Wat pensioenen, salarissen, intermediaire consumptie, gezondheidszorg, bijstand, enz. betreft, registreert ons land elk jaar overheidsuitgaven die meer dan vijf keer hoger zijn dan de PNRR; in 2023 zullen de staatsuitgaven in absolute termen meer dan duizend miljard euro bedragen, maar in tegenstelling tot de PNRR – die ons tussen 2021 en medio 2026 in staat zal stellen iets meer dan 194 miljard euro te investeren – is er niet dezelfde aandacht van politici en publieke opinie mening over de wijze waarop deze publieke middelen worden besteed.
Als het PNRR-geld moet worden geïnvesteerd in werken, infrastructuur, hulp en diensten die binnen twee en een half jaar voltooid moeten zijn (Daarnaast eist de Europese Unie van ons dat we 66 hervormingen doorvoeren), worden er jaarlijks in totaal vijf keer zoveel economische middelen toegewezen aan de afzonderlijke posten waaruit de overheidsuitgaven bestaan, waaraan echter niet dezelfde aandacht wordt besteed. In die van huidige aard zijn er bijvoorbeeld vaak verspilling, extravagantie en inefficiëntie die niemand kan uitroeien; het beleid van beoordeling van de uitgaven die de afgelopen tien jaar zijn uitgevoerd, zijn in feite een authentieke mislukking geweest.
Kortom, dubbele maten waardoor we onder andere niet structureel de belastingen kunnen verlagen. Als we de overheidsuitgaven beter onder controle hadden gehouden, zouden er minder inkomsten nodig zijn om de rekeningen van de staat in evenwicht te houden, met enorme economische voordelen voor de portemonnee van de Italiaanse belastingbetalers tot gevolg.
Dat zegt het Onderzoeksbureau CGIA.
Tussen 2022 en 2024 bedragen de Italiaanse overheidsuitgaven in absolute termen gestaag iets meer dan duizend miljard euro. De belangrijkste component is de lopende component (bestaande uit de betaling van pensioenen, salarissen van overheidspersoneel, gezondheidszorg, enz.), die, na aftrek van rente op de schulden, ongeveer 90 procent van de totale uitgaven beïnvloedt. De duurste post komt voor rekening van de pensioenen, die ons 317,5 miljard euro ‘kosten’. Daarna volgen de uitgaven voor personeel met 188,7 miljard, de intermediaire consumptie met 170,8 miljard, de gezondheidszorg met 134,7 miljard en hulp- en inkomensondersteunende maatregelen met 106,5 miljard. Dit jaar bedragen de kosten voor het afbetalen van de schuld 78,4 miljard euro.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!