door Francesco Matera
Het begon allemaal met het Tunesische model, toen de EU, dankzij de druk van de Italiaanse premier Giorgia Meloni, een economisch akkoord met Tunis bereikte om het fenomeen van de migratiestromen te verzachten. Ook al kwam de overeenkomst moeilijk van start vanwege de vertraging bij het binnenkomen van de fondsen, vandaag de dag is het nog steeds een deugdzame realiteit die herhaald moet worden. In feite herhaalt de geschiedenis zich vandaag de dag ook met Egypte, aangezien een grote en convergerende Europese delegatie naar Caïro zal reizen. Naast de Italiaanse premier Giorgia Meloni zijn er ook de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, de voorzitter van de EU-Raad en de Belgische premier Alexander De Croo, de Griekse premier Kyriakos Mitsotakis, de Oostenrijkse bondskanselier Karl Nehammer en de Cypriotische premier Nikos Christodoulidis.
Het doel van het bezoek is om Egypte te helpen de toename van de migratiestromen te voorkomen, door middel van een hulppakket van 7,4 miljard euro dat tegen 2027 moet worden terugbetaald. Ongeveer 3 miljard euro zal moeten worden besteed aan de implementatie van economische hervormingen die de staats- en militaire machtspositie kunnen versoepelen. afhankelijkheid van de nationale schatkist.
Caïro bevindt zich, na de tegenslag op de graanimport uit Oekraïne, nu in een ernstige crisis als gevolg van de teruggang in het toerisme, de export van vloeibaar aardgas en de dure doorvoer naar Europa. Een situatie die ertoe zou kunnen leiden verzuim de Egyptische economie, met uitzonderlijke gevolgen voor de stabiliteit van het hele gebied, aangezien ongeveer 500 vluchtelingen klaar staan om naar Europa te vertrekken. Ook de fragiele Soedanese grenzen lopen gevaar, waar een menselijke vloed door Egypte rechtstreeks naar het Oude Continent zou kunnen drijven. In Soedan is een burgeroorlog gaande tussen voormalige coupplegers en rebellen, waarbij ongeveer 8 miljoen vluchtelingen klaar staan om het door instabiliteit geteisterde land te verlaten. Libië, deels onder Russische invloed, zou ook kunnen fungeren als een belangrijke haven richting Europa in de poging van Moskou om, door middel van migratiestromen, westerse regeringen te destabiliseren die al worstelen met de kwestie van voortdurende steun aan Oekraïne.
Italië zal ook van de gelegenheid gebruik maken om een reeks belangrijke bilaterale overeenkomsten met Egypte te ondertekenen, onder druk van het Mattei Plan voor Afrika. Afspraken gericht op het energieveld, infrastructuur en voedselzekerheid.
Abonneer je op onze nieuwsbrief!