door Francesco Matera
Een krachtige herbewapening is wat Europa aan de niet al te verre horizon ziet. De oorlogswinden die uit Oekraïne komen en de dreiging van een rotsvast Rusland, dat in staat is het Westen uit te dagen, ondanks de zware sancties die het land heeft opgelegd, zijn slechts enkele van de factoren die het Oude Continent ertoe aanzetten serieus na te denken over een andere aanpak. aanpak van het buitenlands beleid, waarbij wordt voorzien in een gemeenschappelijke defensie met de aanstelling van een commissaris voor Militaire Zaken. Zoals gezegd op "waarschuwing' komt niet alleen van de ambities van Rusland en China in het Middellandse Zeegebied, maar ook van de Verenigde Staten, nadat de waarschijnlijke nieuwe president, Donald Trump, de NAVO-lidstaten herinnerde aan de noodzaak om 2 procent van hun bbp aan militaire uitgaven te besteden.
Toen dat niet lukte, nodigde Trump zelf Poetin uit om te doen wat hij het meest passend achtte, omdat landen die zich niet aan de regels hielden, niet zouden genieten van de Amerikaanse defensieve paraplu. Ook al riekt het ongelukkige vertrek van Trump naar een verkiezingscampagnegimmick, het feit komt niettemin duidelijk naar voren dat het noodzakelijk is om de problemen te verhelpen. kloof institutioneel in de verdediging van de gemeenschap, wat, als logisch gevolg, ook zorgt voor unidirectionaliteit in de aangelegenheden van inkoop leger. Dit is te wijten aan de verschillende uitdagingen waarmee de Europese Unie al wordt geconfronteerd en die zij wellicht alleen zou moeten aangaan om haar strategische belangen te verdedigen, die vaak niet samenvallen met die van de NAVO (een puur defensieve organisatie), noch met die van de Amerikanen.
In dit opzicht is het voorstel voor een specifiek plan van de Europese Commissie en de Hoge Vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheid voor een nieuwe industriële strategie voor de Europese defensie al klaar. Het voorstel zou al tijdens de volgende vergadering in maart kunnen worden goedgekeurd. Het doel is om een pad te verduidelijken dat de industriële en technologische basis van de Europese defensie in staat stelt haar reactiebereidheid te maximaliseren, wat in de huidige geopolitieke context als cruciaal wordt beschouwd.
In 2022 zijn de militaire uitgaven van de lidstaten voor het achtste jaar op rij gestegen tot 240 miljard euro. 78% van het oorlogsmateriaal dat vanaf het begin van de oorlog in Oekraïne tot juni 2023 werd aangekocht, was echter afkomstig van niet-Europese leveranciers, waarvan bijna tweederde uit de Verenigde Staten. Bovendien is de productie van de 46 meest urgente militaire goederen verspreid over 23 verschillende lidstaten, wat de noodzaak van grotere cohesie en samenwerking onderstreept.
Het EU-voorstel probeert deze uitdagingen aan te pakken door middel van drie leidende principes: verbetering, samenwerking en Europese focus. Dit betekent het rationaliseren van de leveringen door middel van gezamenlijke aankopen, in lijn met positieve ervaringen zoals die met vaccins en gas, het betrekken van industriële actoren en het oprichten van een Europese Defensie-industriegroep op hoog niveau.
Bovendien beoogt het voorstel programma's van gemeenschappelijk belang te identificeren om de Europese inspanningen en financiering te concentreren en de opkomst van autonome Europese defensiecapaciteiten te bevorderen, zoals cyberdefensie en geïntegreerde lucht- en raketverdedigingssystemen. Ook wordt voorgesteld om het Europees Instrument voor Gezamenlijke Inkoop te versterken om het percentage gezamenlijke inkoop tegen 2030 te verhogen en de standaard van de interoperabiliteit van de bewapening.
Om deze transformatie te ondersteunen voorziet het voorstel in een nieuw regelgevingskader genaamd Europees bewapeningsprogramma, dat financiële prikkels biedt voor conforme lidstaten en belastingvoordelen voor gezamenlijke aankopen. Bovendien wordt de geleidelijke oprichting van een Europees Militair Verkoopmechanisme voorgesteld om een adequaat en efficiënt aanbod van Europese uitrusting te garanderen.
Er is daarom aanzienlijke financiering nodig, dus het plan houdt in dat we ons tot de Europese Investeringsbank wenden en bestaande instrumenten zoals InvestEu hervormen om defensiedoelstellingen te ondersteunen.
Bovendien wordt voorgesteld de defensiebehoeften te integreren in de structuurfondsen van het cohesiebeleid. Hoewel enkele kwantitatieve details ontbreken, wordt de tekst momenteel geëvalueerd en lijkt de fundamentele structuur ervan voorbestemd om ongewijzigd te blijven, gezien de convergentie over de noodzaak om defensie en veiligheid als een prioriteit voor de Europese Unie te beschouwen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!