(door Massimiliano D'Elia) De premier Giuseppe Conte langs de zijlijn van de persconferentie om het decreet van augustus te presenteren: "Ik ben volledig tevreden over mijn ministers ”.
Waarom wilde Conte voor de zomervakantie zijn volledige vertrouwen in zijn ministers herhalen? De redenen zijn op een na vele, vooral de wens om te herschikken, geïmpliceerd door de Democratische Partij en door een deel van de beweging dat in lijn is met Luigi Di Maio. Er zijn veel "wiebelige" stoelen, van Justitie tot School en dan door naar een gewichtige bediening, die van Binnenlandse Zaken.
Een herschikking zou de wrok op afstand kunnen houden na de regionale verkiezingen eind september, waar peilingen in de hand M5S en PD, ondanks de waarschijnlijke allianties op de territoria, 4 regio's aan gewicht zouden kunnen verliezen. Een herschikking zou ook de schijn van een nieuwe kracht geven aan de regering, die in september het moeilijkste examen zal moeten afleggen: het Italiaanse herstelplan in Brussel presenteren om de euroburocraten ervan te overtuigen de 219 miljard euro die beschikbaar is gesteld voor ons land toe te kennen. uit het Recovery Fund.
Volgens de laatste verklaringen zou premier Conte het idee van een herschikking niet willen. Ter ondersteuning van het proefschrift een achtergrond bekend gemaakt door de krant la Repubblica. Elke herschikking zal moeten plaatsvinden via een motie van vertrouwen in de twee huizen van het Parlement. Zolang we te maken hebben met veranderingen in ministeries van gewicht van het type Binnenlandse Zaken, Justitie, Economie en Defensie. De passage voor vertrouwen in de Kamers zou volgens de Republiek de boodschap zijn die de Quirinale rechtstreeks naar het hoofd van de uitvoerende macht stuurde.
Om deze reden is Conte geen voorstander van een herschikking; het ter stemming voorleggen van de Kamers kan een verraderlijk pad worden: het zou leiden tot een miniregeringcrisis en zou de oppositie verder voeden.
Ondertussen zijn er binnen de twee partijen met het gewicht van de meerderheid ernstige breuken na de uitkomst van de stemming op het Rousseau-platform, die de huid van de Beppe Grillo-beweging effectief heeft veranderd en de weg vrijmaakt voor een 'totale' alliantie met de vijanden. historici aller tijden, die van de Democratische Partij.
Binnen de twee partijen, Pd en M5S, is niet iedereen in staat om het vooruitzicht van een "totale" alliantie te verteren die ook in de gebieden kan worden nagevolgd. Niemand wil zich onderwerpen aan de ander en vice versa. Laten we niet vergeten dat er van alles in het openbaar is gezegd, compleet met klachten-klachten ingediend bij de verschillende Italiaanse officieren van justitie. Om de strijdbijl te begraven zijn de klachten voorlopig allemaal ingetrokken door de Democratische Partij en de Beweging. Italia Viva, aan de andere kant, heeft ze niet teruggetrokken, wil een wapen dat altijd klaar is om te vuren, ook omdat het, in de geruchten herschikking, tot doel heeft zijn dienstmaagd te plaatsen Maria Elena Boschi, misschien in de plaats van Azzolina.
Bij de Democratische Partij willen ze echter koste wat het kost toetreden Nicola Zingaretti in de regering in een zwaar ministerie (Binnenlandse Zaken?). In via delle Botteghe Oscure realiseerden ze zich dat de 5 Sterren te veel autonomie hebben in de beslissingen van de regering, het is daarom noodzakelijk om de ministeries die er toe doen te steunen met belangrijke cijfers.
Zelfs als Nicola Zingaretti het idee altijd publiekelijk heeft afgewezen, is het niet zeker dat hij, gezien de reële mogelijkheid, van mening kan veranderen.
In de beweging is echter een diepe interne crisis ontstaan. De alliantie met de Democratische Partij, ook in de gebieden, wordt meer gezien dan een kans, een soort steen voor de beweging. Velen hebben zich openlijk uitgesproken tegen de lijn van Di Maio en Grillo, anderen volgen met grotere overtuiging Alessandro Di Battista en Davide Casaleggio, die altijd trouw zijn gebleven aan de oorspronkelijke programmatische regels van de Movimento delle Stelle. Na de regionale verkiezingen Davide Casaleggio heeft een soort Algemene Staten van de Beweging aangekondigd om de ideeën en doelstellingen te verduidelijken, rijst de vraag, als er iets zal worden gedaan ..., wie gaat er met de grillini mee? De splitsing zou kunnen beginnen bij de telling van de aanwezigen.
De recente geschiedenis leert ons dat het in Italië traditie is om in augustus de eindbalansen te maken en de kaarten op de tafels van regeringen te wisselen.