de nationalistische en xenofobe Jonge Turken-beweging, die aan het begin van de vorige eeuw een gewelddadige campagne begonnen voor de eliminatie van alle buitenlandse invloed uit de gebieden van het rijk.
Vanaf dat moment leken de Italiaanse belangen in Libië, dat toen onder Ottomaanse overheersing stond, niet langer veilig. Rome vroeg om garanties die de Verheven Porte niet kon geven. Italië verklaarde de oorlog, wat resulteerde in het Italiaanse bezit van Libië in 1911-12.
Jaren geleden verhinderde een luidruchtig protest met het gooien van eieren en pogingen tot agressie het normale verloop van de orthodoxe kerst die de Griekse gemeenschap van Istanbul (1.500 leden) elk jaar viert.
De Grijze Wolven namen de verantwoordelijkheid voor de actie op zich, beschuldigden de Grieken ervan heimwee naar Constantinopel te cultiveren en dreigden hen met vergelding: «We zijn klaar om opnieuw te doen wat onze voorouders 500 jaar geleden deden». Klachten over het aanzetten tot geweld waren aan dovemansoren gericht. De Grijze Wolven, Ulkuculer (idealisten) genoemd, genieten van groeiende sympathie in Turkije Westerse rekruteringscentra vermenigvuldigen zich in het land.
Tot nu toe hebben ze, zonder sterke en herkenbare doelstellingen, eindelijk de vijand gevonden om te vechten, na de veroordeling van het communistische atheïsme en de vervolgingen van het Koerdische volk. De Grijze Wolven hebben als nationalistische en xenofobe beweging laten zien dat ze dezelfde verwarde ideeën hebben als bepaalde Arabische regimes, die het handig vinden om de oorzaken van hun kwaad aan het Westen te wijten, inclusief de tirannieke satrapieën die altijd hun exclusieve specialiteit zijn geweest. .
De Mhp, de politieke tak van de Grijze Wolven, verspreidde in de grote steden van het land een folder met de tekst: “Het fascisme zij vervloekt! Een ijzeren vuist tegen de vijanden van moslims”, met een foto van Hitler, geflankeerd door die van Bush met een hakenkruis op zijn arm.
Het is waarschijnlijk dat de Grijze Lupaganesipi (die samen met Ali Agca al verantwoordelijk was voor de aanval op de paus) ook Israël van de geografische kaart heeft geschrapt, net als de Palestijnen, vrienden van de terroristen en Italiaans links. Maar het is nuttig om degenen eraan te herinneren die vergeten dat de Arabieren in de laatste wereldoorlog bondgenoten waren van de nazi-fascisten en dat de grootmoefti van Jeruzalem, Amin El Husseini (een oom van Arafat), in 1941 een beroep deed op “het recht van de Arabieren om de Joodse kwestie in de Arabische gebieden op dezelfde manier op te lossen als waarop de Joodse kwestie in de As-gebieden werd opgelost», en in 1944 op radio Berlijn, waarin hij de Arabieren uitnodigde de Joden af te slachten waar ze zich ook bevonden, prees hij de "definitieve oplossing".
De zuiverheid van het ras waarop de Grijze Wolven een beroep doen, gaat gepaard met vreemdelingenhaat en islamitische trots op hun afkomst. De vijanden zijn degenen die de Mohammedaanse traditie altijd heeft aangegeven als de meest nabije en gevaarlijkste: Het christelijke Europa, het liberale Amerika, de ‘usurpererende’ zionistische joden.